-
24.01.2024|
12:05
Ընկել են ջահել,
Ընկել,
Սրտերում չարի նետն առած,
Ընկել՝ հանճարեղ,
Շուրթերին՝ երգի շշուկը վերին:
-
21.01.2024|
18:31
ՀՊԱՐՏ ՊԱՏԱՆԻՆ
Դուրյանը մեծանում էր աղքատության մեջ: Սկյուտարի ճեմարանում, որտեղ սովորում էր նա, ունևորների զավակները ուսման համար վճարում էին, չունևորները՝ ոչ։
Այսպիսի մի կարգ կար, որ ճաշարանում չունևորները սպասարկում էին վճարունակ աշակերտներին, որ հետո իրենք էլ օգտվեին այդ սեղանից։
Դուրյանը երբեք ճաշարան չէր գնում։ Հպարտ պատանին փակվում էր դասասենյակում ու գիրք էր կարդում:
-
21.01.2024|
10:02
Ես ճանաչում եմ այս աննման կանանց ամուսիններին, հայրերին, եղբայրներին, որդիներին։ Գիտեմ, որովհետև հարյուրավոր հոդվածներ ու երկու տասնյակ գիրք եմ հրատարակել նրանց մասին։
Հիմա ժամանակն է, որ անդրադառնամ այդ հրաշալի հայուհիներին։
-
20.01.2024|
20:02
Նրա անվան հետ են կապվում Խորհրդային Միության արդյունաբերական շատ հսկաների կառուցումն ու ենթակառուցվածքների ստեղծումը: Նա երբեք էլ ազգանվամբ կամ միայն անվամբ չի հիշատակվել: Եթե` Սաֆրազյան, ապա անպայման շինարար Սաֆրազյան, եթե Լևոն, ապա անպայման Լևոն Բոգդանովիչ, եթե մտերմիկ եղանակով ասված`Բոգդանիչ, ապա անպայման «մեր» հավելումով` մեր Բոգդանիչ:
-
19.01.2024|
20:08
Արցախ, Սյունիք, Վայոց Ձոր...
Մինչ մենք դրախտը փնտրում էինք Աստվածաշնչում ու այլ մատյաններում, թաթար-ազերին այն գտավ մեր հայրենիքում: Գտավ, դեսանտ իջեցրեց այնտեղ, ներսից դրախտի դռները բացեց ու սկսեց տեղավորվել:
-
19.01.2024|
14:05
ՏԻԳՐԱ՛Ն, որդի՛ս, ներիր, ես չկարողացա վերականգնել դիմանկարիդ ծիածանաթև գույները, դրանք շատ են, չեմ ուզում քեզ տրված գույներից որևէ մեկն ընդգծել։ Ցավիս կշիռն անչափելի է, ապրող հուշերը մրմունջ ու արցունք, ցավ ու մորմոք են...
-
19.01.2024|
13:05
Նրանք վեցն էին, երեք օդաչուներ`
ԲՈՐԻՍ ԽԱՉԱՏՈՒՐՈՎ,
ԳՈՒՐԳԵՆ ԿԻՐԱԿՈՍՅԱՆ,
ԱՐԹՈՒՐ ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
և երեք բժիշկներ`
ՍԵՐԳԵՅ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ,
ԿԱՐՈ ՀԵԲՈՅԱՆ,
ՏԻԳՐԱՆ ՀՈՎԵՍՅԱՆ։
-
18.01.2024|
08:27
1915-ի ցեղասպանության օրերին փրկված ու Արևմտյան Հայաստանից ողջ տեղահանված մեր հայրենակիցներից շատերը բնակություն հաստատեցին Արաքս գետի մոտակա տարածքներում՝ հույս ունենալով շուտով վերադառնալ իրենց ծննդավայրեր ու ապրել ինչպես առաջ։
-
17.01.2024|
20:10
Խնձորեսկում հաստատված Մխիթար սպարապետին դավադրաբար չեզոքացնելով տեղի հայերին թվում էր՝ կարող են խուսափել Հալիձորի ճակատագրից և պատուհասներից։
-
17.01.2024|
12:45
«... Բայց այստեղ ես շեշտելու եմ մեր ազգի խստասրտությունը, այլև ամբարտավանությունը սկզբից մինչև այժմ, որ նրանք անտարբեր լինելով ճշմարտության կամ թե բնությամբ մեծամիտ և կամակոր լինելով, դիմադրում են թագավորի կամքին քրիստոնեական կրոնի վերաբերմամբ` հետևելով իրենց կանանց և հարճերի կամքին։