«Ի՞ՆՉ Է, ՄՏԱԾՈՒՄ ԵՔ՝ ՀԱԿ-ՈՒՄ ԵՍ ՎԵՐՋԻՆ ՄԱ՞ՐԴՆ ԵՄ»

«Երևանում եղանակը ո՞նց է, Մեղրիում սարերին դեռ ձյուն կա, էս ժամանակի համար ցուրտ է»,- մեզ հետ հեռախոսազրույցի սկզբում ասաց իր ծննդավայրում գտնվող ՀԺԿ քարտուղար ԳՐԻԳՈՐ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԸ, որին նախընտրական «սեզոնի» բացման շուրջ հարցեր ուղղեցինք:
-ՀԱԿ-ի համամասնական ցուցակում Դուք ամենավերջին տեղն եք զբաղեցնում: Դա Ձե՞ր ցանկությունն էր:
-Ի՞նչ է, մտածում եք՝ ՀԱԿ-ում ես վերջին մա՞րդն եմ:
-Այսինքն, պատգամավոր չե՞ք ցանկանում դառնալ:
-Այո, թող նոր մարդիկ գնան մեր կուսակցությունից, ես արդեն 13 տարի եղել եմ ԱԺ-ում: Ի՞նչ վատ բան կա, եթե խորհրդարանում նոր դեմքեր լինեն:
-Նայելով ՀԱԿ-ի քսանյակը, չենք կարող ասել, թե այնտեղ հանրության համար «թարմ» դեմքեր կան:
-Նոր են ԱԺ-ի համար:
-ԱԺ-ում չէ, բայց իշխանական տարբեր օղակներում եղել են:
-Իմ ասածն ավելի շատ առնչվում է մեր կուսակցության անդամներին, ովքեր չեն եղել խորհրդարանում:
-Բացի Ստեփան Դեմիրճյանից, Ձեր մյուս կուսակիցներն էլ անցունակ հորիզոնականներում չեն:
-Ո՞րն է անցունակը, ես այդքան տեղեկացված չեմ: 15-րդ հորիզոնականը զբաղեցնող Ստեփան Մինասյանն ինչպե՞ս կարող է անցունակ չլինել:
-Փաստորեն, ակնկալում եք 15-ից ավելի՞ մանդատ:
-Եթե նորմալ ընտրություններ լինեն, ու չանեն այն, ինչ միշտ արել են, մեր ակնկալիքներն արդարացված կլինեն: Ժողովուրդն այս իշխանություններին տեսնել չի ուզում:
-Խորհրդարան չգնալու ցանկությունը պայմանավորված չէ՞ նաև կուսակցությունների «եփած աջաբսանդալային» ցուցակներով։
-Դա չի կարող վերաբերել ՀԱԿ-ին: Մի շփոթեք: Իսկ մյուսների ցուցակների առումով, այո, այդ հանգամանքն էլ կա: Բայց հիմնական պատճառը դա չէ. ես ինքս եմ առաջարկել, որ իմ անունը լինի վերջում: Մեզ մոտ խորթ է, չէ՞, թե ոնց կարող է նման բան լինել: Լինում է: ՈՒրեմն ինձ լավ չեք ճանաչում: Իմ կատարած քայլի վրա չպիտի զարմանային, որովհետև ես ոչինչ ինքնանպատակ չեմ անում: Պասիվ պատգամավոր չեմ եղել, հիմա էլ քաղաքական նորմալ պայքարի մեջ եմ:
-Տպավորությունն այն է, թե քաղաքական ակտիվ պայքարից հեռանում եք:
-Եթե ես քաղաքականությունից մի կողմ քաշվեմ, քաղաքականությունն ինձ «կքաշի»։
-Ասացիք` «նոր դեմքեր» պիտի լինեն խորհրդարանում, խոսքը երիտասարդությա՞ն մասին է:
-Նոր դեմքեր ասելով` նկատի ունեմ նրանց, ովքեր ԱԺ-ում չեն եղել: Հիմա շատ են ասում` ԱԺ-ն «երիտասարդացնել», մի հատ աշխարհի պառլամենտներն ուսումնասիրեք: ՀՀԿ-ն օլիգարխներին մտցրել է ցուցակ, կողքից էլ մի երկու կյանք չտեսած երիտասարդների է բերում, որ համակարգչի վրա «շարիկ գլորեն»: Էդ երիտասարդները թող, նախ, արտադրությունում աշխատեն, հասկանան գյուղը, գյուղատնտեսությունը, արդյունաբերությունը ինչ են: Թե չէ, ամեն խանութ աշխատեցնողի բիզնեսմեն են համարում ու, տնտեսության գիտակ համարելով, մտցնում խորհրդարան: ԱԺ-ն պիտի անի այն, ինչ երկրին է պետք: Սպիտակ վերնաշապիկներով ու կարմիր փողկապներով հո չի՞:
-Այս ընտրություններն ինչո՞վ կտարբերվեն նախորդներից:
-Ցավոք, չեմ կարծում, որ կտարբերվեն: Դեռ հայտերը չէին ներկայացրել, իսկ ՀՀԿ-ն իր նախընտրական շտաբներն արդեն բացել էր: Նույնը կարելի է ասել կոալիցիոն մյուս կուսակցությունների մասին: Մեկը ժամկետանց ձեթ է բաժանում, մյուսը՝ օղի, երրորդը՝ ավտոբուսներով մարդկանց է տանում-բերում: Էս բոլորն օրենքի խախտում են: Նորմալ երկրներում նման կուսակցությունները վաղուց փակված կլինեին:
-ՀԱԿ-ի «կաշառքը» ո՞րն է:
-ՀԱԿ-ը ժողովրդին կաշառք չի տալու՝ չակերտների մեջ կամ առանց չակերտների: Կոնգրեսն արդեն ասել է, որ գալիս է ավազակապետությանը վերջ տալու: Էսօր երկրից բոլորը փախչում են, էլ ո՞րն է դրանց առաջընթացը: «Հավատանք, որ փոխե՞նք»: Ինչի՞ն հավատանք, ո՞ւմ եք փոխում, ո՞նց եք փոխում: Լավ խոսք կա` խելքը հարաբերական է, գեղեցկությունը` անցողիկ: Բնավորությունը կա ու կմնա, ինչքան էլ հավատաք, այս իշխանությունների էությունը չի փոխվի:
-Բայց որ հավատանք, վայ թե փոխվեն էլ:
-Բացարձակապես: Ոնց որ իմ բնավորությունը չի փոխվում, ինչ էլ, ոնց էլ առաջարկեն, չեմ փոխվի: Անարդարության դեմ պիտի պայքարեմ:
-Հավերժ պայքարողի կարգավիճակը չի՞ հոգնեցրել:
-Մարդիկ իրենց ողջ կյանքում են պայքարում: Պատմության մեջ ինչքա՜ն օրինակներ կան: Չպայքարենք, ի՞նչ անենք, եթե մեր էրեխեքը երկրից թողնում հեռանում են: Ամեն մեկն առաքելություն ունի` զավակներ ունենալ, ազգը բազմացնել, բայց ազգը գնում է այսօր: Իսկ հոգնածություն լինում է տարիքի հետ կապված: Հիասթափություն, հուսալքություն չպիտի լինի:
-Հնարավո՞ր է՝ Դուք էլ երկրից հեռանաք:
-Ես չեմ գնա, Ձեզ հետ Մեղրիից եմ խոսում, իմ տեղն այստեղ է: Հիմա էլ այգում եմ, անձրև էր եկել, հիմա էլ արև է, դուրս եմ եկել՝ նայում եմ, զբաղվում եմ, վարդերն եմ էտում:
-Ամենաճիշտ գործը Դուք եք անում, թե չէ ի՜նչ քաղաքական պայքար, ի՜նչ գիտահետազոտական-միտահետազոտական:
-Միշտ էլ սա եմ արել:
-Սոցհարցումներն էլ ասում են, որ ՀԱԿ-ը զիջելու է իշխանական կուսակցություններին:
-Ադիբեկի՞ սոցհարցումները: Թող ոչ մեկին փող չտան, իրենք բեղ-մորուս, կեղծամ դնեն, գնան մտնեն ժողովրդի մեջ ու լսեն, թե իրենց մասին ինչեր են ասում:
-Բոլորը ՀԱԿ-ի համակիրնե՞րն են:
-Իհարկե, չենք կարող ասել, թե բոլորը կոնգրեսի համակիրներն են, սակայն մենք գալիս ենք իրավիճակը շտկելու: Բացի ընտրությունից, իշխանության ձևավորման այլ մեխանիզմ գոյություն չունի: Կարեն Դեմիրճյանը ժամանակին հաղթեց, չտվեցին, Ստեփան Դեմիրճյանը հաղթեց՝ չթողեցին: Վատը կլինեին, կհանեին, հաջորդը կգար: Կա նաև հեղափոխական ճանապարհը, որը մեզ համար կործանարար է:
-Ի՞նչ երաշխիք, որ ՀԱԿ-ին կթողնեն:
-ՈՒրեմն, մեզնից ավելի լավը թող գա: Շատ են ասում` ՀԱԿ-ը զբաղեցրել է ողջ ընդդիմադիր դաշտը, Ազատության հրապարակը: Լավ, եկեք դուք վերցրեք, դա հո շաքարի, բենզինի բիզնես չէ՞, որ մենաշնորհ լինի: Ոչ մեկն ընդդիմադիր դաշտը չի սեփականաշնորհել:
Զրույցը՝ Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Մեկնաբանություններ