Աշխարհի ամենակայացած, ամենազարգացած պետական համակարգ և ինստիտուցիոնալ հիշողություն ունեցող պետության` Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Ուինսթոն Չերչիլն էր ասում. «Եթե ուզում եք ոչնչացնել որևէ ազգ՝ սկսեք ոչնչացնել մշակույթը»:

Ըստ օպերատիվ տեղեկությունների, ԵՊՀ այսրոպեական ռեկտոր Հ.Հ.-ն ջերմ հանդիպում է ունեցել Արաբական Միացյալ Էմիրությունների Դաշնային ազգային խորհրդի պաշտպանության, ներքին գործերի և արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախագահ Ալի Ռաշիդ Ալ Նուայիմիի հետ։ Որպեսզի չխաթարվի հանդիպման ջերմությունը պարեկները համարյա փակել էին Ալեք Մանուկյան փողոցը, իսկ պ-ն Ալիի հայազգի թիկնապահները հսկում էին ԵՊՀ-ն: Սակայն, խնդիրն այլ է` ի՞նչ գործ ունի ԱՄԷ-ի թիվ 1 ուժայինն այսրոպեականի հետ:

Մինչ մենք շարունակում ենք ապրել Արցախն Ադրբեջանի տարածք ճանաչած նիկոլ փաշինյանին Հայաստանի վարչապետի ղեկին հանդուրժելով, Ադրբեջանը գերակտիվ ու տարբեր հարթակներում, տարբեր լեզուներով տարածում է սուտ, թե Հայաստանը դա Ադրբեջան է և իբր Հայաստան երբեք էլ պատմական որևիցե փաստաթղթերում, կամ այլ վկայություններում գոյություն չի ունեցել։

Շատերին է թվում, թե ազնվականությունը «թագավորի պատվարն» է, այն դեպքում, որ հենց ազնվականությունն է ատելի դարձնում թագավորի իշխանությունը։ Սրա վրա է խաղում Նիկոլը, երբ, «զլի շոֆեռի» կերպարանք առած, քրճիկ է «խեղդում» փողոցներում։

Հունվարի 15։ Էսօր ձմեռահավասարն է։ Ձմեռը կիսվել է՝ ուղիղ 45 օր անցել է, ու 45 օր էլ մնացել է։ Ճիշտ է՝ բոլոր տոները մնացել են անցած կեսում՝ Նոր տարին, Սուրբ Ծնունդը, Հին Նոր տարին, բայց էդ կեսը դժվար մասն էր՝ ծանր-ծանր բարձրանում էինք դեպի ձմեռվա գագաթը, ու վերջը չէր երևում, իսկ վաղվանից հանգիստ իջնելու ենք ձմռան գագաթից դեպի գարուն՝ կամաց-կամաց հանելով ու ճանապարհին թողնելով ձմեռային ծանր շորերն ու տրամադրությունը, քաղելով ճանապարհի եզրերին բուսած մանուշակներն ու ձնծաղիկները, ու գարունն անընդհատ աչքներիս առաջ է լինելու, օր օրի մոտենալու է։

Կրկնակապիտուլյանտը, չորրորդ դասարանի կրթությամբ գեղջկական թամադայի դեմքի լրջությամբ, փիլիսոփայում է, թե ճիշտը «Հայաստանի պատմություն» առարկան է, ոչ թե «Հայ ժողովրդի պատմությունը»...

Փաշինյան Նիկոլի ամենասիրած տղեն/աղջիկը էս երկրում դալուզյան մելն է:

Իլհամ Ալիևն իր վերջին հարցազրույցում նշեց Ադրբեջանի տարածքը, սակայն դա դուրս մնաց հայկական քաղաքական ու լրատվական դաշտի ուշադրությունից։

Իմ դիտարկումները վկայում են, որ մեր հասարակության մեջ բարձրանում է եկեղեցու, անձամբ Վեհափառի և Սրբազան հայրերի ազդեցությունը, դերակատարությունը, սա հուսադրող փաստ է, միտում, որը ենթադրվում է շարունակական կլինի: Այն արդյունք է կայուն և սկզբունքային դիրքորոշման:

Պետք է հստակորեն իրարից տարբերել քաղաքական աղբ և քաղաքական դավաճան հասկացությունները։