Անիմաստ, անբովանդակ փառատոներից Հայաստանն աչք չի բացում
21.02.2020 | 00:54
Չգիտեմ՝ փառատոնամոլությունն ով է բերել ու մեր վզին փաթաթել, բայց որ առանձնակի անտաղանդ ենք իսկապես նորմալ փառատոն ունենալու ու այն կազմակերպելու հարցում, անքննարկելի է: Անկեղծ ասած, մեծ հույսեր ունեի, որ այս իշխանությունում, որտեղ, առաջին հայացքից, խանդավառ երիտասարդների պակաս չկա, պաշտոնյաներ կլինեն, որ կառաջարկեն վերջ դնել տարիներ ի վեր ռաբիսության աստիճանի իջեցված փառատոներին: Բայց նրանք ոչ միայն վերջ չդրեցին, այլև շարունակեցին առավել քան անտրամաբանական փառատոներ կյանքի կոչել: «Մորուքի փառատոնը», օրինակ, որ հաստատել էր դեռ վարչապետ Կարեն Կարապետյանի կառավարությունը, կյանքի կոչվեց նորերի օրոք: Օրերս էլ տեղեկացանք, որ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի մոտ «յարխուշտայի» փառատոն անցկացնելու թեմայով քննարկում է տեղի ունեցել: Փառատոն իրականացնելն իրականում վատ չէ, ուղղակի այն խիստ բովանդակային ու ըստ էության պետք է լինի՝ միտված որևէ բանի հանրահռչակմանը, պահպանությանն ու զարգացմանը: Տարիներ ի վեր, օրինակ, Ախթալայի սուրբ Մարիամ աստվածածին եկեղեցու բակում խորովածի փառատոն էր անցկացվում. մի կողմ թողնելով հարցը, թե որն է խորովածի պահպանության, հանրահռչակման ու զարգացման օրակարգը, ուշադրություն դարձնենք այն հանգամանքի վրա, որ ուտել-խմելու այդ արարողությունը հոգևոր միջավայրում էր անցկացվում: 2009-ից իրականացվող այդ փառատոնը չեմ սիրել, ընդունել, իմաստավորել դեռ ամենասկզբից, քանի որ մշտապես ականատես եմ եղել «մի-մի թաս կոնծելու» տրամաբանությամբ իրականացվող գործընթացի: Այս մասին երկար խոսելուց հետո, փառատոնի կազմակերպիչները նախ դրա անվանումը փոխեցին՝ դարձնելով «Խորովածի, երգի, պարի ու արվեստի» փառատոն, այնուհետև անցկացման վայրը տեղափոխեցին՝ եկեղեցու բակից քաղաքի ֆուտբոլի դաշտ:
Բայց ո՛չ երգը, ո՛չ պարը, ո՛չ էլ, առավել ևս, արվեստն ու անցկացման վայրը չկարողացան հետին պլանում թողնել խորովածը: Փառատոնը մինչ այսօր էլ շարունակում է մնալ որպես «մեկ շիշը քանիսո՞վ ես վաճառում», «գառան մատերը՝ մոշի հատիկներով», «խոզի սուկին՝ ընկույզի մուրաբայով», «ձմերուկի սոուսով՝ հորթի փափկամիս» արտահայտությունների փառատոն:
Նույն պատկերն է նաև Տավուշում անցկացվող «Օղու», «Մեղրի և հատապտուղների», Արմավիրում անցկացվող «Տոլմայի» ու տարաբնույթ այլ փառատոների ժամանակ: Իհարկե, դեռևս անգերազանցելի է «Ոչխար խուզելու» փառատոնը, բայց, հուսանք, փառատոնամոլությամբ տարվող մեր չինովնիկների խանդավառ գաղափարները դրանից այն կողմ չեն գնա:
Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
- Ինչու՞ և ինչպե՞ս
- Աղոթք
- «Հունվարին պարենային մի շարք ապրանքատեսակների գծով երկնիշ գնաճ է գրանցվել»
- Իշխանությունը պայքարում է իր իսկ ծնած երևույթի դեմ
- Բուհի ռեկտոր ընտրողը նախարարն է լինելու
- Աղջիկներս Շուշիում տուն են կորցրել, բայց ամենամեծ կսկիծն այնտեղ մնացած մյուս դստերս շիրիմն է
- Երազել ու թռչել, այո, պետք է, բայց ձեր իշխանությունը բոլորին է թևաթափ անում
- Պատերազմի պատրաստվելը դպրոցական հանդես չէ, որ չհասցնեիք
- Արծրուն Հովհաննիսյանը մեկ բառ պետք է ասեր՝ ներողություն
- «Հայաստանի ու Ադրբեջանի մասով Իրանը փոխել է հռետորաբանությունը»
- Իշխանությունն արտահերթ ընտրության թեման 2-րդ պլան է մղում
- Փաշինյանն ու Ալիևն Շուշիի մասին նույն բանն են ասում
- Լենա Նազարյանին գործուղեք Մառնեուլի
- Ինքնաթագադրված «թաղապետը»
- Դավիթ Տոնոյան՝ մեծ-մեծ «փրթողը»
- Փաշինյանի որևէ նշանակում ո՛չ հուզում, ո՛չ անհանգստացնում է ինձ
- Կոդ Բ-Դ-Խ, վարձով է տրվում 3 հարկանի գոմ Մոնումենտում
- Իշխանությունը Ջհանգիրյանին, աներկբայորեն, ԲԴԽ անդամ կընտրի
- Վիգեն Ստեփանյանի հոգեհանգստին իշխանությունից որևէ ներկայացուցիչ չէր եկել
- Գժվելու բան է՝ իշխանությանն ազգովին 2 օր է համոզում ենք, որ Շուշին հայկական է
Մեկնաբանություններ