Օրը թախիծ է հագել,
օրը տնքում է անճար,
բաբոն կանգնել է դողդոջ․
բաբոն չի ուզում մուրալ։
Օրը մրսում է, թաց է,
օրը մղկտում է անլաց,
բաբոյի ուզածը փոխհաց է․
բաբոն չի ուզում մուրալ։
Երկինքը մլար է հագել,
երկինքը ուլունք է մաղում,
բաբոն մղկտում է անարցունք․
բաբոն իր կարոտն է լացում։
Զուխրա ԵՐՎԱՆԴՅԱՆ