Հարսանիքին մասնակցելու մասով ավարտին է մոտենում լեհաստանյան այցելությունս ու սկսվում ակտիվ հանգստի փուլս, որի ահավոր կարիքն ունեմ տարիների հոգնության ու զգալիորեն տեղի տված նյարդերիս պատճառով։

Հերոսը Ուսուցիչն է, ում առաքելության մեջ կա զոհողության բաղադրիչ։ Ուսուցիչը կամավոր կերպով քայքայում է իրեն, իր նյարդերը, որպեսզի իր կրթած ու դաստիարակած սերունդը առողջ, բարոյական, գրագետ, գիտակից, կենսունակ, հայրենասեր, մարդասեր լինի, էստեղ է զոհողությունը...

Զարմանալի ու արդեն իրականում տարօրինակ ժողովուրդ եք, ու ձեզ նմանն աշխարհում չկա։ Զայրանում, վրդովվում եք Ալիևի վրա ու չարանում, հայհոյում և անիծում․․․

Հոկտեմբերի 2-ին «Մոսկվա» կինոթատրոնը` այժմ «Կինոմոսկվան», հանդիսավոր կերպով վերաբացվեց: Միջոցառմանը ներկա էին բազմաթիվ հյուրեր, ովքեր առաջինը դիտեցին «Ջոկեր. խելագարություն երկուսի համար» ֆիլմի տարածաշրջանային փակ նախադիտումը...

Վերջերս սկսել եմ շատ վատ հասկանալ, թե ինչպիսի իրականության մեջ եմ հայտնվել։ Ափսոս, որ Կաֆկան 100 տարի առաջ է գրել իր «Դղյակը», թե չէ ես պետք է նման մի բան գրեի այսօր...

Բագրատ սրբազանի գլխավորած շարժման առաջին փուլի հաջողության ամենամեծ խթանը այն էր, որ աջակցողների մեծ մասը շարժման հետևում դեռևս չէր տեսնում նախկին նախագահներին...

Վաղ առավոտյան գնում եմ աշխատանքի։ Երևանի Կոմիտասի պողոտայում՝ շենքի բակում, մի ծեր տատիկ ավլում է ծառերից թափված տերևներն ու մարդկանց թափած աղբը՝ ծխախոտի տուփեր, կոնֆետի թղթեր, հյութի շշեր և այլն։ Այդ ամբողջը կատարվում է բակ իջած ու մեջքը արևին տված շենքի բնակիչների աչքի առաջ...

Միքայել Սրբազանը հանրային սուր բանավեճի լավ հնարավորություն բացեց։ Կարող ես համաձայնել, կարող ես՝ ոչ. էականը դա չէ, այլ այն, որ սա լավ առիթ է՝ խոսելու հասարակության վիճակի մասին։ Ի վերջո, երբ ասում ենք՝ հասարակությունը սա´ է ուզում, սա´ է պահանջում, պետք է փորձել հասկանալ, թե ի´նչ է այսօրվա հասարակությունը...

Երեկ, մի ամբողջ ժողովուրդ և պետություն, որոնք կանգնած են լրջագույն մարտահրավերների առջև, ականատես դարձան անմակարդակ մի շոուի, որն ուներ երկու շահառու՝ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը և նրա «արմատական» ընդդիմությունը:

Տառացիորեն երեկ նկատեցի, որ մեր հանրությանը ոչ անհայտ Սամվել Ֆարմանյանը ֆեյսբուքի իր տնամերձ տարածքում հանդես է եկել մի ընդարձակ գրառումով և այն ծաղկեցրել հետևյալ շքեղ վերնագրով. «Անդրադարձ ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հակոբ Տեր-Խաչատուրյանի օրերս արված հայտարարությանը»: Վերնագիրն ինձ հետաքրքրեց, բայց հենց առաջին տողերից հասկացա, որ Սամվել Ֆարմանյանի տրամադրությունը մի տեսակ այն չէ: Լրագրողի աչքից նման բաները չեն վրիպում, պարոն Ֆարմանյան: