Բութը, ճկույթը, բռունցքը և միտքը հանդիպեցին։ Բութն ասաց` ամեն ինչ լավ է:
Ճկույթն ասաց` ի՞նչն է լավ, պետք է փախչել:
Բռունցքն ասաց` պետք է պայքարել:
Միտքն ասաց` մի՛ խանգարեք, մտածում եմ:
Կողքից խոսեց մատնեմատը` ի՜նչ մտածել, փո՛ղ է պետք:
Որտեղից որտեղ հայտնվեց ցուցամատը` որտեղի՞ց, փող չկա՛:
Իսկ միջնամատն այդ ընթացքում մուշ-մուշ քնած էր բարում` սեղանին փռված։
Ո՞րն է ելքը, ո՞վ կասի: Ախր էլ շախ անելու մատ չկա:
Վանո Դադոյան