Սպիտակի գերեզմանատանը, միևնույն մահվան թվով` «7-ը դեկտեմբերի, 1988 թ.», հարյուրավոր շիրիմների կողքին կա մի գերեզման առանց խաչի և նկարի։ Հուշաքարի վրա միայն անուն է` «Ժուժա»։
25 000 մարդկային կյանք խլող երկրաշարժին, սովորական մի շուն՝ Ժուժա անունով, փրկեց 1 տարեկան աղջկան, որի հետ հայտնվել էր փլատակների տակ։ Չորս օր շարունակ շունն իր ջերմությամբ տաքացրել էր երեխային:
Երբ փրկարարները մարդկանց ձայները լսելու համար լռության րոպե հայտարարեցին, քարերի ու հողի տակից Ժուժան հաչեց։ Բայց կենդանիներին չէին կարևորում, կարևորը մարդկային կյանքերն էին։
Ժուժան արեց մի բան, որ չէր անի այլ պայմաններում. կծեց աղջկան։
Աղջիկը լաց եղավ, որի շնորհիվ փրկարարները գտան նրան` Ժուժայի ատամների թարմ բայց թեթև հետքը թևին, և փրկեցին երկուսին էլ։
Ժուժան ապրեց աղջկա՝ Լալա Սարյանի տանը 12 տարի։ Իսկ երբ մահացավ, Լալայի հարազատները շանը թաղեցին Սպիտակի գերեզմանատանը` մարդկային շիրիմների կողքին:
Լիլիթ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ