Պարզվում է, դավաճան Նիկոլին սատարող այս կերպարը շատ է ուզում Բաքուն տեսնել ու սպասում է ճանապարհների բացվելուն:

Ես սա պատահաբար կարդացի համացանցում և չգիտեմ, արդյո՞ք Ֆինլանդիայում իրականում ամեն ինչ լավ է, բայց այն, ինչ ներկայացվում էր, իրոք հետաքրքիր էր։

Վերջին 24 ժամվա ընթացքում Իսրայելի իրականացրած երկու խոշոր սադրանքները Բեյրութում և Թեհրանում տարածաշրջանը դարձյալ մոտեցնում են ամբողջական ու անվերահսկելի պայթյունին։ Ադրբեջանն ու Թուրքիան կարող են օգտագործել քաոսային իրավիճակը կրկին Հայաստանի վրա հարձակվելու համար։ Երկրի ինքնապաշտպանական բոլոր հնարավորությունները դեռ շատ վաղուց պետք է գործարկված լինեին։ Դրա փոխարեն, Երևանում կազմակերպվում են անվերջ ու դատարկ փառատոներ ու տոնավաճառներ։ Իշխանությունն ու «ընդդիմությունն» էլ անպտուղ ու կառավարելի գզվռտոցի ռեժիմից դուրս չեն գալիս։

Ցնդելու տրամաբանություն ուներ: Եթե ժամանակին չընդհատեի զրույցը՝ հաստատ կդառնայի գժանոցի ապրանք:

Նա ծնվել էր արտիստ դառնալու համար։ Իր ամենասիրելի հայ մեծերն էին Ֆրունզիկ Մկրտչյանը և Լեոնիդ Ենգիբարյանը։ Եվ ասես այս երկու մեծությունների արվեստներին բնորոշ գծերը հանդիպել էին հենց այս հերոս զինվորի մեջ։ Դրամատիկական թատրո՞նն էր լինելու նրա բեմը, թե՞ Մնջախաղի թատրո՞նը, թե՞ կրկեսը` իր յուրօրինակ ժանրով։ Թերևս բոլորը միասին, և դա լինելու էր ԷԼՎԻՍ ԻՍՐԱՅԵԼՅԱՆԻ արվեստը։

Նիկոլին հեռացնել ցանկացող յուրաքանչյուրը առաջնահերթ պետք է իր ներսում նստած նիկոլին հեռացնի, այլ ձև չկա: Այո, նիկոլը ժողովրդի, մեծամասնության հայելային արտացոլանքն է, ժողի ընտրյալն է, ժողի պես հայրենավաճառ, ստախոս, ստամոքսապաշտ, յուր «պեռաշկին» ուտելուց առաջ լուսանկարող և համացանցում տարածող...

Մանկապարտելում երեխային ծեծած «դասիարակչուհին», ինչպես և ենթադրում էի, ազատ արձակվեց: Գիտե՞ք, թե ի՛նչ հիմքով: Նա նիկոլական է:

Սահմանազատման անվան տակ նախկինում ադրբեջանաբնակ 4 գյուղերի ու Կիրանցի տարածքներն Ադրբեջանին հանձնելուց հետո սահմանագոտում կառուցվում են գաղտնի օբյեկտներ՝ յուրաքանչյուրը միլիոնավոր եվրո արժողությամբ...

Իրանը կանչել է Ֆրանսիայի դեսպանին՝ բողոք հղելու Օլիմպիադայի ժամանակ Հիսուսի կերպարը նսեմացնելու համար: Հիսուսը՝ Իսան, իսլամում մարգարե է, և դա վիրավորանք է նաև Իսլամի համար:

Ես չգրեցի ո՛չ ապրիլյան, ո՛չ էլ 44-օրյա պատերազմների տղաների մասին։ Տարբեր մարդկանցից բազում խնդրանքներ եղան, հորդորներ, առաջարկներ։ Շատերն ասացին. «Ափսոս է գրիչդ, գրի՛ր»։