Հին խոսք է՝ մարզերը, գյուղերը տանջանքով ու տքնանքով երկիր ու հայրենիք են պահում, իսկ մայրաքաղաքնե՞րը...

Սիրելի հավատավոր քույրեր և եղբայրներ, օգոստոսի 13-ին մենք միասնաբար պետք է տոնենք մեր Եկեղեցու տաղավար տոներից մեկը՝ Աստվածամոր Վերափոխման տոնը։ Համաձայն եկեղեցական տոնացույցի մեծ տոներին նախորդում են պահեցողության որոշակի օրեր, ուստի, ելնելով ներկա ճգնաժամային իրավիճակից՝ Արցախի թեմը հրավիրում է բոլորին Վերափոխման տոնին նախորդող շաբաթապահքը դարձնել համազգային աղոթքի և ապաշխարության մի շրջան։

Լավ, իսկ ի՞նչ անել, թողնել, որ Արցախի բնակչությունն առաջիկա ձմռանը սովահա”ր լինի, ցեղասպանվի՞…

Հիշու՞մ եք` ով էր նա, որ պատգամում էր «Սովորել, սովորել, սովորել»:

Ազատություն ասվածը բազմադեմ երևույթ է։ Կա կենսաբանական մակարդակի ազատություն, սոցիալական մակարդակի ազատություն, աշխարհաքաղաքական մակարդակի ազատություն, որոնք միասին որոշում են անձի գումարային ազատության չափը որևէ երկրում։

Այն, որ Թուրքիան ու Ադրբեջանը շտապում են Հայաստանի հետ «խաղաղության» պայմանագիր կնքել, հասկանալի է (իրենց շահերի տեսանկյունից): Իսկ թե ինչու է Նիկոլ Փաշինյանը շտապում, դա արդեն անհասկանալի է (Հայաստանի շահերի տեսանկյունից):

Արցախում սննդամթերքի դեֆիցիտ է: Հայաստանում՝ արժանապատվության դեֆիցիտ

Սիրելի հայրենակիցներ` հայաստանցիներ և սփյուռքահայեր, եթե ձեր կյանքի փորձը մեծ չէ, եթե հայ-թուրքական, հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների պատմության վերաբերյալ գիտելիքը պակասում է, և նաև ծանոթ չէք Վիկտոր Հյուգոյի հանրահայտ խոսքին` «Թուրքն է անցել այստեղից` սփռելով սուգ ամենուր», ապա, որպեսզի չխաբվեք ու չենթարկվեք մերօրյա անուղեղ և անհայրենասեր, բայց թուրքասեր, պետական ու քաղաքական գործիչների ազդեցությանը, դուք պարտավոր եք իմանալ հայ ոգու և մտքի հսկաներ Թումանյանի և Նժդեհի կարծիքները հայոց ցեղասպանություն իրականացնողների մասին:

Ստորագրի՞ հաջորդ կապիտուլյացիան, թե՞ ոչ: Կեղծ խաղաղությամբ քողարկված այս դավադրությունը վաղուց ծառացել է Նիկոլի տխրահռչակ կառավարության առջև: Տարածաշրջանային խայծը կուլ տված կապիտուլյանտը, շարունակում է անհույս թփրտալ` օրեցօր ավելի ծանր ու մշուշոտ դարձնելով հայ ժողովրդի ապագան: Լիահույս չեմ, որ կառավարիչների խմբակում բոլորն են հասկանում պահի լրջությունն ու պետականության կորստի իրական վտանգը: Սակայն չհասկանալը, նրանց չի ազատելու անձնական պատասխանատվությունից:

Հիմա էլ լուրջ դեմքերով էլի գրում, ասում, հարցազրույց են տալիս, թե. «Թուրքերը, որպես հայ-թուրքական հարաբերությունների բարելավման նախապայման, պահանջում են մոռանալ Հայոց ցեղասպանությունը և պահանջատիրությունը: