Վարդգես Սուրենյանցի «Սալոմե» կտավի նկատմամբ մեր հասարակության ընդգծված հետաքրքրությունը միայն ողջունել կարելի է: Լավ է, երբ գեղանկարչական գլուխգործոցը տեսնելու համար նույնիսկ հերթեր են գոյանում: Այս պատկերը կարող էր շատ ոգևորիչ լինել, եթե չլիներ մի «բայց»:
Սրբազանին ի միջի այլոց Գալստանյան հիշատակած՝ ախչի Արփի՛ Դավոյան (քեզ չեմ գտնում, որ թեգեմ), խորհրդարանում ունեցածդ՝ սկեսուրի հետ կռիվ հիշեցնող դեմագոգիկ ելույթդ «բանտիկներիս չի», բայց որ էդքան «ճշմարտախոս» ես՝ ուրիշներին ստի մեջ մեղադրելով, դե իմ երկու հարցերին առանց ստելու պատասխանիր:
Ակնհայտ է, որ օրվա իշխանությունները չունեն արտաքին և ներքին քաղաքականության ռազմավարություն։ Սա, թերևս, նկատելի է իշխանությունների կողմից վարվող հախուռն, անհավասարակշիռ, երբեմն իրար հակասող արտաքին քաղաքական խոսույթից, հանդիպումներից և այլն։
1981 թվականի մարտի 30-ին ԱՄՆ-ի նախագահ Ռոնալդ Ռեյգանի վրա կրակեցին: Նախագահին շտապ տեղափոխեցին հիվանդանոց: Վիրահատության սեղանի վրա Ռեյգանը հանկարծ հանեց թթվածնային դիմակը և հարցրեց իր շուրջը հավաքվածներին.
- Իսկ իմ բժիշկը հանրապետակա՞ն է:
Տե՛ր, պահանջում եմ Քո օգնությունը:
Այո՛, պահանջիր, շարունակ պահանջներ ներկայացրու: Վստահություն կա, որ կարող է երկար սպասել, կա նաև վստահություն, որ չի հանդուրժում ոչ մի ուշացում:
ԱՄՆ-ի նախագահի թեկնածու հանրապետական Թրամփի քաղաքական ուղերձները սերտորեն կապված են ուկրաինական պատերազմի հետ: Այդ մասին են նրա բազմաթիվ հայտարարությունները և հատկապես վճռականությունը՝ վերջ դնելու այդ անիմաստ արյունահեղությանը: Հեռուստաբանավեճի ժամանակ նա ուղղակիորեն Բայդենին մեղադրեց՝ նրան որակելով որպես պատերազմ սանձազերծող...