Նորություններ » «Հլը կտեսնեք, թե իմ էրեխեքն ինչ են անելու»

«Հլը կտեսնեք, թե իմ էրեխեքն ինչ են անելու»

01.11.2013 | 11:42

ՇՈՒՇԱՆ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ
(ԱԺ պատգամավոր, «Հայաստանի ձայն» մրցույթի ժյուրիի անդամ)

-Շուշա՛ն, «Հայաստանի ձայնը» ահագին հետաքրքիր նախագիծ է, սակայն շատ դեպքերում ծանր նստվածք է մնում այն առումով, որ բավականին տաղանդավոր կատարումներ ըստ արժանվույն չեն գնահատվում: Այնպիսի տպավորություն է, որ լիմիտը խեղդում է:
-Չէ, բայց գիտեք, իրոք լիմիտ կա. ինձ համար չորս հոգի այդպես էլ մնացին երազանք, որ էդ չորս հոգին էլ լինեին, ես շատ ուժեղ թիմ կունենայի: Մենք կարող ենք սահմանափակ թվով երգիչներ ընտրել:
-Բա էդ դեպքում ո՞նց է լինելու տաղանդավորների հարցը, որովհետև կարող է դուք արդեն ընտրել եք, բայց հաջորդ կատարողն ահա ամենաարժանավորն է:
-Գիտեք, «Հայաստանի ձայնի» հետ կապված, որպես ժյուրիի անդամ, ես չեմ կարող որևէ բան ասել, հոլանդացիների` նախագծի հեղինակների օրենքն է այդպիսին, եթե իրենց դիմեք, իրենք համաձայնեն, ես մեծ սիրով հարցազրույց կտամ:
-Հա, բայց, մյուս կողմից էլ, կան օրախնդիր հարցեր, որոնց պատասխանը ցանկանում ենք իմանալ, ու մինչև դիմենք, մինչև պատասխանեն, մինչև ձեզ գտնենք, նախագիծը կավարտվի: Օրինակ` Սամվել Գրիգորյանի աղջկա դեպքում ակնհայտ էր, որ ժյուրիի մոտ ինչ-որ բան այն չէր: Իսկ եթե անկեղծ, ապա փոքր-ինչ կողմնակալ էր: Նախ, որպես նախագծին հետևող մարդ, գրեթե չեմ հիշում դեպք, երբ ժյուրիի բոլոր չորս անդամներդ էլ շրջվեք, իսկ նրա դեպքում խիստ միահամուռ, խիստ ոգեշնչված շրջվեցիք, եթե էլ ավելի անկեղծ` «ուրախությունից մեռաք», երբ նրան տեսաք, երբ ընդամենը «միջին վիճակագրական կատարում» էր:
-Չէ, էդպես չէ, շատ է պատահել, որ չորսս էլ շուռ ենք եկել:
-Ինչպես ժողովուրդը կասեր` «այ շուռ գաք դուք, շուռ գաք». այս անգամ խիստ տեղին, այնուհանդերձ, Շուշան, «բումն» այդ աղջկա դեպքում շատ մեծ էր:
-Սամվել Գրիգորյանի աղջկա վրա այդքան մի կենտրոնացեք, ոչ մեկս չգիտեր, թե այնտեղ ով է երգում: Կարո Սարաֆյանը շատ ավելի է մեր ընկերը, քան Սամվել Գրիգորյանը… ու ես հիմա տալիս եմ հարցազրույց, որն ինձ արգելված է:
-Իսկ Դուք կասե՞ք ձեր ղեկավարներին, որ մենք, կոնկրետ դեպքում՝ ես, վիրավորված ենք զգում տաղանդներին անտեսելու համար, լիմիտի համար… «կենացի համար», համ էլ Սամվել Գրիգորյանի աղջկան այդքան պանծացնելու համար:
-Չէ, չէ, համաձայն չեմ վերջին մտքիդ հետ. նրա կատարումն այդ օրվա ամենալավ կատարումն էր:
-Ախր, Շուշան ջան, նա առանց այդ էլ հայտնի է, երգում է Երգի թատրոնում, հայրն էլ` ասինք ով է, հորաքույրը` չասենք ով է. ինձ թվում է, որ այդ նախագիծն առաջին հերթին պետք է բացահայտումներ անի, նոու-հաուներ գտնի, Կոմիտասն ասում էր՝ մենք խոսող ազգ ենք, մենք երգող ազգ չենք. այդ տաբուն ջարդի:
-Կարմեն ջան, դու ուզում ես, որ ես նկատողությո՞ւն ստանամ հոլանդացիներից, որ հարցազրույց եմ տալիս:
-Չէ, չեմ ուզում. դու ամենալավ ժյուրին ես, գումարած Միքայել Պողոսյանին: Ձեր ընտրած երգիչ-երգչուհիներն իմ սրտով էլ են: Հա, ի դեպ. իսկ հոլանդացիները գո՞հ են ժյուրիի գործունեությունից:
-Շա՜տ շատ:
-Էլ գոհ չեն լինի իմ այս «սադրանք»-հարցազրույցից հետո… Շուշ, եթե լուրջ, մեր կարծիքները ձեզ համար կապ ունե՞ն:
-Իհարկե, դուք եք հենց մեզ ընդունողներն ու չընդունողները:
-Իսկ դու գո՞հ էիր առաջին «Դը վոյսից»:
-Գիտես, ես չեմ էլ նայել: Ես հիմա մի գաղտնիք ասեմ. իմ առաջին երգիչը, որին ընտրել եմ այս նախագծում, ընտրել եմ օրենքը չիմանալով, որ պարտադիր պետք է շուռ գաս, որ երգիչը քեզ ընտրի, ես շուռ չեկա, բայց այդ աղջիկն ինձ ընտրեց: Փայլուն երգչուհի էր:
-Առաջին մրցույթի հաղթող Մաշային, շատ հետաքրքիր է, դուք հավանո՞ւր էիր:
-Շատ լավ ձայն ուներ, շատ լավն էր «Դը վոյսում» և շատ անսպասելի անհետաքրքիր էր, գոնե ինձ համար, Յուրմալայում:
-Ինձ համար էլ: Սոնան դոմինանտություն ու զոռբայություն արեց Արտոյի հանդեպ. արդյունքը եղավ այդ: Ահա թե ինչու: Ինչը չի կարելի այս անգամ թույլ տալ:
-Հիշեցի, հիշեցի, համաձայն եմ քեզ հետ, այնտեղ, իրոք, կային էլի հետաքրքիր կատարումներ: Եկեք սպասենք մեր դուետներին. հլը կտեսնեք, թե իմ էրեխեքն ինչ են անելու:
-Նայե՞լ եք Ռուսաստանի «Դը վոյսի»` Բիլանի աշակերտների դուետը. հրա՜շք էր:
-Հա՜… հա՜…
-Բա չեք նեղվո՞ւմ, որ մեզ մոտ էդ մակարդակը չկա, բա չձգտե՞նք ես ու դու միասին` էդ մակարդակին:
-Ես ինչ պտի անեմ, որ չեմ անում: Ես միշտ կռիվ եմ տվել որակյալ երաժշտություն լսելու, ունենալու համար: