Լրատվականները ողողված են «Իրանը գլխատվեց» վերտառությամբ նյութերով

1999 թվականին նույն հարվածը հասցվեց Հայաստանի պետականությանը:
Սակայն, ի տարբերություն մեզ, Իրանում ոչ ոքի մտքով չանցավ միանգամից թևերը քշտած դավադրությունը փնտրել ներսում ու որպես մեղավոր նշանակել սեփական պաշտոնյաներին:
Իրանցիները, ի տարբերություն մեզ, գիտեն իրենց պետականության թշնամիներին:
Իսկ մենք տարիներով, մինչ օրս թունավորեցինք մեզ տարատեսակ բեսեդկեքի բամբասանքներով ու ասեկոսեներով, Պողոսը Պետրոսին մատնանշեց, և՛ հակառակը:
Եվ դա բերեց հասցրեց այս օրվան, երբ պետության մեջ սկսեցին ուղնուծուծով իրար կասկածել, մինչև հոգու խորքը ատել ու պիտակավորել, մինչև իսկ միմյանց մահը ցանկանալ` այդպիսով պառակտելով ու թուլացնելով պետությունը:
Ինչի վերջնարդյուքում թշնամին ներսից օկուպացրեց երկիրն ու տիրացավ պետական կառավարմանը:
Հասան նրան, որ հայը մոռացած իր իրական թշնամուն, այսօր պատրաստ է իր չ՛սիրած հայրենակցին հանձնել թշնամուն` նրա սիրտը շահելու ու բարեկամանալու ակնկալիքով, սեփական երկրից էլ այդպիսով վրեժ լուծելու մղումով:
Հենց դա է պատճառներից մեկը, որ Իրանի Պահապանների կորպուսը երկրի սահմաններից դուրս անգամ, մինչև Լիբանան, Եմեն ու Տաջիկստան պաշտպանում է իր երկրի պետական շահերը:
Իսկ մեր ուժայինները սեփական երկրի ներսում անգամ թշնամի երկրի շահերն են պաշտպանում արդեն` անտարբեր կամ որ ավելի վատ թշնամաբար տրամադրվելով սեփական պետության քաղաքացիների հանդեպ:
Մեր ժողովրդի մեջ լայն ՀԱՇՏՈՒԹՅԱՆ անհետաձգելի մեսիջը հենց այս իմաստով ՊԵՏՈՒԹՅԱՆ անկումը կանգնեցնելն է:

Արտ ԴԵՄԻՐՃՅԱՆ

Մեկնաբանություններ