ՄԱԿ-ի կլիմայի COP29 համաժողովի շրջանակում Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հանդիպել է Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Քիր Սթարմերի հետ. վերջինս հետաքրքրվել է Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև բանակցային գործընթացով։ Ալիևն ասել է, որ խաղաղության պայմանագրի տեքստի զգալի մասն արդեն համաձայնեցված է, միաժամանակ, հերթական անգամ դժգոհել է Հայաստանի Սահմանադրությունից՝ նշելով դրանում պարունակվող «տարածքային հավակնությունները»։               
 

«Ես ապրում եմ երգով...»

«Ես ապրում եմ երգով...»
10.03.2009 | 00:00

ՏԱՐՎԱ ԼԱՎԱԳՈՒՅՆ ԵՐԳԻՉԸ
Ազգային երաժշտական մրցույթում (2008 թ.) «Տարվա լավագույն երգիչ» անվանակարգում հաղթող ճանաչվեց սիրված երգիչ ԱՐՄԱՆ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆԸ, ինչն անակնկալ էր և՛ հանդիսատեսի, և՛ մրցանակի արժանացած երգչի համար։
-Ինչպե՞ս եք վերաբերվում մրցույթներին։
-Դերասանի, երգչի, առհասարակ, արտիստի համար ամենակարևոր մրցանակը հանդիսատեսի սերն ու համակրանքն է։ Իհարկե, լավ է, որ գնահատականի ես արժանանում նման միջոցառումների ժամանակ, բայց կոնկրետ ինձ համար դա չէ առաջնայինը։
-Ոչ մի անվանակարգում Ձեր ստեղծագործությունները ներկայացված չէին։ Անսպասելի՞ էր, ուրա՞խ եք տարվա լավագույն երգիչ ճանաչվելու համար։
-Եթե ասեմ` անտարբեր եմ, դա ինձ ոչինչ չի տվել, անկեղծ չի լինի։ Իհարկե, ուրախ եմ։
-Եթե նկատել եք, տարվա երգիչ դառնալուց հետո մեր արտիստների ակտիվությունը մի տեսակ նվազում է։
-Ես ուրիշների փոխարեն ոչինչ ասել չեմ կարող։ Մի տարի կարող ես ներկայանալ հինգ երգով, հաջորդ տարի` ավելի քիչ։ Աշխատանքային ընթացքը միատիպ չի լինում։ Բայց դա չի նշանակում, որ մրցանակ ստանալ-չստանալը կարող է որևէ անդրադարձ ունենալ իմ ստեղծագործական գործունեության վրա։ Ամեն դեպքում պարտավոր ես լավ աշխատել։ Հանդիսատեսը սպասում է քո նորություններին։
-Ինչպե՞ս եք կարողանում շահել մարդկանց սերն ու համակրանքը։ Ազգային երաժշտական մրցանակաբաշխության ժամանակ ծափողջույններից կարելի էր կռահել, որ Ձեզ համար ուրախ էին շատերը։
-Ինչպես որ ես տրամադրված եմ ընկերներիս, հանդիսատեսի, շրջապատի նկատմամբ, փոխադարձաբար արժանանում եմ նույնպիսի վերաբերմունքի։ Ես այդպես եմ ապրում։ Չպետք է խաբել հանդիսատեսին։ Կարևորում եմ աշխատասիրությունը, նվիրվածությունը, տաղանդը և առողջ մրցակցությունը, ոչ թե ծանոթ-բարեկամ հարաբերությունները։ Ես ոչ մի կողմնակի աջակցություն չեմ ունեցել որևէ պաշտոնյայի, գործարարի կողմից։ Սովորել եմ կոնսերվատորիայում, այնուհետև` ասպիրանտուրայում, զուգահեռ երգել եմ ռեստորանում` ընտանիքիս օգնելու համար, նկարահանել եմ տեսահոլովակ։ Այսօր ունեմ ընկերներ (գործիքավորող, երաժիշտ), որոնց շնորհիվ իմ երգը հասնում է հանդիսատեսին։
-Ասում են` շատ բարի եք։ Ձեր բնավորության ո՞ր գիծը չեք սիրում։ ՈՒնե՞ք թերություններ։
-Իհարկե, ունեմ... (Ա. Հովհաննիսյանը չկարողացավ որևէ թերություն մտաբերել-Ա. Ս.)։
-Հե՞շտ եք ներում։
-Աշխատում եմ վատությունը մոռանալ, լավությունը երբեք չմոռանալ։
-Ո՞վ է Ձեր ուսուցիչը։
-Ես սովորել եմ դասական բաժնում, այնուհետև` ժողովրդական։ ՈՒսուցիչներս եղել են Սարգիս Թորոսյանը, Ռուբեն Մաթևոսյանը, ինչի համար հպարտ եմ։ Այն, ինչ սովորել եմ նրանցից, առայսօր անհրաժեշտ է ինձ։
-Սիրո՞ւմ եք լսել Ձեր երգերը։
-Մինչ երգը հանդիսատեսին հասցնելը լսում եմ, որ լավ կատարեմ, հետագայում լսում եմ, որպեսզի ավելի զարգացնեմ։
-Փաստորեն, չկա՞ երգի «կատարյալ» մատուցում։
-Ո՛չ, եթե դոփես նույն տեղում, հանդիսատեսը չի լսի քեզ։ Որպես երաժշտի` ինքդ էլ քեզ չես գնահատի։
-Ի՞նչ եք կարծում` մեր աստղերը նո՞ւյն կերպ են վարվում։
-Ոչ բոլորը։
-Ժանրը, ոճը փոխում են և մատուցում որպես նորություն։
-Ժողովրդին ոչ ոք չի կարող խաբել։ Մեկ, երկու, լավագույն դեպքում երեք տարի ասպարեզում կմնան։ Ամենամեծ գնահատողը հանդիսատեսն է։ Եթե փոխում ես ոճդ, և դա հարազատ է քեզ, հանդիսատեսը կգնահատի։ Եթե արհեստական ես ներկայանում այս կամ այն ոճում, որովհետև շահավետ է կամ զանգվածային, քեզ պարզապես չեն լսի։
-Ձեզ ուրիշ ոճում չե՞նք տեսնի։
-Երգում եմ այն, ինչ հարազատ է, չեմ մտածում ժանրային փոփոխությունների մասին։
-Բացի երգելուց, ի՞նչ նախասիրություններ ունեք։
-Էլի երգարվեստի հետ են կապված։ Ես ապրում եմ երգով...
-Տարիներ առաջ, երբ «Արման Հովհաննիսյան» չէիք, երազե՞լ եք այսօրվա մասին։
-Այո՛, ես այդ մասին մանկուց եմ երազել։
-Իսկ այսօր ի՞նչ եք երազում։
-Երազանքս չի փոխվել։
-Ասում են` Ձեր երգացանկում շատ է գործածվում «ինչու» բառը։ Ինչո՞ւ։
-Իմ երգերի հեղինակը ես չեմ, ու նման բան չկա։ Պարզապես մարդկանց մեջ տպավորվել է այդ բառը։
-Ի՞նչ կասեք սիրո մասին։
-Սերն Աստծո կողմից տրված յուրահատուկ զգացմունք է։ Աստված սիրում է մեզ, մենք` ծնողներին, երեխաներին, ընկերներին... մարդկանց։
-Արման, այս տարի «Եվրատեսիլում» Հայաստանը ներկայացնելու են Ինգա և Անուշ Արշակյանները։ Ի՞նչ կասեք այդ մասին։
-Շատ սիրում եմ նրանց երգարվեստը։ Յուրահատուկ ոճով են հանդես գալիս։ Կարծում եմ` ժողովրդի սրտով էլ էր այդ ընտրությունը։ Արժանի են հաղթանակի։
-Մի փոքր պատմեք Ձեր ծրագրերի մասին։
-Մեկ ամսվա ընթացքում պատրաստ կլինի մենահամերգիս DVD-ն` Audio և Video տարբերակով։ Նախատեսված են համերգներ արտերկրում։
Զրույցը վարեց Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ

Դիտվել է՝ 5149

Մեկնաբանություններ