«Թուրքիան մեր օգնությամբ որոշ ժամանակ առաջ սկսեց հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը։ Այժմ այն կանգ է առել, բայց Թուրքիայի հետաքրքրությունը մնում է, և մենք պատրաստ ենք դրան։ Դե, պարզ է, որ կարգավորումը պետք է տեղի ունենա բոլոր մյուս խնդիրների համատեքստում, որոնք պետք է լուծվեն Հարավային Կովկասում, Ղարաբաղյան հիմնախնդրի սկզբունքային լուծման համատեքստում»,- ՄԳԻՄՕ-ում ունեցած ելույթի ժամանակ հայտարարել է ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը։               
 

Դեր Զորի ոսկրացավը

Դեր Զորի ոսկրացավը
07.05.2023 | 20:58

Սիրիայի Դեր Զոր անապատում մոտեցա բեդվին երաժիշտների խմբի վրանին: Նրանք ուրախ, խրախճական եղանակ էին նվագում անցնող ու դարձող տուրիստների համար։

Ղեկավարին ասացի. «Եթե ձեր կանգնած տեղում հողը փորեք կես մետրի չափով, անպայման հայերի ոսկորներ դուրս կգան»:

Մի քանի րոպե պատմեցի եղելությունը: Վերջում խնդրեցի զոհերի հիշատակին մի տխուր մեղեդի նվագել: Երբ ավարտվեց՝ նրանք առանց իմ խնդրանքի մեկ ուրիշ տխուր մեղեդի էլ հնչեցրին: Ինձ թվաց բոլորի աչքերն արդեն խոնավացել էին: Նրանց դոլար առաջարկեցի: Ապշահար իրար նայեցին ու այնպես մերժեցին, կարծես իրենց պապերի հիշատակն էին հարգել: Տխրությամբ, բայց բարեկամի զգացողությամբ բաժանվեցինք:

Շեկ անապատի հավերժ թափառական թխադեմ բեդվինը այդ պահին ինձ համար մոլորակի ամենաքաղաքակիրթ մարդն էր: Իսկ քաղաքակրթություն խաղացող աշխարհի շատ գործիչներ, ովքեր Դեր Զորի ողբերգության համահեղինակներն էին ու այսօր նրանց շարունակող սերունդները, չարժեն այս բեդվինների ոտքի հողը, ավելի ճիշտ՝ ավազը:

Սիրտս ճմլվեց՝ Դեր Զորի անապատի ավազի վրա արժանապատիվ մարդիկ են ապրում, իսկ տակը՝ ավազի մեջ 100 տարի դեռ տանջվում են հայ նահատակների հոգիներն ու ոսկորները:

Հետո երկար ճանապարհին գիշեր իջավ ու գրկեց անապատի անփարատելի ոսկրացավը։ Ինձ թվում էր, թե բեդվինների հեռվում փայլփլող լապտերների լույսերը նահատակների ոսկորներից բարձրացող լույսերն է։

Լու՞յսն էլ ցավոտ լինի․․․

Այդպիսին էր Դեր Զորի հետ իմ առաջին հանդիպումը, իսկ նրա ոսկրացավը վաղուց արդեն իմ հիվանդությունն է:

Վրեժ ՍԱՐՈՒԽԱՆՅԱՆ

Դիտվել է՝ 23963

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ