Քանի որ աշխարհաքաղաքական կենտրոններում ցանկացած տեղաշարժ ուղիղ ազդեցություն է թողնում Հարավային Կովկասի և հատկապես Հայաստանի վրա (Հայաստանի իշխանությունների անհեռատես և հախուռն արտաքին քաղաքականության պատճառով հատկապես), ուստի հնարավոր չէ ուշադրություն չդարձնել ԱՄՆ-ում սպասվելիք հավանական փոփոխություններին...

ԱՄՆ-ը վատ գիտեմ ու էն, ինչի մասին գրում եմ, գուցե վիճահարույց լինի: Հիմա, երբ Բայդենը հրաժարվեց ընտրապայքարից, ԱՄՆ-ի ու աշխարհի (քանի որ Ամերիկան ամբողջ աշխարհի ճակատագիրը որոշող բևեռներից մեկն է, եթե ոչ՝ դեռևս միակը) համար լրջագույն պրոցեսներ են սկսվելու...

Ի դեպ, ուշագրավ է, որ Շուշիում ունեցած իր ելույթում Ալիևը գրեթե բաց տեքստով աջակցել է Թրափին՝ համերաշխվելով նրա այն կարծիքի հետ, թե New York Times-ն ու Washington Post-ը ֆեյք ԶԼՄ-ներ են:

50 տարի առաջ այս օրը՝ 1974թ. հուլիսի 20-ին, թուրքական բանակը Կիպրոսում «խաղաղություն հաստատելու» պատրվակով ներխուժեց կղզի։ Շուրջ երկու ամսվա ընթացքում Թուրքիայի զինված ուժերը գրավեցին Միջերկրական ծովում գտնվող անկախ պետության՝ Կիպրոսի Հանրապետության տարածքի շուրջ 40 %-ը և մինչ օրս այնտեղ են։ Ավելին, Կիպրոսի օկուպացված հյուսիսային հատվածում Թուրքիան հռչակել է «Հյուսիսային Կիպրոսի Թուրքական Հանրապետությունը»...

Ձախողված երկիր կամ ձախողված պետություն երևույթը շատ լայն տարածում ունի աշխարհում և իր էությամբ շատ բարդ է։

Երեկ Եմենի հութիները Իսրայելի տարածքում դրոնով ԱՄՆ-ի դեսպանատան շրջակայքում գտնվող շինության են հարվածել: Առաջին տպավորությամբ հեչ մի բան էլ չի եղել: Բայց այդպես չէ...

Տվյալ պայմաններում հնարավորինս լավ ապրելու արվեստը իր մեջ ներառում է նաև անցյալի փորձի բազմակողմանիորեն հաշվի առնելը։

Աստիճանաբար վերադառնալու ենք նախավերսալյան աշխարհակարգին, որը ենթադրում է արմատական փոփոխություններ միջազգային հարաբերություններում: ԱՄՆ-ը՝ որպես առանձին դերակատար, ԵՄ երկրները՝ որպես առանձին դերակատարներ, ընդ որում, շատ ավելի հավանական է, որ ԵՄ հիմնական քարշակող երկրները` Ֆրանսիան և Գերմանիան, դառնան առանձին դերակատարներ՝ իրենց շուրջ հավաքելով ԵՄ անդամ մյուս երկրներին: Մեծ Բրիտանիան՝ որպես առանձին դերակատար` մտնելով մայրցամաքային Եվրոպա կամ հանդես գալով ԱՄՆ-ի հետ մեկ ճակատով։

Այն Արևմուտքը, ուր մեզ փորձում են տանել մեծ արագությամբ և հատկապես քաղաքական առումով, փոխվում է: Արևմուտքի երկրները միշտ ունեցել են թեկուզ թույլ, բայց քաղաքական կոնսենսուս միմյանց միջև: Եվրասկեպտիցիզմը միշտ երկրաշարժի է ենթարկել այդ կոնսենսուսը, իսկ կոնսենսուսի թելադրող երաշխավորը միշտ եղել է ԱՄՆ-ը: Թրամփի ականջը վնասած փամփուշտը կարծես լուծում է ԱՄՆ-ի ընտրությունների արդյունքը, և դրա վերջնական փուլը կավարտվի Բայդենի ընտրապայքարից դուրս գալով:

«Հայկական օրակարգ» նախագծի շրջանակներում սկսում եմ հանդիպում-զրույցների շարք հանրային, քաղաքական գործիչների հետ, ովքեր ունեն ոչ միայն հստակ դիրքորոշում, այլև՝ պատկերացումներ և առաջարկներ՝ այսօրվա բարդագույն իրավիճակի լուծումների մասին...