Ստեփանակերտի օդանավակայանի խնդիրը ադրբեջանական իշխանությունների համար դարձել է հակահայկական հերթական հիստերիայի առիթ, և Բաքվից գրեթե ամեն օր այս հարցի վերաբերյալ սպառնալիքներ են հնչեցվում:

Անուն առ անուն չեմ հիշատակի, քանի որ մեծամասնություն եք «քաղաքական դաշտում» և հատկապես, ինչպես պարզվեց, ընդդիմություն կոչվածի մեջ: Դուք միշտ խուսափում եք ուղիղ խոսքից և գերադասում եք մարդու դեմքին ժպտալով` հետևից չարախոսել, գողանում եք ուրիշի մտքերն ու փորձում յուրացնել, խոստում տալիս ու չեք կատարում, փախչում եք ցանկացած պատասխանատվությունից ու լույսից:

25 տարի առաջ այս օրը Ստեփանակերտի կենտրոնական այս հրապարակը դարձյալ մարդաշատ էր: Տարբերությունները շատ են։ Այն ժամանակ ոչ թե անձրևային, այլ պարզ ու ջինջ եղանակ էր։ Մարդիկ ոչ թե դեմքով շրջված էին դեպի համերգ-շոուների համար նախատեսված բեմահարթակ, այլ նայում էին միանգամայն հակառակ ուղղությամբ՝ դեպի մարզկոմի շենքը և վանկարկում էին՝ «Հա-յաս-տա՛ն», «Մի-ա-ցո՛ւմ»:

Քսանհինգ տարիներ առաջ, ազգային ազատագրութեան եւ հայրենատիրութեան ոգիով տոգորուն հայեր մեկնակէտը դրին Արցախեան հզօր, արժանապատիւ եւ համաժողովրդային Շարժման, որուն պատուաբեր ձեռքբերումը եղաւ Արցախեան յաղթանակը:

2002 թվականի գարնանային մի օր Լոս Անջելեսի իմ արվեստանոցում աշխատում էի,Երևանից զանգ եկավ: Լիզա Ճաղարյանն էր. «Սամ ջան, Հրանտ Մաթևոսյանը Լոս Անջելեսում է, հիվանդ է, եթե կարող ես` անպայման տես նրան»:

Քանի շաբաթ է արդէն, որ Դիմատետրի էջերը ողողուած են ՀՀ նախագահական «ընտրութեան» հետ կապուած դէպքերով ու դէմքերով...Գործող նախագահին շուրջ այնքան շատ են կաշառուած ու կաշառուող մարդիկ, այսինքն անոնք որ ինչ-որ պաշտօն, դիրք են գրաւած, ինչ-որ գումար կը ստանան իր «բարեհաճութեամբ»...

Մամոլից տեղեկացայ, որ միասնական թիմի ցանկութիւն է եղել․․․ եւ չի իրականացել։ Այդ ուղղութեամբ իմ զանգերն էլ անարձագանք էին մնում։ Եւ Րաֆֆի Հ․-ն էր շատ զբաղուած եւ Հրանտ Բ․-ը։ Ճշգրիտ հարցումներով 5 օր առաջ Ս․Ս․-ն ուներ 43-45%, իսկ ՊՀ-ն, ՀԲ-ն եւ ՐՀ-ն՝ 5-35%: Եռեակի միասնաբար հանդես գալու դեպքում ՍՍ-ն ունենում էր 30%, իսկ եռեակը՝ 67-69% (սա քուէարկողների՝ ընտրութեան մասնակցողների թվում)։ ՈՒզում էի առաջարկել ծանոթանալ այս թվերին եւ նոյնիսկ միասնական ուժերով ստուգել այս հրաշքը։ Բայց սիրելի գործընկերներս միասնաբար հաղթանակի ձգտելու փոխարեն մտածում էին ինչպէս բարձրացնել իրենց պարտութեան տոկոսները։ Եւ արդեն ասում էն՝ ուշ է։

Երանի էն օրերին, Հովհաննես, երբ ընկերներով Արագած սարն էինք բարձրանում, մեզ հետ տանելով լավաշ, պանիր, պոմիդոր ու վարունգ, դեղձ ու ձմերուկ: Դա ե՞րբ էր...

Քաղաքակիրթ աշխարհում վաղուց է ընդունված անմեղության կանխավարկածը: Հայաստանում վարակի պես տարածվում է հակառակը` մեղավորության վարկածը, անվստահության, համատարած կասկածանքի, դավադրության տեսությունների մթնոլորտը` հիվանդ և թույլ հասարակության ախտանիշներ: Ռուսներն ասում են՝ "Մոսկվան արցունքներին չի հավատում":

Պարույր Հայրիկյանի այսօրվա հայտարարությունը, դատելով արձագանքներից և վերլուծելով ստեղծված ներքաղաքական դիսկուրսը` 1. խառնեց այն շրջանակների խաղաքարտերը, որոնք կագնած էին մահափորձի հետևում: