Արա ԱԼՈՅԱՆ. Կիսել պատասխանատվությունը, ոչ թե իշխանությունը

Ներքաղաքական զարգացումներում ամեն ինչ, կարծեք, ակնառու է. մաթեմատիկայի լեզվով ասած՝ հավասարում, սակայն ոչ երկու անհայտով, այլ մեզ հայտնի երկու ուժերի համագործակցությամբ:

Կոալիցիոն զարգացումների համարիչ-հայտարար հետևանքները դեռ տեսնելու ենք առաջիկայում, իսկ այսօր գերխնդիրը Հայաստանի սովորական քաղաքացու, հայ ժողովրդի կենսական հիմնահարցերի՝ օր առաջ կարգավորումն է, որովհետև անընդհատ խոսել խնդիրների մասին, անընդհատ խոսել հիվանդի ու հիվանդությունների մասին պատիվ չի բերում, ինչպես ասում են, ո՛չ բժշկին, ո՛չ հիվանդին, ո՛չ էլ հիվանդապահին:
Անառողջ գործընթացներում, աղետալի ու ճգնաժամային կացության մեջ հայտնված մարդու համար պորտֆելների, իշխանության բաժանումը առ ոչինչ չէ, եթե պատասխանատվության ու դժվարությունների բաժանում չի ենթադրում: Եվ խնդիրն ամենևին չպետք է դիտարկել կուսակցական, քաղաքական համակրությունների և հակակրությունների ոլորտում, անձերի մակարդակում, նեղմիտ վերացարկումներից անդին է կյանքը, որ օրեցօր բարդանում է և հեռանկար չի խոստանում:
Համաձայնությունների կամ տարաձայնությունների առանցքը սա՛ պետք է լինի, ելակետը՝ ոչ թե համաքաղաքական, այլ համազգային դաշնակցումը, համախմբումը՝ հանուն ՄԵԿ ՆՊԱՏԱԿԻ՝ Արժանապատիվ ու Բարեկեցիկ Կյանքի

Մեկնաբանություններ