Ադրբեջանը շրջափակման մեջ է պահում Արցախը, հարձակումներ գործում, կրակում և սպանում արցախցի երիտասարդներին։ Պարզ է, որ այդ ամենը կատարվում է Թուրքիայի ուղղորդմամբ և քաջալերմամբ։ Եվ այս ամենի ֆոնին, վարչապետ կոչեցյալը, շնորհավորում է Թուրքիայի նախագահին տոնի առթիվ։ Ի՞նչ դնես սրա անունը՝ պետական մտածողությու՞ն և դիվանագիտու՞թյուն, թե՞ արժանապատվության պակաս և ողորմելիություն։ Իհարկե՝ վերջինները, բայց՝ ոչ միայն։ Ինչպես քպ-ականներն են հարմար առիթ փնտրում քծնելու, սողալու համար իրենց տիրոջ ոտքերի առաջ, այդպես էլ նրանց ստրկատերն է ամեն առիթով քծնում, սողում արդեն իր տիրոջ՝ Թուրքիայի նախագահի առաջ։

Քննիչ հանձնաժողովի երեկվա (27.06.2023 թ. -irates.am) բարբաջանքների հետ կապված մի քանի նկատառում ունեմ, որոնց արժե անդրադառնալ։

Երեկ գրել էի քննիչ հանձնաժողովում տիրող ընկերական, անբռնազբոս միջավայրի մասին, որտեղ քննվող անձին մեծահոգաբար, մեղրածոր օժանդակությամբ, աղանդավորականի վստահությամբ հարցեր էին նվիրվում և պատասխանները միանգամից ընդունվում էին չթաքցվող վստահությամբ, կատարած գործը ավարտողի ուրախությամբ։

Հարգելի համաքաղաքացիներ, շնորհակալություն «Համախմբում» շարժման «ՀայաՔվե» օրենսդրական նախաձեռնությանը ստորագրությամբ միանալու և ձեր քաղաքացիական դիրքորոշումը հստակ արտահայտելու համար: Թեպետ՝ այս օրենսդրական նախաձեռնությունը ինքնին ի զորու չէ ամբողջովին լուծելու Արցախի ու Հայաստանի անվտանգության գերխնդիրը, սակայն անչափ կարևոր է Արցախի գոյությանը սպառնացող քայլերը առնվազն իրավական հարթությամբ կանխելու, ձեռնարկվող և ձեռնարկվելիք ցանկացած այլ խելամիտ քայլի հավուր պատշաճի սատարելու և հայ մարդու ինքնությունը վերահաստատելու համար: Առանձնակի մի բարդ ընթացակարգ չէ ստորագրությամբ միանալը, ընդ որում, անհրաժեշտ նվազագույն քանակը ապահովելը չէ խնդիրը, այլ հայ մարդու արժանապատիվ կեցվածքը պահպանելը:

Շատ եմ գրել իրենց ընդդիմադիր համարող ԱԺ պատգամավորների պահելաձևի և այդ անիմաստ ու վաղօրոք արդեն քվեարկած, ինքնաբավարարման տպավորություն թողնող նիստերի մասին:

Անցած շաբաթ քննիչ հանձնաժողովի ինքնախոստովանական ցուցմունք-շոուի ժամանակ՝ մի շարք անիմաստ ու հակահայկական, ավելի շատ ադրբեջանական, թեզեր տիրաժավորելու շարքում կապիտուլյանտը հայտարարեց, թե.

Եվգենի Պրիգոժինի «Վագներ» մասնավոր ռազմական ընկերության խռովությունը շատ հետևանքներ կունենա:

Որերորդ անգամ ապշահար հետևում եմ, թե պառլամենտում ինչպես է ընդդիմությունը հերթական անգամ ինքնանվաստացման ակցիաներ իրականացնում։

Հայաստանում կա քաղաքագիտական յուրատեսակ մտածողություն. շատ քաղաքագետներ կամ վերլուծաբաններ որևէ լարված իրադարձության ժամանակ հայտարարում են' սպասենք զարգացմանը, հասկանանք, թե ինչ է լինելու։ Չեն առաջարկում որևէ զարգացման տարբերակ, չեն ասում, թե այս կամ այն իրողությունը ինչ հիմքեր ունի և ինչու կարող է այս կամ ընթացքն ունենալ։ Վախենում են սխալվել։

Միրզոյան Արոն նորից ջհանդամվել է Ամերիկա՝ Ադրբեջանի հետ բանակցելու: Կարծում եմ, ժամանակն է հասկանալ, բայց, ցավոք, անգամ քաղաքական դաշտում այդ հասկանալը չկա, որ Ադրբեջանի հետ Ռուսաստանում, Եվրոպայում և Ամերիկայում բանակցելը պարզապես գժություն է, հանրությանը էշի տեղ դնելու պես մի բան: