Պետք չի շատ նեղվել գարնանային ձնից։ Ձյունը ձմռան աղոթքն է, թող մի քիչ աղոթի. մեկ է, երկար չի տևելու։ Անլուրջ ձմեռ էր, ամբողջ ձմեռ ձմեռ չարեց, իսկ հիմա էլ ի՜նչ է մնում անելու, բացի աղոթելուց։ Վերջին ուժերը լարել է, որ գոնե մի բան թողնի իր հետևից։

ՀՀ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնելով՝ Նիկոլ Փաշինյանը դեֆակտո հանդես է գալիս որպես Ադրբեջանի ազգային շահերի ներկայացուցիչ Հայաստանում։ Եթե մինչ 2020 թվականի պատերազմը նա ամեն կերպ թաքցնում էր իր գործունեությունը, շահարկելով փաստերն ու հայրենասիրական պոպուլիզմը, ապա այժմ իր դիվերսիոն գործունեությունը բացահայտ է իրականացնում Հայաստանի դեմ...

Նիկոլ Փաշինյանը երեք անգամ փորձել է հեռախոսակապ հաստատել Կրեմլի հետ և շնորհավորել Պուտինին վերընտրվելու կապակցությամբ. երեք անգամ էլ նրան չեն պատասխանել։ Նա շնորհավորել է հեռագրով։

Հիմա հասկանում ենք, չէ՞, թե ինչպես են դադարել մեր պետությունները, կործանվել մեր արքայատոհմերը, լքվել մեր եկեղեցիներն ու վանքերը։ Ինչպես է Խորենացին գրել իր «Ողբը»...

ԱԺ-ն դիմակներ պատռելու վայր է: Երեկվա միջադեպը մեր հիվանդ հասարակության արտացոլանքն է: Իհարկե, ոչ մի նորություն չկար՝ նույն փողոցային վարքագիծն էր, մեր ու մանկան, հեր ու գլխի-գլխի հոր ու այլ բաների գլուխների հիշատակումն էր;

Այն, ինչ իրականացնում է Նիկոլ Փաշինյանը` տարածաշրջանում խաղաղության դարաշրջանի բացման, խաղաղության օրակարգի հաստատման, խաղաղության պայմանագրի կնքման նպատակով, սահմանագծում և սահմանազատում չէ, այլ՝ գրեթե երեքուկես տարի շարունակվող սողացող կապիտուլյացիա...

Իմ երկու ընկերները՝ հանրային գործիչներ Ստեփան Դանիելյանը և Ավետիք Իշխանյանը, անդրադարձել են ԱԺ-ում ընդդիմության ներկայությանը։ Երկուսն էլ այն կարծիքին են, որ նման գործունեությամբ ընդդիմությունը լեգիտիմացնում է այս կառավարության գործունեությունը...

Հայերեն բառերով բացատրեմ տեղի ունեցողը: Հայ-ադրբեջանական սահմանի հյուսիսարևելյան հատվածում՝ Տավուշի մարզում, տեղակայաված է Հայաստանի զինված ուժերի 3-րդ բանակային կորպուսը: Հայաստանի ողջ պաշտպանական բնագիծը, Արցախի հանձնումից հետո, խախտված է...

Հայաստանն ի տարբերություն Թուրքիայի և Իրանի միջուկային պետությունների ակումբի անդամ է (ՄԱԳԱՏԵ-ի)։ Այս մասին լավ հիշեցրեցին իմ ավագ կոլեգաներ Էմանուլ Մկրտչյանն ու Ալեքսանդր Ավանեսովը։

Տեսեք՝ ինչ է ստացվում.Արցախը առնվազն 30 տարվա պաշտպանական ուժեղ համակարգ էր, որը խանգարում էր թշնամուն հասնելու Սյունիք, Ջերմուկ և ՀՀ այլ վայրեր։ Արցախը դավադիր պատերազմում ծվեն-ծվեն անելուց և ապա Ադրբեջանի կազմում ճանաչելուց հետո, սրիկայակույտը թշնամուն անարգել ու առանց դիմադրության հասցրեց Հայաստանի տարբեր բնակավայրեր, որտեղ, ցավոք, նախապես պատրաստված բնագծեր ու պաշտպանական շինություններ չկային, քանի որ խորը թիկունք էր, ու մարդկանց մտքով չէր անցնում, որ Հայաստանում իշխանության կգան հակահայ տականքներ՝ ապահովելով թշնամու առաջխաղացումը մինչև Գորիս, Ջերմուկ Վարդենիս և այլն։