Կոալիցիան մեռա՜վ. կեցցե՜ կոալիցիան

Ասել էինք` գրկում խեղդելը քաղաքական ամենակայացած տեխնոլոգիան է:

Շաբաթ օրն առավոտյան Գագիկ Ծառուկյանը եղել է Սերժ Սարգսյանի մոտ` պայմանավորվելու կոալիցիոն խնդիրների շուրջ: Ճիշտ է, ԲՀԿ-ն վեց նախարարական պորտֆել է ցանկացել, բայց ստացել է հինգը. դե, վեցն ուզել են, որ գոնե հինգն ստանան: Ասել ենք` հինգերորդը մշակույթի նախարարությունն է (երբեք ու ոչ մի դեպքում ՀՀԿ-ն չի տա կրթության նախարարությունն այլոց). մշակույթի պորտֆելը, ի դեպ, նաև ՕԵԿ-ին է առաջարկվել, սակայն ՕԵԿ-ը ցանկացել է պահել գյուղատնտեսության և արտակարգ իրավիճակների նախարարությունները (կապի ու տրանսպորտի նախարությունն անցել է ՀՀԿ-ին. այստեղ շատ հետաքրքիր պասաժներ են սպասվում. Հյուսիս-Հարավ մայրուղին այնքա՜ն «հետաքրքիր» է դարձրել սույն նախարարությունը)։

Պայմանավորվածությունները կայացվել են հետևյալ ֆորմատով. Գագիկ Ծառուկյանը հայտարարում է, որ, թանկագին հայրենակիցներ, վերջապես եկավ վերջին դասը` ԲՀԿ-ն պաշտպանում է մեծ ուսուցչապետ-«գործող նախագահին» (ուշ լինի` նուշ լինի): Վերցնում է իր հինգ պորտֆելը, ապրում չաղ-ուրախ-բախտավոր: Բանակցությունների երկրորդ փուլում (վաղն առավոտ շատ կանուխ Սերժ Սարգսյանը Արթուր Բաղդասարյանի հետ մեկնում է Մոսկվա. չէ, ոչ կոալիցիոն գործերով, այլ ԱՊՀ), Մոսկվայից վերադարձից հետո կխոսվի փոխնախարարներ-մարզպետ ֆորմատի մասին:

Հա, ի դեպ, եթե կոալիցիայի ու վարչապետի (ասել ենք` Տիգրանը մնում է) հարցերն արդեն իսկ լուծված կարելի է համարել, ապա ԱԺ նախագահի խնդիրը բաց է. Սերժ Սարգսյանն այս մասին որևէ մեկի հետ գրեթե չի խոսում. իր վերջնական որոշումը ոչ մեկին չի ասում` «մտածում է» (տե՛ս հարակից նյութը):

ՈՒ քանի որ այս ընտրություններից հետո նա ապացուցեց, որ միակ «մենեջերն» էս երկրում ինքն է, այլևս հեչ կարևոր չէ` «խաղատախտակի» վրա ով ինչ ֆունկցիա կիրականացնի, Հովիկն էլ կհաջողեցնի՞ դառնալ ԱԺ նախագահ, թե՞ հըը՛:

Եվ այն, ինչ կատարվում է այսօր Հայաստանում, բնորոշվում է որպես դեժավյու.

ա) դեժավյու «Օսկանյանսկի»: 2008-ի մարտի 1-ին նա ասուլիս էր տալիս: 2012-ին նա էլի ասուլիս էր տալիս` արդեն միասնական շտաբում, այս անգամ էլ թե` ոչ մի կոալիցիա չեմ մտնելու: Բա ի՞նչ եք անելու: Գնալու եք Սիֆիլիթա՞ս (էլի ուղղագրական սխալ թույլ տվեցինք)` Սի-վի-լի-թաս` սեմինարներ կազմակերպելո՞ւ` մոնոպոլիայի ու կաշառք բաժանելու դեմ: Թե՞ դուրս եք գալու ԲՀԿ-ից ու մանդատը վայր չեք դնելու. դառնալու եք «ուժեղ» ընդդիմություն: Հանուն ո՞ւմ:

Հանո՜ւն Սերժ Սարգսյանի: Փաստորեն: Հարցնում եք` էդ ո՞նց: Շատ պարզ. եթե դուրս եկավ ԲՀԿ-ից, հո չի՞ անդամագրվելու ՀԱԿ-ին, որպես վճռական մենակ, պիտի փորձի էլի, չէ՞, ոմանց ԲՀԿ-ից հանել, պառլամենտում խումբ ստեղծել: Հազար ներողություն, ի՞նչ է կատարվում այդ ժամանակ ԲՀԿ-ի հետ. հինգ պորտֆելներն էլ ձեռքից վերցնո՞ւմ են, թե՞ հատկապես մշակույթը թողնում են ԲՀԿ-ին, մնացածն են վերցնում, որովհետև այդ ժամանակ ԲՀԿ-ն ոչ թե երկրորդ, այլ «եսիմ որերորդ» ուժը կլինի պառլամենտում, որպես փոքրամասնություն:

Բա, լավ, ի՞նչ է անում Օսկանյանը. մնում է կոալիցիայի կազմո՞ւմ. բա ո՛ւր էր հինգ րոպեն մեկ ռեժիմով ասուլիսվում, թե` Գագոն զենքով էր, ինքն էլ կոալիցիա չի սիրում… Մենք ունենք իր համար շատ լավ որոշում. եթե դիմի, դաժան չենք լինի, կասենք:

բ) Դեժավյու Ծառուկյանի հայտարարության մասով. Ծառուկյանը մի անգամ էլ կհայտարարի, ու մենք լիքը կլսե՜նք, որ ինքը պաշտպանո՜ւմ է «նախագահ ջանին»:

գ) Դեժավյու` Հովհաննեսի և նրա ԱԺ նախագահ դառնալու մասին: Ոնց որ նա մի անգամ էլ է, չէ՞, եղել նախագահ: ԱԺ-ի: Հա՛: Ոնց որ:

Մի խոսքով, դեժավյուներ` գրկում խեղդվելուց հետո:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Մեկնաբանություններ