Հիացու՞մ, ո՛չ՝ հիասթափություն
Հնագույն ազգեր չկան, նրանք մնացել են պատմության մեջ:
Այն ժամանակներում կառավարման այլ մոդելներ էին գործում, այլ չափորոշիչներ էին գործոն հանդիսանում, այլ բարքեր էին, այլ աշխարհակարգ:
Հայերը հին ազգ են, այսօր ժամանակակից ազգերից շատ քչերն ունեն այդքան հին ու այդքան երկար պետականության պատմություն:
Հայերը նաև յուրահատուկ կենսաբանական կոդ են:
Կոդերը ստեղծվում են ժամանակի ընթացքում ու հենց ժամանակներն էլ ծերացնում են նրանց, վերածելով աշխարհասփյուռ ռեգեներատիվ գործոնի:
Հայերը ծեր ազգ են և սա ենթադրում է, որ իրենց տեսլականը խիստ տարբերվում է կայացող կամ արդեն կայացած երիտասարդ ազգերի հավակնոտ ծրագրերից:
Նոր ժամանակներ են, նոր իրողություններ և մենք պետք է հաշտվենք նոր աշխարհակարգի կանոնների հետ, բայց այն, ինչ արեցինք մենք վերջին 30 տարում, ոչ միայն աններելի էր, այլ նաև անպատվաբեր:
Այսպես անփառունակ ավարտել իր քաղաքակրթական առաքելությունը, չի արդարացնում ոչինչ, այդ թվում նաև խելահեղ ժամանանակներից բխող գերբարդ պայմանները:
Մենք որպես ազգ հեռանում ենք պատմության ասպարեզից, ԻՍԿ ԱՇԽԱՐՀԸ ԾԱՓԱՀԱՐԵԼՈՒ ՓՈԽԱՐԵՆ ՀԻԱՍԹԱՓՎԱԾ Է:
Գարուշ ՔՈԹԱՆՋՅԱՆ