Երբ Նիկոլին արձան կանգնեցնեն, պետք է նրան քանդակեն հեծանիվին նստած ու օդ փչելիս:
Պատվանդանին հաստատ կգրեն. «Ժողովուրդը հեծանիվ է, և ինչքան ուժեղ ու արագ սեղմես նրա «պեդալներին» և փչես ինչ ուզես, այնքան արագ կգնաս ու երկար կպաշտոնավարես»:
Կեցցե՛ հեծանիվը, որի «պեդալներով» ինչպես ուզում՝ «ֆռցնում» ես ժողովրդին ու, մեծ հաշվով, «փչած ունես» նրան:
Մնաց մատաղ անես թուրքերի ոտքերի տակ:
Իսկ միացյալ «պայքարող» ընդդիմությունների արձանը մարդկային քայլող խումբը պետք է լինի՝ ֆանարիկը ձեռքին:
Միայն ազնիվ պայքարողներն ու ոստիկանության բաժիններ պերմանենտ բերման ենթարկվող երիտասարդները և քաղբանտարկյալները չհուսահատվեն: Չնայած, մարդկային այդ տեսակը պայքարող ու մարտնչող է և դրա համար էլ քաղբանտարկյալ է:
Ռոբերտ Մելքոնյան