Այլանդակության գերադրական աստիճանը. մինչ բազմաթիվ մարդիկ մեծ դժվարությամբ լուծում են իրենց և իրենց ընտանիքների հանապազօրյա հացի խնդիրը, շատերը նույնիսկ դժվարանում են լուծել, վարչապետի տիկինը քարոզչական նպատակներով զանազան կերակուրներ է պատրաստում և ի ցույց դնում այդ մարդկանց:

Չէ, ես չեմ կորչի, չեմ անհետանա։ Ես ժամանակ կդառնամ ու կհոսեմ ինչ-որ մեկի կյանքում Ու նրա հուսահատ պահերին կանգ կառնեմ, որ շունչ քաշի: Հետո հետ կհոսեմ դեպի մանկություն, որ հավատա հրաշքի

Արցախում պատերազմական գործողությունների ուղղվածությունը ևս երբեք տարերային բնույթ չի կրել, այլ իրականացվել է պետության ղեկավարության և բանակային հրամանատարության ծրագրերին համապատասխան: Դեռ ավելին, քաղաքական իշխանությունը, ի դեմս Լևոն Տեր-Պետրոսյանի և նրա թիմի, իրականացնում էր ոչ միայն պատերազմի քաղաքական ղեկավարությունը, այլև բազմիցս սրբագրում և ուղղորդում էր բուն պատերազմական գործողությունների ընթացքը: Եվ այդ գործում նա ղեկավարվում էր զուտ ռազմական անհրաժեշտություններից, պատերազմը հաղթականորեն ավարտելու տրամաբանությունից:

Տիկ Ալինա Արուշանեան Արցախէն է: Ան այսօր հաստատուած է Հայաստան՝ տեղահանուած ըլլալով Արցախէն, ինչպէս բոլորը: Տիկ Ալինան կրթական գործիչ է եւ իր կեանքի կոչումը դաստիարակութիւնն է: Կը բաժնեմ ձեզի հետ իր նամակ-գրութիւնը որ ղրկած է ինծի: Շնորհակալութիւն տիկ Ալինա այս գրութեանը համար:

ՖԲ-ն հիշեցրեց: Ես էլ հիշեցի 2017 թ. ՀՀ Աժ-ում ՀՅԴ խմբակցության պատգամավոր Արմեն Ռոստոմյանի ռեպլիկ-հարցը` ՀՀ նախագահ ընտրվող Արմեն Սարգսյանին. - Իսկ գուցե 4-րդ Հանրապետության 1-ին նախագա՞հ...

Մի անգամ Էյնշտեյնին հարցնում են, թե ով է ամենախելացի մարդը: Էյնշտեյնը, ճանաչված լինելով որպես ամենախելացի մարդը աշխարհում, ի պատասխան նշել է` իմ վարորդը, և պատմել ներքոգրվածը:

Երբևէ մտածել ե՞ք, որ հիմա՝ էս պահին, դուք Երկիր մոլորակի վրա երբևէ ապրած ու անցած-գնացած ամենա-ամենաերջանիկ մարդուց ավելի երջանիկ եք, որովհետև դուք կաք, իսկ նա չկա։

Հանդիպումներից մեկի ժամանակ հարց տվին, թե ամերիկյան ընթերցողներն արդյոք գիտե՞ն, որ իր գործերում նկարագրված մարդկանցից շատերը հայեր են, չէ՞ որ հայկական անունները կարող են ոչինչ չասել նրանց

Ինքս ինձ խոստացել էի մինչև սեպտեմբեր ավարտել նոր գիրքս՝ «Ալեքսանդր Մանթաշյանց․ ողջ ճշմարտությունը մեծ մարդու մասին» և այսօր ավարտեցի։

50-ականների վերջերին, ձմեռային մի ցուրտ երեկո, Երևանի ծայրամասում (իսկ այն ժամանակվա ծայրամասն այժմյան «Բարեկամություն» մետրոյի տարածքն էր), գողերը հարձակվում են երիտասարդ տղամարդու վրա։ Հայտնի չէ, թե որքան գումար է լինում երիտասարդի դրամապանակում այդ երեկո, բայց որ ձեռքի ժամացույցն էլ են վերցնում, հաստատ է.