Լևոն Մեծագործի կառավարման շրջանը Կիլիկիայի հայոց թագավորության պատմության փառավոր էջերից է, երբ խելացի ու կշռադատված ներքին ու արտաքին քաղաքականության շնորհիվ հայոց թագավորությունը հասավ հզորության գագաթնակետին: Հատկապես հիշատակելի է հայոց թագավորի արտաքին քաղաքականությունը:

Իսկապես շատ բան նորովի գնահատելու ու մեկնաբանելու կարիք ունենք, բայց առաջին հերթին պետք է հասկանանք մեր ով լինելը։

Շատերն են ասում` հրեաները տիրել են աշխարհին, հրեաները՝ խելացի, հրեաները՝ իմաստուն, ու սա հատկապես հայերս ենք հաճախ կրկնում։

Քաղաքական այդ պահի կոնյուկտուրայից ելնելով՝ երբեմն իշխանությունները աչք են փակում երկրի ներսում կոլաբորացիոնիստական (թշնամու հետ համագործակցող) աշխատանք կատարող անձանց կամ խմբերի վրա։ Օգտագործում են նրանց, իսկ քաղաքական այդ պահի կոնյուկտուրայի փոփոխությունից հետո այդ խմբերը, որոնք հենց սկզբից էլ բացահայտված են հատուկ ծառայությունների կողմից, հանկարծ հռչակվում են թշնամու ագենտներ և հայրենիքի դավաճաններ, ու պարտության, դժբախտությունների, ձախողումների ամբողջ մեղքը բարդվում է հենց նրանց վրա։

Ինչ խոսք, գեղեցիկ ճանապարհեցին Գագիկ Գինոսյանին։ Մարդ մեռնելուց էլ պետք է գեղեցիկ մեռնի։

«Հայ ցեղանենգ շէյթանի կենդանի տիպին առաջին անգամ հանդիպել եմ 1920 թւականի գարնան Շիրակի Հոռոմ գիւղում։ Մայիսեան ծանօթ դէպքերի օրերն էին…., զօրքի մի մասը մոլորւելով կոյր գործքի էր դարձել խռովարար մեծամասնականների ձեռքը։ Արագածի լանջերով գնում էինք Աղէք-Պոլ զսպելու խռովարարները։ Մտանք Հոռոմ մեծ գիւղը։

Տարիներ առաջ «Կրթական համակարգի բարեփոխումների հնարավորության սահմանները» մտորումներս շարադրելիս ես դեռևս կարծում էի, որ հայաստանցիներս ենք որոշում մեզ ցանկալի շուկայական հարաբերությունների տեսակը և դրան համապատասխանող կրթական համակարգը։ Ցավոք, իրականությունը լրիվ այլ է և առավելագույնս է համապատասխանում Արթյուր Ռեմբոյի հանրահայտ ասույթին՝ « Դու այն չես՝ ինչ կաս իրականում, այլ այն՝ ինչ քո մասին մտածում են»։

Մահվանից 2 ամիս առաջ Հովհաննես Թումանյանն ասել է. «Ես գիտեմ` մի օր, իհարկե ոչ շուտ, իմ կյանքը մեծ հետաքրքրություն ու աղմուկ է հանելու: Շատ բան է պարզվելու, տեսնելու են բոլորովին ուրիշ բան: Գրվածքներս դեռ լավ չեն կարդացել, տեսել»:

Տառապանքի պտուղը սիրուն է, նռան վրա նստած ձյունն էլ է քաղցրանում, բայց փայտին ինչքան էլ մեղր քսես, ուտել չի լինի:

ՈՒկրաինայի նախագահը բանակի ղեկավարին երեկ ազատեց: Ասում են՝ տարաձայնությունը նոր համատարած զորակոչ անելու ծավալների մեջ է: Զելենսկին ասում է՝ պետք է դրական տրամադրված լինենք, որ հաղթենք. լայնածավալ զորակոչ անելուց խուսափում է: Բանակի ղեկավարը հակառակն էր ասում՝ համատարած զորակոչ, բանակը շատ մարդու կարիք ունի: