Ադրբեջանի նախագահ Ի. Ալիևը Եվրոպական խորհրդի նախագահ Շ. Միշելի հետ հեռախոսազրույցում անդրադարձել է, այսպես կոչված, «անկլավներին». «Ադրբեջանի 8 գյուղեր դեռևս Հայաստանի կողմից գրավված են, և կարևոր է ազատել դրանք օկուպացիայից»։

Վերջերս մի զրույցի ժամանակ, երբ Հայաստանի կատաստրոֆիկ ընթացքն էինք քննարկում, այն հարցին՝ բա լավ, սրա վերջը ի՞նչ պիտի լինի, ասացի, որ վերջն արդեն տեսանելի է, բայց իմ ուզածն ընդամենը մի կայարան է: Մենք մի արագընթաց գնացք ենք, որը, անհավանական արագությամբ բաց թողնելով բոլոր կայարանները, սլանում է դեպի քանդված կամուրջը: Վերջին կայարանում կանգնելը, քաղաքական շնչառությունը կարգավորելն ու միտքը կենտրոնացնելն է իմ ուզածը, որ կամուրջը նորոգելու ժամանակ ունենանք:

ԱԺ նախագահի պաշտոնը զբաղեցնող Ալենի ասելով, «Ֆրանսիան հայ ժողովրդի և Հայաստանի իրական դաշնակիցն է»: Ենթադրաբար, իրական դաշնակիցը չպետք է լինի այնպիսին, ինչպիսին Ռուսաստանն է: Իսկ Ֆրանսիայի պաշտպանության նախարար Սեբաստիեն Լըքորնյուի խոսքերով, «նախագահ Մակրոնն ասել է, որ Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը, ինքնիշխանությունը և հայ ժողովրդի պաշտպանությունը Ֆրանսիայի համար բացարձակ նպատակ են»:

Ասում են, թե բա` Ռուսաստանը չի կարողանում Ուկրաինայի վրա։ Բա մի պահ էլ հակառակ կողմից եկեք նայենք...

Մեզ ու մեր երկիրը ոչ-ոք չի հարգելու, քանի դեռ մենք ինքներս չենք հասկացել` ինչ ասել է արժանապատիվ կեցվածք: Մեզ օգտագործելու են ու շպրտեն, քանի դեռ սեփական ժողովրդին էս վիճակին հասցրածները շարունակում են տնօրինել երկրի ճակատագիրը։ Երբ մեղավորներ եք որոնում ձեզանից դուրս, բոլորի մոտ ընդամենը ձեր փոքրոգությունն եք ցուցադրում. մեկը վախենում է աշխատանք կորցնելուց, մյուսը՝ պետական մեքենայի հարվածի տակ չհայտնվելուց, երրորդը ուղղակի իր լուման ունի ներդրած էս անիրաներին իշխանության բերելու հարցում և ուղղակի սարսափում է էդ մտքից:

Գաղտնիք չէ, որ «հայաստանցի-ղարաբաղցի» բաժանարար թեզն ի բնե թշնամական ու կործանարար թեզ է` ներդրված օտար ուժերի կողմից, որի տարածման, ամրապնդման և քարոզի համար, միանշանակ է, հսկայական գումարներ են ծախսվել ու ծախսվում:

Տարիներ շարունակ գլուխ արդուկողների մի շրջանակ, դեմքի կիսահիմար արտահայտությամբ, համոզում էր, թե իբր Արցախի դիմաց Ռուսաստանը ցանկանում է Ադրբեջանին բերել ԵԱՏՄ։ Առավել «հաջողակներն» անգամ Ադրբեջանը ՀԱՊԿ-ի անդամ էին համարում, իբր, Ալիևը իր համաձայնությունն արդեն տվել է։ Ու էս հիմարությունները տարածվում էին տարոնչախոյանական տեխնոլոգիաներով։

Արցախից եկող և Լաչինում գերեվարվող բոլոր ռազմական ու քաղաքական գործիչների ձերբակալությունները դիտարկեք բացառապես ալիևյան իշխանության հաղթարշավի և Փաշինյանի իշխանության քաղաքական և անվտանգային երաշխավորման դիտանկյունից:

Էռնեկյան, Վարդանյան, ու շատ քչերն են, որ ձկան փոխարեն կարթ են տվել։ Վարդանյանի շնորհիվ է փոխվել Դիլիջանի ու Տաթևի տարածաշրջանների տեսքն ու տնտեսական ակտիվությունը։

Բոլոր նրանց, ովքեր ուրախանում էին Ռուբեն Վարդանյանի ձերբակալությամբ, կարդացեք։