Ինչպե՞ս լուռ մնամ

Աստվա՛ծ, ի՞նչ սրտով ես ուրախանամ,

Երբ հողն է տնքում հայոց աշխարհի,

Ինչպե՞ս, ա՜խ, ինչպե՞ս ես անհոգ մնամ,

Երբ տագնապած են հովերն իմ երկրի...

Ինչպե՞ս լիաթոք, անկաշկանդ ժպտամ,

Երբ թախծով լի են վճիտ աչքերը հայուհիների,

Ւնչպե՞ս անխռով ու հանգիստ մնամ,

Երբ սասանված է անառիկ պարիսպն իմ հայրենիքի...

Ճոխ սեղանի մոտ ինչպե՞ս հագենամ,

Երբ կիսակուշտ ու կիսաքաղցած են լույս փոքրիկները Արցախ աշխարհի,

Աշխա՛րհ, քեզանով ինչպե՞ս հիանամ,

Երբ շղթայված ու փակ են աչքերդ` ի դեմ ճշմարտի։

Ինչպե՞ս մունջ մնամ, ինչպե՞ս համրանամ,

Երբ իմ ազգակցի արյունն է տենչում սիրտը մարդակեր բորենիների,

Ես ինչպե՞ս անդարդ քնեմ -արթնանամ,

Երբ վտանգված են սրբություններս` ձեռամբ հայատյաց, ազգատյաց նեռի։

Իմ երկրի ղեկը ես ու՞մ վստահեմ,

Այս քաոսի մեջ ես ու՞մ հավատամ,

Երբ ընչաքաղց են ագահ սրտերը

Մարդատյաց, անհագ, պիղծ իշխողների...

Լաուրա ԱՄԻՐԽԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ