Իրադարձություն, որ չի վերաբերում միայն 18 մարդու

«Իրադարձությունը» այս պարագայում ճիշտ բառ չէ, լոկալ իմաստով հաստատ սխալ է, կատարվածը ողբերգություն է, որ 6 մարդու կյանք է խլել ու 12 վիրավոր ունի: 6 մարդ այրվել է ու անհնար է նրանց հարազատներին մխիթարել, սուտ են բոլոր խոսքերը, որ ասվել ու ասվում են: Մահվան առաջ խոսքերը ընդհանրապես ողջերի համար են ասվում, որ այդ պահին ի վիճակի չեն ոչինչ ընկալել՝ ցավից բացի: Բայց այն, ինչ երեկ ժամը 15։20-ի սահմաններում՝եղավ Արարատի մարզի Զոդի կամրջի վրա, իրադարձություն է, որ վերաբերում է բոլորիս: Մեզնից յուրաքանչյուրը կարող է հայտնվել նման իրավիճակում: Ակամա՝ ղեկին չլինելով: Միմյանց են բախվել են Toyota մակնիշի 096 FF 96 համարանիշի, ВАЗ 2106 մակնիշի 35 LQ 998 համարանիշի և մարդատար «Գազել» մակնիշի ավտոմեքենաները։ «Գազելը» վառվել է: Գուցե ոմանք համարեն սովորական ճանապարհատրանսպորտային պատահար, որ ամեն օր է լինում: Բայց ինչու՞ է լինում: Ինչու՞ են ամեն օր ճանապարհներին զոհվում մարդիկ: ՃՏՊ-ների ռիսկերի կառավարումն է խնդիրը, որ Հայաստանում դարձել է, ինչպես ամեն ինչ, քաղաքական հարց: Այնքան քաղաքական, որ անգամ չի ընկալվում, որ խոսքը մարդու կյանքի ու մահվան մասին է: Անվտանգ երթևեկության կանոնները գիտեն բոլորը, ո՞վ է հետևում կանոններին: 5 րոպե շուտ տեղ հասնելը, վազանցը, ճանապարհային կանոններն անպատիժ խախտելը սովորական են, առօրյա: Անբարեկարգ ճանապարհները, մեքենաների տեխզննության կասկածելի որակը, վարորդական իրավունք ստանալու ու մեքենա վարել կարողանալու անհամարժեքությունը, հավելեք՝ հպարտ հայերի վարքագիծը ու կստանաք ՃՏՊ-ների մահացու վիճակագրությունը: Մեղմ ասած՝ գլոբալ ու դուխով անպատժելիության մթնոլորտն է այդ վիճակագրության առանցքում: Դուխն ու ամենաթողությունը արդեն իրարից չեն տարբերվում ու սա ախտորոշում է՝ թե իշխանության, թե հասարակության: Անվտանգ երթևեկությունը ոստիկանության պարտականությունը չէ, այլ երթևեկության բոլոր մասնակիցների՝ այս գիտակցությունը ճանապարհներին հօդս է ցնդում, որովհետև նույն այդ մասնակիցներրը իրենց համարում են անմահներ, ու վտանգում բոլորի կյանքը:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Փաստացի՝ երեկվա դաժան ողբերգությանը ավելի արագ արձագանքեցին լրատվամիջոցները, քան պատկան մարմինները, որ միայն ժամեր անց ինչ-որ տեղեկություններ հրապարակեցին, երբ սոցցանցերում արդեն ամեն ինչ հայտնի էր դարձել: Նորմալ է գուցե, որովհետև չճշտված տեղեկություններ հրապարակելը սոցցանցերի գործն է, իսկ նրանք պարտավոր են իրականությանը համապատասխանող տեղեկություններ տարածել: Բայց ինչու՞ այդքան ուշ հայտվեց ԱԻՆ-ը կամ ինչու՞ այդքան ուշ ԱԻՆ-ին տեղեկացվեց վթարի մասին: Կամ՝ որքանո՞վ էր տրամաբանական, որ այրվող մեքենաների առաջ կանգնած լրագրողները ոստիկաններին հարցնում էին՝ զոհերի ինքնությունը պարզե՞լ եք: Համարժեք գնահատման ու դատողությունների ունակությունները կորցրել ենք բոլորս, ու դա նոր կորուստների դուռ է բացում: Ռիսկերի կառավարումը միայն իշխանությունների գործը չէ, երբ ռիսկը յուրաքանչյուրիս կյանքին է վերաբերում: Իշխանությունները միշտ ու ամենուր ուշանում են իրենց արձագանքով ու գործողություններով, իսկ մենք միայն նրանց մեղադրելու համար չենք: Փոխըմբռնումը օրակարգից վտարելը նույնպես հանցանք է, թեկուզ որևէ օրենսգրքով պատիժ նախատեսված չէ: Իրար հասկանալը, իրար զիջելն ու իրար չսպանելը, թեկուզ ակամա, փոխըմբռնում է, որից մենք հեռանում ենք: Չգիտեմ՝ ուր:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ