1975-ին Երևա­նում կանգ­նեց­վեց Վար­դան Մա­մի­կո­նյա­նի պղն­ձա­կոփ ձիար­ձա­նը, Եր­վանդ Քո­չա­րի նա­խա­տե­սած դիր­քին հա­կա­սող, ճար­տա­րա­պետ Ստե­փան Քյուրք­չյա­նի նա­խագ­ծած, պատ­վան­դա­նով: Ի՞նչ պատ­ճա­ռով, ու՞մ քմա­հա­ճույ­քով, ար­դյո՞ք միայն ճար­տա­րա­պե­տի, կա­տար­վեց այդ խե­ղա­թյու­րու­մը, ո­րը երբևէ ան­պայ­ման պետք է շտկ­վի: ՀՍՍՀ վաս­տա­կա­վոր նկա­րիչ Վահ­րամ Խա­չի­կյա­նը նշում է. «Վար­պե­տը լուրջ հի­վանդ էր և ի վի­ճա­կի չէր հետևե­լու ար­ձա­նի կոփ­մա­նը»: Իսկ դա իր հեր­թին, չէր կա­րող չանդ­րա­դառ­նալ ման­րա­մաս­նե­րի հո­գա­տար մշակ­ման վրա:

2020 թվա­կա­նի հոկ­տեմ­բե­րին՝ Լիո­նի «Լյու­միեր եղ­բայր­ներ» մի­ջազ­գա­յին կի­նո­փա­ռա­տո­նի օ­րե­րին, ներ­կա­յաց­վե­լու է «Կի­նո­յի տա­ճար» ամ­բող­ջա­կան ծրա­գի­րը։ Այս մա­սին հայտ­նում են Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նից, հա­վե­լե­լով, որ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյու­նը ձեռք է բեր­վել Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նի տնօ­րեն Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նի Լիոն կա­տա­րած ա­շա­տան­քա­յին այ­ցի շր­ջա­նակ­նե­րում։

Նկար­չի տա­նը, Ա­բո­վյան-16 հան­րա­հայտ շեն­քում վա­ղա­մե­ռիկ եր­կու նկար­չի հետ­մա­հու ցու­ցա­հան­դես­ներն էին բաց­վել. 1-ին հար­կի ցու­ցաս­րա­հում` Մի­նաս Ա­վե­տի­սյա­նի (1928-1975), երկ­րորդ հար­կի դահ­լի­ճում` Հրա­չյա Հա­կո­բյա­նի (1935-1982)։ Եր­կուսն էլ վախ­ճան­վե­ցին 47 տա­րե­կա­նում, ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան նոր մտահ­ղա­ցում­նե­րի կեն­սա­գործ­ման շե­մին, Մի­նա­սը` դա­վա­դիր վրաեր­թից, Հրա­չը` սր­տի կաթ­վա­ծից։

Բու­հա­կան աշ­խա­տող­նե­րի մաս­նա­գի­տա­կան, սո­ցիալ-տն­տե­սա­կան և աշ­խա­տան­քա­յին ի­րա­վունք­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյան գոր­ծում անհ­նար է ան­տե­սել արհ­միու­թյուն­նե­րի դե­րը, ո­րը բու­հե­րի ռեկ­տո­րատ-ար­հես­տակ­ցա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն փոխ­հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում միակ սո­ցիա­լա­կան գոր­ծըն­կերն է:

«Ի­րա­տե­սը» շա­րու­նա­կում է զրույ­ցը գրող ՎԱ­ՀԱԳՆ ԳՐԻ­ԳՈ­ՐՅԱ­ՆԻ հետ:

ՆԱԽ­ԿԻՆ լեզ­վի պե­տա­կան տես­չու­թյան ՆԱԽ­ԿԻՆ պե­տի ՆԱԽ­ԿԻՆ տե­ղա­կա­լու­հին (ե­րիցս ՆԱԽ­ԿԻՆ) ազ­գայ­նա­մերձ-ու­ռա­հայ­րե­նա­սի­րա­կան մի բան է թխել թեր­թե­րից մե­կում՝ հըն­թացս վի­րա­վո­րե­լով ինձ և իմ տե­ղա­կա­լին:

Գաֆէսճեան արվեստի կենտրոնը հայտարարում է «Տարագիրներ ու երազողներ. 20-րդ դարի սփյուռքահայ գրաֆիկայի համայնապատկեր» ցուցադրության հանդիսավոր բացումը՝ ներկայացնելով ընտրանի արվեստաբան և համադրող Վիգեն Գալստյանի հավաքածուից:

Փորձագետները նշել են, թե որ ֆիլմերն առավել մեծ հնարավորություն ունեն «Օսկար» կինոմրցանակի արժանանալու 2020-ին: Ըստ Gold Derby կայքի ցանկի՝ կինոմրցանակի գլխավոր հավակնորդը «Տարվա լավագույն ֆիլմ» անվանակարգում Մարտին Սկորսեզեի «Իռլանդացին» քրեական դրաման է, որը Netflix-ի եթերում կհայտնվի այսօր: Ֆիլմում գլխավոր դերերը մարմնավորում են Ալ Պաչինոն և Ռոբերտ դե Նիրոն:

Հայաստանի պետական սիմֆոնիկ նվագախումբը` գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր դիրիժոր Սերգեյ Սմբատյանի ղեկավարությամբ, Սոչիի «Սիրիուս» գիտության, կրթության և մշակույթի տան լեփ-լեցուն դահլիճում ներկայացրեց Պյոտր Չայկովսկու‚ Սերգեյ Պրոկոֆևի‚ Արամ Խաչատրյանի, Ղազարոս Սարյանի, Ալեքսանդր Հարությունյանի ստեղծագործությունները։

«Պահպանենք մեր ազգային մշակույթը». ահա այս սկզբունքով և գաղափարով էլ ստեղծման օրից արարում է «Ակունք» ազգագրական համույթը։