Անկատար խոստումների ու կյանքի թանկացման մեջտեղում
21.01.2020 | 00:34
Երբ Նիկոլ Փաշինյանը նոր էր ստանձնել կառավարության ղեկավարի պաշտոնը, խրոխտ հայտարարեց, թե գազի սակագինը ոչ միայն չի բարձրանա, այլ նույնիսկ հնարավոր է նվազի։ Ավելին. հատուկ հանձնաժողով ստեղծվեց, որը պիտի ուսումնասիրեր, թե ինչպես է գազի սակագինը գոյանում։ Ամիսներով ու տարով ուսումնասիրեցին, ռուսական կողմի հետ երկար բանակցեցին, բայց հանրությունն այդպես էլ չիմացավ, թե ինչ պարզվեց այդ ամենից։ Փոխարենը շատ չանցած Ռուսաստանը սահմանին գազը թանկացրեց։ «Գազպրոմ Արմենիան» որոշեց առայժմ սպառողի համար չթանկացնել և իր «վրա» վերցնել այդ բեռը։ Բայց էլ ինչ մասնավոր ընկերություն, այն էլ քաղաքականություն թելադրող «Գազպրոմը», որ իրեն հարմար պահի չհայտարարեր, թե ժամանակն է, որ սպառած գազի համար սպառողը վճարի։ Եվ տարին սկսվեց «ավետիսով»` «Գազպրոմ Արմենիան» գազի սակագինը բարձրացնելու հարցով դիմելու է հանրային ծառայությունները կարգավորող հանձնաժողով։
Եվ այսպես. ինչպիսի՞ տնտեսական տարի է մեզ սպասում։ ԵԱՏՄ-ի նոր մաքսատուրքերով պայմանավորված արդեն 700 անուն ապրանք թանկացել է, այսինքն երրորդ երկրներից ներմուծվող ապրանքների մաքսատուրքն ավելացել է։ Օրինակ, ընտանի կենդանիների մսի մաքսատուրքն աճել է 25 %-ով։ Ի դեպ, առաջին անհրաժեշտության ապրանքները՝ կաթնամթերք, հաց, ևս թանկացել են։ Նախորդ տարվա համեմատ մեքենաների ներկրման բում չի լինելու, որ բյուջեն լցվի, քանի որ ամենաբարձր մաքսատուրք սահմանված է հենց մեքենաների համար։ Ներդրումների հույսը շատ փոքր է։ Սա դեռ քիչ է, մի բան էլ գազն են պատրաստվում թանկացնելու։ Պարզ է, չէ՞, որ գազի թանկացումը դոմինոյի էֆեկտով քանի ապրանք ու ծառայություն է թանկացնելու։ Սա ընդամենը մի քանի «սեղմագիր» էր, տնտեսագետներն ավելի հանգամանորեն կարող են ասել, թե յուրաքանչյուրի պարագայում մեր տնտեսությունն ինչ դժվարությունների առաջ է կանգնելու։ Բայց տնտեսագետ պետք չէ լինել հասկանալու համար, որ եթե այսպիսի տեմպերով է Փաշինյանի հրապարակած տնտեսական հեղափոխությունն իրականացվելու, ուրեմն նախորդ տասնամյակներում էլ ենք տնտեսական հեղափոխությունների մեջ եղել, բայց այդ մասին չենք էլ իմացել։
Տարածաշրջանում հարևաններից առաջ անցնելու մղում ունեցող, բայց կես ճանապարհին մնացած Փաշինյանն այս տարի 4,6 տոկոս տնտեսական աճ է ակնկալում, որը ոչ միայն տնտեսության խնդիրների, այլև դրանք չլուծելու մասին է հուշում։ ՈՒ այստեղ կարող էինք մեկ-մեկ թվարկել հանրությանը տված Փաշինյանի մեծ խոստումները, սակայն դա ոչինչ չի փոխում։ Մարդիկ շուտով սեփական մաշկի վրա են զգալու այդ անկատար խոստումների ողջ ծանրությունը։
Գուցե արժե, որ Նիկոլ Փաշինյանը մի անգամ էլ սեփական երկրի խնդիրների համար սար բարձրանա ու կոչեր անի։ Հնարավոր է առկա խնդիրներից գոնե մի քանիսը լուծվեն։ Փորձված տարբերակ է, նրա կոչից հետո ԱՄՆ-ի և Իրանի ղեկավարները կարծես փորձում են առանց պատերազմի հարցերը կարգավորել։ Հետո էլ ասում ենք, թե մարդը խնդիրներ չի լուծում, պարզապես միջազգային մասշտաբների խնդիրներով է ուղեղը զբաղված։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ