Հաջորդ քայլը` ձերբակալություն
06.12.2019 | 00:06
Այո, ձերբակալություն, որպես հերթական քայլ` դատական համակարգի վերջնական ոչնչացման:
Նախ` մեկ անձի տված ցուցմունքի պատճառով: Իսկ որ առավել էական է` կեղծ ցուցմունքի: Ընդ որում, ցուցմունք տված, ցուցմունք կորզած, հրահանգ իջեցրած «կոնգլոմերատի» նկատմամբ` վաղվա օրվա նոր իրավաբանական ծանրաբեռնվածությունն ավելացնելու հաշվին, բայց առայժմ` փաստերի ու հատկապես ցուցմունքների մասով:
Չանդրադառնանք ցուցմունք տվածի հոգեբանական նկարագրին. աֆեկտիվ, կախվածությունների նկատմամբ նրա տեսակային բնութագիրը նույնպես թողնելով վաղվան, արձանագրենք` նախկին գյուղնախարար Սերգո Կարապետյանի ցուցմունքի այն հատվածը, ուր վերջինս «պնդել» է, թե ինքը զանգահարել է «Ֆլեշ» ընկերության ղեկավարին, նրան ասել, որ ավելի ցածր գնով դիզվառելիք առաջարկող կա։ Բարսեղ Բեգլարյանն էլ իբր զարմացել է` ո՞նց թե... պայմանավորվածություն կա Սերժ Սարգսյանի հետ` մրցույթում իրենց ընկերությունը հաղթող ճանաչելու մասով։
Ոչ. չենք ասում, որ սույն կարգի քննությունները գնալ-գնալով` մեկ էլ ու կարող են հասնել այնպիսի «նրբությունների», որ դիցուք, հարց առաջանա` որոշ «տեղաշարժեր» պետության մեջ, ասենք, «Իսկանդերներ» գնելուն առնչվող, ինչպե՞ս են տեղի ունեցել` Ադրբեջանի հետ ռազմական բալանսը հենց միայն «Իսկանդերով» հավասարեցնելու առումով:
Չէ, նման բան չենք ասում, պարզապես մտածում ենք: Դառնալով էլ Սերգո Կարապետյանի ցուցմունքին, արձանագրում ենք` չի եղել նման զանգ, չի եղել նման խոսակցություն (ՏՏ դար է. կարող են հեռախոսազրույցները վերծանել-տեսնել, որ հոգեբանական տրանսի մեջ գտնվող ցուցմունքատերը, ինչպես և նրան հրահանգող վերնախավը, բուն ղեկավարը հոգեբանական խնդիրներ ունեն ու ստում են):
Իհարկե, կարելի էր ծանրանալ անձեռնմխելիության ինստիտուտի, երրորդ նախագահի նկատմամբ իրավական ամենաթողության, խելագարության հասնող կանխավարկածների վրա: Կարելի էր Սերժ Սարգսյանի փաստաբանի հանգույն հարցնել` քվանտը հասկացանք, իրավապահ համակարգի նանո-արագությունը` նույնպես, բայց… երկու րոպեում վեց էջ «մեղադրանքը», տղերք, մի քիչ թիթիզություն չէ՞ երաժշտական նոտաներով մեղադրանք գրելու համար` էն էլ «վնգստոցի» էս թունդ օրերում:
Մանավանդ որ, ՀՀ երրորդ նախագահը նաև եվրոպական մեծ ընտանիքի` ԵԺԿ անդամ կուսակցության նախագահն է, և պետք չէ կասկածել, որ հայաստանյան այսօրվա խոր մեկուսացման. Ռուսաստանի գրպանում հարմարավետ տեղավորվելու իդեա-ֆիքսի, բուռն գործընթացների արդյունքում, նույն Ռուսաստանը և միջազգային հանրությունը` իր բարձրագույն ինստիտուտներով, արձանագրեն` փողոցից եկածը փողոցում պետք է մնա:
Ոչ այն պատճառով, որ գործիքն օգտագործելուց հետո կորցնում է յուր պիտանիությունը, այլ որ ոսկի կանոն է` հանուն թշնամու սեփական գեներալներին, նախագահներին, սեփական լեզուն, պատմությունը ուրացածը, ուրացումից կախվածության մեջ է` հավերժ, անվերջ, և օբյեկտ է նոր ուրացումների (Գապոն քահանան` ձեզ վկա):
«Հանգույցն» այլ տեղ է. Սերժ Սարգսյանի նկատմամբ անձեռնմխելիության իստիտուտի հերթական ոչնչացումից (իշխանությունը զավթած սույն պերսոնը հույս ունի, իրեն «նախագահ» անվանած Լավրովի և Ռուսաստանի սիրտը շահելու համար, առաջիկայում բաց թողնել Ռոբերտ Քոչարյանին (դրանով բացատրեք վերաքննիչի դատավոր Մխիթար Պապոյանին Քոչարյանի գործը հանձնելու հանգամանքը) և Ռոբերտ Քոչարյանի կալանքից ազատ արձակմամբ, Սերժ Սարգսյանի ձերբակալմամբ շահել Ռուսաստանի «սերն» ու գութը, հընթացս` լռեցնել Քոչարյանին ու յուր սատելիտներին, այս անգամ` ընդդեմ Արևմուտք, և խաղալով ռուսական դաշտում, ժամանակ շահել, մինչև Ռուսաստանն ու «գոսպոդին» Լավրովը Նիկոլին դարձնեն «գոսպոդին պրեզիդենտ»:
Այնուհանդերձ, չմոռանանք մեկ շատ էական նրբություն` Սերժ Սարգսյանը կարողանում է խաղալ տարբեր խաղաքարտերով` սեղանի վրա, սեղանի տակ, սեղանի կողքին, այդ թվում և` ձերբակալված ժամանակ:
Այսքանը:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ