Մանրամասն որոնում (արխիվ)
09.11.2024
 
Le Figaro պարբերականը հրապարակել է քաղաքական ամենատարբեր շրջանակներ ներկայացնող ֆրանսիացի շուրջ երեք տասնյակ գործիչների հավաքական ուղերձը, որով նրանք դատապարտում են Ֆրանսիայի մասնակցությունը Բաքվում կայանալիք COP29-ին և պահանջում անհապաղ ազատ արձակել հայ պատանդներին: «Ամոթալի այս համաժողովի անցկացումը չպետք է ծառայի Ադրբեջանի ավտորիտար և կոռումպացված վարչակարգի պաշտպանությանը, ոչ էլ խրախուսի դրա ծավալապաշտական մտադրությունների իրականացումը»,- շեշտված է ուղերձում:                
 
Նորություններ » Նի­կո՛լ, Տիգ­րան Մե­ծի ժա­մա­նակ­նե­րում կար Ի­րա­նը, կա­յին մա­րե­րը, պար­սիկ­նե­րը, պարթևնե­րը, ս­կ­յութ­նե­րը, նաև աղ­վան­նե­րը

Նի­կո՛լ, Տիգ­րան Մե­ծի ժա­մա­նակ­նե­րում կար Ի­րա­նը, կա­յին մա­րե­րը, պար­սիկ­նե­րը, պարթևնե­րը, ս­կ­յութ­նե­րը, նաև աղ­վան­նե­րը

Նի­կո՛լ, Տիգ­րան Մե­ծի ժա­մա­նակ­նե­րում կար Ի­րա­նը, կա­յին մա­րե­րը, պար­սիկ­նե­րը, պարթևնե­րը, ս­կ­յութ­նե­րը, նաև աղ­վան­նե­րը
18.02.2020 | 11:55
Իր ազ­գի և տա­րա­ծաշր­ջա­նի պատ­մու­թյանն այս աս­տի­ճա­նի ան­տե­ղյակ, այս աս­տի­ճա­նի տգետ լի­նե­լով, երկ­րի ա­ռաջ­նո՞ր­դը լի­նել… ՈՒ գնալ մի­ջազ­գա­յին կարևոր հար­թակ­նե­րում եր­կի­րը ներ­կա­յաց­նե­լու՞… Ցան­կա­ցած երկ­րի ղե­կա­վա­րի պա­րա­գա­յում դա ան­թույ­լատ­րե­լի և ան­նե­րե­լի է, ա­ռա­վել ևս` գրե­թե ողջ աշ­խար­հի ու­շադ­րու­թյան կենտ­րո­նում գտն­վող Մյուն­խե­նի անվ­տան­գու­թյան հա­մա­ժո­ղո­վի շր­ջա­նա­կում Ար­ցա­խյան հիմ­նա­հար­ցի վե­րա­բե­րյալ քն­նարկ­մա­նը մաս­նակ­ցած Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան ղե­կա­վա­րի:
Թեև «թավ­շյա հե­ղա­փո­խու­թյուն» կոչ­վա­ծի ար­դյուն­քում ՀՀ վար­չա­պետ դար­ձած Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ի­մա­ցու­թյան, գի­տե­լիք­նե­րի հար­ցում մեր հա­սա­րա­կու­թյան մի ստ­վար մա­սը եր­բեք պատ­րանք­ներ չի ու­նե­ցել, բայց Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գահ Իլ­համ Ա­լիևի հետ նման պա­տաս­խա­նա­տու քն­նարկ­մա­նը մաս­նակ­ցե­լուց ա­ռաջ, Փա­շի­նյա­նը, որ­քան էլ ան­գետ, պար­տա­վոր էր կե­րու­խու­մե­րին մաս­նակ­ցե­լու, պա­րե­լու, այս­տեղ-այն­տեղ զվար­ճա­նա­լու փո­խա­րեն, հա­վուր պատ­շա­ճի նա­խա­պատ­րաստ­վել քն­նարկ­մա­նը, դրա առն­չու­թյամբ խոր­հր­դակ­ցել մաս­նա­գետ­նե­րի հետ, հա­մա­պա­տաս­խան գր­քեր, գո­նե դա­սագր­քեր կար­դալ, հա­մա­ցան­ցը քրք­րել, գո­նե Հայ­կա­կան հան­րա­գի­տա­րա­նում և Վի­քի­պե­դիա ա­զատ հան­րա­գի­տա­րա­նում հրա­պա­րակ­ված տե­ղե­կու­թյուն­նե­րին ծա­նո­թա­նալ:
Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գա­հը փոր­ձե­լով հիմ­նա­վո­րել, որ Ղա­րա­բա­ղը Ադր­բե­ջա­նինն է ե­ղել և Ադր­բե­ջա­նին է պատ­կա­նում, ադր­բե­ջա­նա­կան հող է, և նշե­լով, որ «այ­սօր­վա Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի, այս­պես կոչ­ված, մայ­րա­քա­ղա­քը» կրում է ան­մեղ ադր­բե­ջան­ցի­նե­րի սպա­նած Ստե­փան Շա­հու­մյա­նի ա­նու­նը, ա­սաց. «Հարց. ե­թե Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղը հի­նա­վուրց հայ­կա­կան տա­րածք է, ին­չո՞ւ այն չու­նի հի­նա­վուրց հայ­կա­կան ան­վա­նում մայ­րա­քա­ղա­քի հա­մար, ո­րով­հետև մայ­րա­քա­ղա­քի հին ան­վա­նումն է Խան­քեն­դի` խա­նի գյուղ, և «Ստե­փա­նա­կերտ» (Շա­հու­մյա­նի ա­նու­նը Ստե­փան է ե­ղել, «կերտ»` հա­յե­րեն նշա­նա­կում է քա­ղաք) ան­վա­նադր­վել է հայ բոլշևի­կի ա­նու­նով, ո­րը կր­կին ա­պա­ցու­ցում է, որ պատ­մա­կան հայ­կա­կան ժա­ռան­գու­թյուն այդ տա­րածք­նե­րում չի ե­ղել: Վե­րա­դառ­նամ այն կե­տին, ո­րից սկ­սել եմ. պատ­մա­կան այս հար­ցը կարևոր է, որ­պես­զի հաս­կա­նանք, թե ինչ­պես պետք է լու­ծել հա­կա­մար­տու­թյու­նը»:
ՈՒ­շադ­րու­թյուն դարձ­րեք Ա­լիևի ա­սա­ծի հատ­կա­պես վեր­ջին նա­խա­դա­սու­թյան վրա. Ադր­բե­ջա­նի ա­ռաջ­նոր­դը հա­կա­մար­տու­թյան լուծ­ման հա­մար կարևո­րեց պատ­մա­կան հեն­քը, պատ­մա­կան ար­դա­րու­թյան վե­րա­կանգ­նու­մը, սա­կայն կի­սաճշ­մար­տու­թյամբ ար­տա­հայտ­ված կեղ­ծի­քը ներ­կա­յաց­րեց պատ­մա­կան ճշ­մար­տու­թյան տեղ` Փա­շի­նյա­նին ա­կա­մա­յից ու հի­մա­րա­բար տա­լով հրա­շա­լի զենք ու հնա­րա­վո­րու­թյուն ի­րեն քա­ղա­քա­կան, դի­վա­նա­գի­տա­կան ու բա­րո­յա­կան ա­ռում­նե­րով «աս­ֆալ­տին փռե­լու, պա­տե­րին ծե­փե­լու» հա­մար:
Իսկ ինչ­պե՞ս վար­վեց ՀՀ վար­չա­պե­տը… Ե­թե ոչ դա­վա­ճա­նա­բար կամ վա­խե­նա­լով, ա­պա Ա­լիևից էլ ա­վե­լի մեծ հի­մա­րու­թյուն դրսևո­րե­լով կամ ուղ­ղա­կի իր ան­գի­տու­թյան պատ­ճա­ռով լռեց, չօգտ­վեց ըն­ձեռ­ված հնա­րա­վո­րու­թյու­նից, չհա­կա­դար­ձեց Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գա­հի բար­բա­ջան­քին, դրա փո­խա­րեն նա­խընտ­րեց գլուխ գո­վել բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցում իր իբր ա­րած մի­նի­հե­ղա­փո­խու­թյուն­նե­րով ու խո­սել հա­կա­մար­տու­թյան լուծ­ման հա­մար նոր մի­նի­հե­ղա­փո­խու­թյուն­ներ ի­րա­կա­նաց­նե­լու անհ­րա­ժեշ­տու­թյան մա­սին:
Կա­րե­լի է են­թադ­րել, որ ա­ռա­ջի­կա այդ մի­նի­հե­ղա­փո­խու­թյուն­նե­րից մեկն էլ ժո­ղո­վուրդ­նե­րին, այս­պես ա­սած, խա­ղա­ղու­թյան նա­խա­պատ­րաս­տե­լու շր­ջա­նակ­նե­րում, ա­ռանց ա­զա­տագր­ված տա­րածք­ներն Ադր­բե­ջա­նին հանձ­նե­լու, Ար­ցա­խի այդ շր­ջան­նե­րում կամ սկզ­բում դրան­ցից մե­կում հա­կա­մար­տու­թյան լուծ­մամբ «շա­հագր­գիռ» մի­ջազ­գա­յին կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի ֆի­նան­սա­վոր­մամբ նոր բնա­կա­վայ­րե­րի կամ ե­ղած բնա­կա­վայ­րե­րում նոր տնե­րի կա­ռու­ցու­մը, քիչ վնաս­ված տնե­րի վե­րա­կանգ­նումն է` ադր­բե­ջան­ցի­նե­րի և հա­յե­րի հա­մա­տեղ բնա­կու­թյան հա­մար, որ­պես­զի նրանք ի­րար հետ «քիր­վա­յու­թյուն» ա­նեն (հի­շե­ցի՞ք Լ.Տ.Պ.-ին…), հա­յե­րը մո­ռա­նան ադր­բե­ջան­ցի­նե­րի գա­զա­նու­թյուն­նե­րի, նրանց կող­մից տար­բեր բնա­կա­վայ­րե­րում ու բազ­միցս ի­րա­կա­նաց­ված ցե­ղաս­պա­նու­թյուն­նե­րի մա­սին:
Հաս­կա­նա­լի է, որ նման մի­նի­հե­ղա­փո­խու­թյան ի­րա­կա­նաց­ման դեպ­քում բուն նպա­տա­կը կամ հետևան­քը լի­նե­լու է ադր­բե­ջան­ցի­նե­րի և հա­յե­րի միջև բա­խու­մը կան­խե­լու հա­մար այն­տեղ մի­ջազ­գա­յին խա­ղա­ղա­րար ու­ժեր հրա­վի­րե­լը, Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան տակ դան­դաղ կամ ա­րագ գոր­ծո­ղու­թյան ա­կան դնե­լը, միա­ժա­մա­նակ Ի­րա­նի թի­կուն­քում կամ Ի­րա­նի ան­մի­ջա­կան հարևա­նու­թյամբ Արևմուտ­քի կամ «մի­ջազ­գա­յին խա­ղա­ղա­րար­ներ» կոչ­վա­ծի զի­նա­կան ներ­կա­յու­թյունն ա­պա­հո­վե­լը: Ար­ցա­խի տա­րածք մի­ջազ­գա­յին խա­ղա­ղա­րար­նե­րի մուտ­քը ե­րաշ­խա­վոր­ված կա­րե­լի է հա­մա­րել նաև ադր­բե­ջան­ցի­նե­րի և հա­յե­րի միջև միան­գա­մայն կան­խա­տե­սե­լի ա­ռա­ջին իսկ բախ­ման, ադր­բե­ջա­նա­կան կամ արևմտյան սադ­րան­քի դեպ­քում:
Նի­կոլ Փա­շի­նյանն այս­պի­սով Հա­յաս­տա­նի փաս­տո­րեն ա­ռա­ջին ղե­կա­վա­րը հան­դի­սա­ցավ, որն ըն­դու­նեց Ստե­փա­նա­կեր­տի թուր­քա­կան ան­վա­նու­մը` Խան­քեն­դի, բա­ցար­ձա­կա­պես չընդ­դի­մա­խո­սե­լով Ա­լիևին, բառ իսկ չա­սե­լով այն մա­սին, որ 1847 թվա­կա­նին Խան­քեն­դի վե­րան­վան­ված, 26 կո­մի­սար­նե­րի ա­ռաջ­նորդ, Բաք­վի կո­մու­նա­յի ղե­կա­վար Ստե­փան Շա­հու­մյա­նի հի­շա­տա­կը հա­վեր­ժաց­նե­լու նպա­տա­կով, 1923 թ. Ստե­փա­նա­կերտ վե­րան­վան­ված ու պաշ­տո­նա­պես քա­ղա­քի կար­գա­վի­ճակ ստա­ցած բնա­կա­վայ­րի ան­վա­նու­մը Խան­քեն­դիից ա­ռաջ ե­ղել է Վա­րա­րակն, որ Ար­ցա­խի ներ­կա­յիս մայ­րա­քա­ղա­քի տե­ղում, ի թիվս հայ­կա­կան այլ գյու­ղա­տե­ղե­րի, ե­ղել է ա­վե­լի քան 2000-ա­մյա պատ­մու­թյուն ու­նե­ցող հայ­կա­կան Վա­րա­րակն բնա­կա­վայ­րը: Նշենք, որ վեր­ջինս գտն­վե­լով Կար­կառ գե­տի վտակ Վա­րա­րակ­նի ձախ ա­փին, ստա­ցել է նշ­ված վտա­կի ան­վա­նու­մը, ո­րը նշա­նա­կում է հոր­դա­բուխ աղ­բյուր:
«Ե­թե միան­գա­մից ա­սենք, որ Ստե­փա­նա­կեր­տը պատ­կա­նում է աշ­խար­հի ա­մե­նից հին բնա­կա­վայ­րե­րի թվին, գոր­ծին ան­տե­ղյակ մար­դիկ կա­րող են զար­ման­քով հարց­նել` այդ ինչ­պես, մենք գի­տենք, որ այս քա­ղա­քի նա­խա­կա­րա­պե­տը Վա­րա­րակն գյուղն է, հե­տո այդ գյու­ղի մոտ ստեղծ­վել է ռու­սա­կան զո­րա­նոց, ո­րի շուր­ջը բնակ­վել են բա­նա­կին սպա­սար­կող շուրջ 60 ըն­տա­նիք­ներ, բնա­կա­տե­ղին կո­չե­լով Խան­քեն­դի:
Ա­յո, դա ճշ­մար­տու­թյուն է, բայց դա Ստե­փա­նա­կեր­տի տա­րած­քի վեր­ջին հա­րյու­րա­մյա­կի հա­մա­ռոտ կեն­սագ­րու­թյունն է: Մինչ­դեռ այս քա­ղա­քը սփռ­ված է վաղ միջ­նա­դա­րյան և միջ­նա­դա­րյան տա­սը գյու­ղա­տե­ղե­րի վրա, որ­տեղ կա­րե­լի է հաշ­վել ա­վե­րակ 10 ե­կե­ղե­ցի, հա­զա­րա­վոր խաչ­քա­րեր ու տա­պա­նա­քա­րեր: Ի­րենց հեր­թին այդ գյու­ղերն ըն­կած են հայ­կա­կան բնաշ­խար­հին բնո­րոշ քա­րե­դա­րյան, բրոն­զե­դա­րյան հնա­գույն մշա­կույ­թի տար­բեր շեր­տե­րի վրա:
Ստե­փա­նա­կեր­տի քա­րե­դա­րյան, բրոն­զե­դա­րյան բնա­կա­տե­ղե­րի մա­սին բարձ­րա­ձայն խոս­վել է դեռևս 18-րդ դա­րի վեր­ջին քա­ռոր­դում և 19-րդ դա­րի 30-ա­կան թթ.: Սա­կայն խոր­հր­դա­յին տա­րի­նե­րին, սկ­սած 40-ա­կան­նե­րից, այդ նյու­թե­րի մա­սին խո­սե­լը ո­րակ­վում էր նա­ցիո­նա­լիզմ: Բայց ինչ­պես կա­րող ես լռու­թյամբ անց­նել Վ. Բել­քի, Ա. Ի­վա­նովս­կու, Կ. Գա­նի, Լ. Հա­պո­տի, Ի. Մես­չա­նի­նո­վի, Է. Ռել­սե­րի, Յ. Հու­մե­լի և ու­րիշ տաս­նյակ հնա­գետ­նե­րի կար­ծի­քի կող­քով, գիտ­նա­կան­ներ, ո­րոնց ըն­դու­նել են աշ­խար­հի շատ ժո­ղո­վուրդ­ներ և նրանց մի­ջո­ցով ճա­նա­չել ի­րենց հայ­րե­նի­քի ան­ցյա­լը: Հենց այս գիտ­նա­կան­ներն էլ Ղա­րա­բա­ղի տա­րած­քում հայտ­նա­բե­րած հնա­գույն մշա­կույ­թը թվագ­րել են Վա­նի թա­գա­վո­րու­թյան ժա­մա­նակ­նե­րին, ո­րոնք ծա­գու­մով ու բո­վան­դա­կու­թյամբ հայ­կա­կան մշա­կույթ են: Այս փաս­տի փայ­լուն օ­րի­նակ­ներ է տվել Ստե­փա­նա­կեր­տի հա­րուստ հնա­վայ­րը» (մեջ­բե­րու­մը` Ստե­փա­նա­կեր­տի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի պաշ­տո­նա­կան կայ­քից http://www.stepanakert.am/?section=resources/index&type=4 ):
Բնա­կա­նա­բար հարց է ա­ռա­ջա­նում. Փա­շի­նյա­նը, որն Ար­ցա­խի, նույ­նիսկ նրա մայ­րա­քա­ղա­քի պատ­մու­թյու­նը չգի­տի, ինչ­պե՞ս, բա­րո­յա­կան ի՞նչ ի­րա­վուն­քով է մաս­նակ­ցում Ար­ցա­խի վե­րա­բե­րյալ քն­նար­կում­նե­րին ու բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րին։ Թերևս մնում է հու­սալ, որ վե­րոն­շյալ և Ար­ցա­խի հետ կապ­ված այլ հար­ցե­րում Ա­լիևին իր տե­ղը չդ­նե­լը պայ­մա­նա­վոր­ված է Փա­շի­նյա­նի ան­գի­տու­թյամբ, Ար­ցա­խի ու նրա մայ­րա­քա­ղա­քի վե­րա­բե­րյալ անհ­րա­ժեշտ (ո­րոշ դեպ­քե­րում` տար­րա­կան) տե­ղե­կու­թյուն­նե­րին չտի­րա­պե­տե­լով, և ոչ թե ՀՀ վար­չա­պե­տի դա­վա­դիր ու զի­ջո­ղա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյամբ, որ­պես նույն քն­նարկ­ման ըն­թաց­քում նրա հայ­տա­րա­րած միկ­րո­հե­ղա­փո­խու­թյան դրսևո­րում­նե­րից մե­կը:
Պատ­մու­թյու­նից Փա­շի­նյա­նի խայ­տա­ռակ բո­բի­կու­թյունն ար­տա­հայտ­վեց ոչ միայն Ստե­փա­նա­կեր­տի` Խան­քեն­դիից ա­ռաջ էլ հայ­կա­կան բնա­կա­վայր լի­նե­լը, հայ­կա­կան ան­վա­նում ու­նե­նա­լը չի­մա­նա­լու հար­ցում:
Քն­նարկ­ման ա­վար­տին, ար­ձա­գան­քե­լով Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գա­հի խոս­քին, վար­չա­պետ Փա­շի­նյանն ա­սել է. «Պա­րոն նա­խա­գահ, այն­քան էլ կա­ռու­ցո­ղա­կան չէր, բայց ես կա­սեմ, որ Տիգ­րան Մե­ծի ժա­մա­նա­կա­նե­րում մեր ամ­բողջ տա­րա­ծաշր­ջա­նում ըն­դա­մե­նը եր­կու ազգ կար՝ հա­յեր և վրա­ցի­ներ: Եվ ոչ միայն Տիգ­րան Մե­ծի ժա­մա­նակ­նե­րում, այլ նաև Բագ­րա­տու­նի­նե­րի, Ար­շա­կու­նի­նե­րի ժա­մա­նակ­նե­րում: Դա կա­րե­լի է գտ­նել պատ­մու­թյան ցան­կա­ցած գր­քում»:
Նույ­նիսկ դպ­րո­ցա­կան­նե­րին է հայտ­նի, որ մեր ամ­բողջ տա­րա­ծաշր­ջա­նում է նաև Ի­րա­նը, և ի­րա­նա­կան ժո­ղո­վուրդ­նե­րը` մա­րե­րը, պար­սիկ­նե­րը, պարթևնե­րը, սա­կե­րը (սկյութ­նե­րը), գո­յու­թյուն են ու­նե­ցել և Տիգ­րան Մե­ծի ժա­մա­նակ­նե­րում, և դրա­նից նույ­նիսկ ա­ռաջ, և դրա­նից հե­տո, Բագ­րա­տու­նի­նե­րի, Ար­շա­կու­նի­նե­րի ժա­մա­նակ­նե­րում: Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը խայ­տա­ռակ սխալ է թույլ տվել նույ­նիսկ այն դեպ­քում, ե­թե «մեր ամ­բողջ տա­րա­ծաշր­ջան» ա­սե­լով, նկա­տի է ու­նե­ցել միայն Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սը կամ Այ­սր­կով­կա­սը (թեև մեր ամ­բողջ տա­րա­ծաշր­ջանն ա­մենևին, որևէ պա­րա­գա­յում չի սահ­մա­նա­փակ­վում սոսկ Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սով կամ Այ­սր­կով­կա­սով), քա­նի որ Տիգ­րան Մե­ծի ժա­մա­նակ­նե­րում հա­յե­րից ու վրա­ցի­նե­րից բա­ցի, գո­յու­թյուն ու­նեին նաև, օ­րի­նակ, աղ­վան­նե­րը:
Հու­սանք, որ Փա­շի­նյա­նի վե­րոն­շյալ ան­հե­թեթ հայ­տա­րա­րու­թյու­նը վնաս չի պատ­ճա­ռի հայ-ի­րա­նա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րին, ե­թե, ի­հար­կե, Ի­րա­նի Իս­լա­մա­կան Հան­րա­պե­տու­թյան ղե­կա­վա­րու­թյու­նը և ժո­ղո­վուր­դը չեն վարժ­վել, որ Փա­շի­նյա­նի ոչ բո­լոր հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րին պետք է լուրջ վե­րա­բեր­վել:
Ար­թուր ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱՆ
Դիտվել է՝ 7431

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Իրանի և Հայաստանի բարեկամությունը բխում է մեր երկու երկրների շահերից

Իրանի և Հայաստանի բարեկամությունը բխում է մեր երկու երկրների շահերից

Բոլորը խոսում են ԱՄՆ-ի նոր նախագահ Թրամփի հակաիրանական լինելու մասին։ Այս ֆոնին նաև բարդանալու է մեր գործը։

Սոցցանցային գրառումներ

Մենք ուրիշ մոլորակի վրա ենք ծնվել, որը, զավեշտալի զուգադիպությամբ, էլի Երկիր էր կոչվում
Մենք ուրիշ մոլորակի վրա ենք ծնվել, որը, զավեշտալի զուգադիպությամբ, էլի Երկիր էր կոչվում

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Ինչո՞ւ ենք մենք հայրենիքը վիրտուալ սիրում
Ինչո՞ւ ենք մենք հայրենիքը վիրտուալ սիրում

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Սե­փա­կա­նաշ­նորհ­ված պետ­բ­յու­ջե
Սե­փա­կա­նաշ­նորհ­ված պետ­բ­յու­ջե
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.