Վերջաբանը՝ ռուսերենով. Կարո Վարդանյան

Քարոզարշավից ներվայնացած վերադառնալով՝ Էրդողանը զանգեց գլխավոր մուֆթիին.

- Ռեյտինգս ահագին ընկել ա: Խորհրդականներս անասուն են, ոչ մի խելոք բան չեն առաջարկում: Հույսս միայն դու ես:

- Ես ի՞նչ կարող եմ անել, փադիշահ:

- Հայտարարի, որ իմ շնորհիվ բոլոր թուրքերը վերջում դրախտ են գնալու:

- Դա անհնար է:

- Էդ ինչի՞ Համիդի ժամանակ հնարավոր էր, հիմա անհնար դարձավ:

- Առաջ թուրքերն ու հայերը իրենց թվով հավասար էին:

- Հայերն ի՞նչ կապ ունեն դրախտ գնալու հետ:

- Մոռացա՞ր փադիշահ, որպեսզի թուրքը դրախտ գնա՝ պիտի գոնե մի հայ սպանի, բայց այսօր քսան թուրքին հազիվ մի հայ ա հասնում:

- Խի՞ են էդ գյավուրներն էդքան քչացել:

- Չեն քչացել, դրանց թիվը միշտ նույնն ա, մենք ենք շատացել:

- Ուրեմն քսանից միայն մե՞կը պիտի գնա դրախտ:

- Հա:

- Բա մնացա՞ծը ուր են գնալու:

- Այդ հարցին ես միշտ ռուսերեն եմ պատասխանում:

- Լա՛վ, ոչ մի բան էլ մի պատասխանի: Քեզնից էլ խեր դուրս չեկավ:

Մեկնաբանություններ