Ս. թ. ապրիլի 5-ին ԱՄՆ պետքարտուղար Բլինքենը և Եվրահանձնաժողովի նախագահ ֆոն դեր Լյայենը Հայաստանի Հանրապետությանը համառորեն խորհուրդ էին տալիս ընթանալ «տարածաշրջանային ինտեգրացիայի» ճանապարհով, այսինքն՝ քաղաքականապես, տնտեսապես, մշակութապես և անվտանգության առումով միատեղվել ու առկցվել Ադրբեջանին ու Վրաստանին՝ Թուրքիայի ընդհանուր ղեկավարության ներքո...

Արդեն երկրորդ օրն է, ինչ Ադրբեջան անունով արհեստածին պետությունը ռազմական սադրանք է իրականացնում ՀՀ-ի սահմանների նկատմամբ։ Սադրանքը մեկ նպատակ չի հետապնդում, բայց վերջնարդյունքում մեկ նպատակ ունի՝ հրահրել ռազմական լայնածավալ գործողություններ...

Շահրամանյանի հարցազրույցը « Le Figaro»-ին: Ի՞նչ է ստացվում. ա) Էթնիկ զտում ու բռնի տեղահանություն չի եղել:

Հավաքական Արևմուտքը, մինուս Մեծ Բրիտանիա, ցանկանում է Ռուսաստանի ստրատեգիական պարտությունը: Պուտինի սպանությունը, նման Իվան Ահեղի կամ Պավել-ի սպանություններին, անհնար է:

Ադրբեջանն անցած գիշերվա կրակոցներով ասում է, որ այս տարածաշրջանի հարցերը լուծվում են ա՛յս տարածաշրջանում և իր խաղի կանոններով։ Ադրբեջանը փորձում է իր համար պատմական պահը օգտագործել հօգուտ իրեն...

Հինգ օր առաջ՝ ապրիլի 1- ին, տեղի է ունեցել աննախադեպ մի բան. Իսրայելի պաշտպանության բանակը (ՑԱՀԱԼ), որն աշխարհի ամենաագրեսիվ բանակներից մեկն է, եթե ոչ ամենաագրեսիվը, թեև իրական՝ գիշատչային բնույթը թաքցնելու նպատակով, հորջորջված է «պաշտպանության բանակ» անվանմամբ, հրթիռային հարված է հասցրել Սիրիայում Իրանի հյուպատոսությանը:

Մեծ պատերազմ, որը կարող է վերածվել Երրորդ համաշխարհային պատերազմի, որից անմասն չի կարող մնալ Հայաստանը՝ գտնվելով էպիկենտրոնից քիչ հեռու՝ այս խաղում Արևմուտքի առանցքային գործիքներ Ադրբեջանի և Թուրքիայի թիրախում...

Թե ինչ տեղի ունեցավ երեկ Բրյուսելում, կհասկանան քչերը, շա՜տ քչերը, կխոսեն եզակիները, իսկ թե ի՞նչ կլինի հետո` կգիտակցեն առավել քչերը։ Իշխանական և պրոարևմտյան քարոզիչները կփառաբանեն, ռուսական և պրոռուսական քարոզիչները կանիծեն, իսկ իրականությունը Բրյուսելի ու Երևանի համապատասխան շենքերում լո՜ւռ կծխի...

Ճնշված սրտով եմ նկատում, թե ինչպես են արցախյան ներքին տարաձայնությունները տեղափոխվել Հայաստան և կրկնվում են գրեթե նույն համառությամբ, ասես ոչ մի աղետ էլ չի եղել, կարծես կյանքը շարունակվում է մեր ազատ լեռնաշխարհում, այլ ոչ թե հայաստանյան հեղձուկ միջավայրում:

Անցյալ ամսավերջին հրապարակված «Զելենսկու գլուխը շուտով կարող է պոկվել. եթե հաստատվի ահաբեկչությանը ՈՒկրաինայի ղեկավարության մեղսակցությունը և երկրում չգտնվի Կինժալից փրկող բունկեր» վերտառությամբ մեր հոդվածում կանխատեսել էինք, որ Ռուսաստանը հատուկ ռազմական գործողությունից շուտով կարող է անցնել հակաահաբեկչական գործողության, ինչը նշանակում է, որ ՌԴ Զինված ուժերի թիրախում կհայտնվեն ՈՒկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկին և ՈՒկրաինայի ռազմաքաղաքական ղեկավարությունը: