«Իրենց երկրներում ամերիկյան հրթիռներ տեղակայելով՝ Եվրոպան ռիսկի է դիմում. ՌԴ-ն կարող է հարվածներ հասցնել այն պետությունների մայրաքաղաքներին, որտեղ ամերիկյան հեռահար զինատեսակներ են նախատեսում տեղակայել»,- հայտարարել է ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովը։               
 

Բեզռուկովի անունը շոշափվում էր` մինչ նրա խոստովանությունը

Բեզռուկովի անունը շոշափվում էր` մինչ նրա խոստովանությունը
28.01.2013 | 18:36

Ռուսական ժամանակակից կինեմատոգրաֆիայի ամենամեծ գաղտնիքներից մեկը բացահայտվեց 2013-ի հունվարին: Այս մասին հաղորդում է Armenpress-ը` վկայակոչելով ռուսական լրատվամիջոցները: Դերասան Սերգեյ Բեզռուկովը խոստովանել է, որ ինքն է մարմնավորել «Վիսոցկի. շնորհակալություն, որ ողջ ես» ֆիլմի գլխավոր դերակատարին, նշել է նաև, որ շատերն իրեն նախանձում են, և ինքը դա զգում է:

Հիշեցնենք, որ ֆիլմի ռեժիսորը Պյոտր Բուսլովն է, սցենարիստը և պրոդյուսերներից մեկը լեգենդար արտիստի որդին` Նիկիտա Վիսոցկին: Ֆիլմի վրա աշխատանքները տևել են 5 տարի, ընդհանուր բյուջեն կազմել է 12 մլն դոլար:
Հայտնի չէր, թե ով էր մարմնավորում սիրված հերոսին, սակայն ժամանակակից տեխնոլոգիաները թույլ էին տալիս էկրանին տեսնել Վիսոցկու կրկնօրինակին: Ի դեպ, Բեզռուկովի անունը շոշափվում էր` մինչ նրա խոստովանությունը: Արտիստի որդին նույնպես «կասկածյալների» թվում էր: Ըստ լուրերի` Վիսոցկու դերի մարմնավորման համար փորձել են նաև Նիկիտա Վիսոցկուն, բայց հաստատվել է Բեզռուկովի թեկնածությունը:
Նշենք, որ ֆիլմը զերծ չի մնացել քննադատություններից: Այն միանշանակ չընդունեց նաև հայ հանդիսատեսը: Ֆիլմի երևանյան պրեմիերայից հետո (2012 թ.) կինոգետները կարծիք հայտնեցին, որ գեղարվեստական կողմը, հատուկ էֆեկտները, ձայնաշարը` հնչողությունը, ամեն ինչ հոյակապ է, բայց ֆիլմում գրեթե չի երևում տաղանդավոր, մեծ արվեստագետը, գովազդվում է նրա` թմրանյութերի զոհ լինելու հանգամանքը, իսկ 100-տոկոսանոց նմանությունը վախեցնելու աստիճանի անբնական է և վանում է այդչափ նատուրալիստական լինելու պատճառով: Նիկիտա Վիսոցկին իր խոսքում նշեց, որ Վիսոցկու մասին առաջին գեղարվեստական ֆիլմը կայացավ, որովհետև եկել էր նրա մասին այս ձևով խոսելու ժամանակը: Նա համաձայն չէ այն դիտարկմանը, թե ֆիլմը Վիսոցկու հիվանդության (թմրանյութերից կախվածության) մասին է: «Սա պատմություն է այն մասին, թե ինչպես մարդը չի հանձնվում, չի կորցնում իրեն ամենասարսափելի իրավիճակներում,- ասաց նա:- Պատմություն է նրա ապրումների, տառապանքի, նրա սիրո մասին: Կարելի էր հերոսական դրվագներ ներկայացնել ու չստանալ ոչ մի արձագանք: Սա զրույց է մեր երեխաների հետ: Իմ սերունդը, ցավոք, վերջինն է, որ հիշում է Վիսոցկուն բեմի վրա, տեսել է նրան կյանքում: Փորձել ենք երիտասարդ սերնդին նորովի ներկայացնել այն, ինչը սիրել ենք, ինչը հուզել է մեզ: Կարող են սիրել-չսիրել ֆիլմը, ինձ համար մեկ չէ, բայց ես արել եմ դա և ավելին անել չէի կարող»:


Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2295

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ