Այն ոստիկանապետության պատկերը, որը դուք այժմ տեսնում եք Երևանի փոքր կենտրոնում, խոսում է նրա մասին, որ օրակարգը երկրում այլևս չի թելադրում այս իշխանությունը, այլ պաշտպանվում է օրակարգից: Սա նահանջ է, լուրջ ինքնամփոփում: Էսօր նաև ուշադիր փնտրելու եմ բոլոր «գործողություն պահանջողներին», «խնդիրը Երևանում է նստած» գրողներին, «մի տղամարդ չկա, որ...» գրող կանանց կից տղամարդկանց, բոլոր կլավիատուրաի խորագետներին, զանգին ու կոչնակին սպասողներին, պատրվակամոլներին:
Ֆրոնտ կա՝ ձեզ տեսնեմ:
Այս փուլում իշխանության փլուզումը սկսվելու է ոչ միայն իշխանության վրա ճնշման արդյունքում՝ փողոցից, այլ երբ իշխանության ներսում խորանա նրա ապալեգիտիմացումը: Դա հանգեցնելու է իշխանապահպան ռեսուրսների քայքայման՝ թե՛ մարդկային,թե՛ կադրային, թե՛ ուժային մակարդակներում, և սկսվելու է պետական կառավարելիության խորը ճգնաժամ: Սա արագ խորացնելու ձևերից մեկը նաև հանրային ընդվզման, այդ թվում՝ խաղաղ, քաղաքացիական իրավունքների և ազատությունների ուժով տրված լեգիտիմ ճնշման մեջ է, պահանջատիրությամբ շարունակական ու համառ ճնշման, պերմանենտ ու աննահանջ անհամաձայնությամբ ճնշման: Սա՛ է օրակարգը:
P.S. Ոստիկանապետություն սարքողն ամենաբարձրն է գոռում՝ Հանրապետություն: Թե բա՝ լեգիտիմ եմ. հա, փոքր ոստիականապետությանդ մեջ աներկբա լեգիտիմ ես:
Վլադիմիր Մարտիրոսյան