ՆԵՐՎԱՅԻՆՆԵՐԸ ԼՔԵՆ ԴԱՀԼԻՃԸ

Հետաքրքիր զարգացումներ են տեղի ունենում: Թե՛ «արևմտից», թե՛ «արևելից», էլ առավել` «հյուսիսի» կողմերում:
Բայց ինչպես միշտ` հերթով։
«Ա՛Յ, ԸՍԵ՛ՆՑ»
Բա ո՜նց. Արևմուտքը մեզ` Հայաստանին, նրա իշխողներին գովում-ասում է` կարգին տղերք եք, մալադեց, գործ եք անում, հարևանություն` թե՛ եվրոպական, թե՛ ասոցիացված, թե՛ արևելյան, թե՛ Թուրքիո ու Իրանո (Վրաստանո էլ), նույնիսկ` Ռուսիո, շարժեր կազմակերպում:
ՈՒ ճիշտ է անում, որ գովում է:
Որովհետև հարավկովկասյան երեք երկրներից տևական ժամանակ ամենակայուն, ամենահավասարակշռված խաղը Հայաստանն է տանում` էն էլ Ռուսաստանի օրհնված ոտքի և 49 տարվա ռազմաբազայի պայմաններում:
«Արևմտիցը» կանչում է Սերժ Սարգսյանին «Յուրոփ» ու ասում` «թուենթի փոինթս գոո՜ւ… գոո՜ւ… գոու թու Արմենիա»:
ՈՒ նույնքան անհամբեր ԵԺԿ-ն (բոլորդ էլ գիտեք` ինչ ասել է ԵԺԿ և կուսակցականների-ղեկավարների համաշխարհային ինչ բարձրաստիճանների փաղանգ է ներառում) կրծքանշանը փակցնում է Սերժ Սարգսյանի կրծքին, ՀՀԿ կրծքանշանի կողքին` դիֆիրամբաձոնման մի ուրիշ ձևով:
Եվ դա նախ և առաջ` հանդեպ Հայաստան, քանզի մեր Հայաստանը դարպաս է արևելքի ու արևմուտքի միջև (իսկ սա, սըրեր ու սըրուհիներ, միստրներ ու միստրուհիներ, ամենամեծ խաղաքարտն է Հայաստանի, որն էլ այս իշխանությունները խաղարկում են բավականին խելամիտ, որպես չունեցած նավթա-գազա-հումքային ռեսուրսների այլընտրանք):
Եվ ապա` հանդեպ Սերժ Սարգսյանի, որի խելքը հասավ մանևրել ղարաբաղյան հարցում (իսկ ՀԱԿ-ին և նրա հետ փոխկապակցած ու չերերացող «համագործակիցներին» թվում էր, թե հրես` Սերժը մի ժամից տալիս է Ղարաբաղը` հենց միայն նրա համար, որ «փոխկապակցվածները» գան իշխանության` վարչապետ-բան դառնան), համ էլ հարևանություն անել, իսկ առավել ստույգ` փորձել շարժել այնպիսի խաղաքարտ, ինչպիսին Թուրքիայի հետ հարաբերություններն են` բացառապես շահելով այդ խաղում (որքան էլ այլք «ֆուտբոլային դիվանագիտության» վրա կառուցեն իրենց բաբելոնյան աշտարակը` փլվելու համար):
Այսպիսով և այո, Արևմուտքն ակնհայտորեն քարտ բլանշ է տալիս Հայաստանին (ինչո՞ւ` այդ մասին առաջիկա նյութում), օգնում է ֆինանսապես (հիշենք` օրերս Բրյուսելում էր Տիգրան Սարգսյանը` «Յուրոփի» հետ ազատ առևտրի գործերով. համապատասխան փաստաթուղթը կստորագրվի առաջիկա հունվարին), քաղաքականապես, հետն էլ չի թողնում, որ օրվա իշխանությունները ներքին խնդիրների առջև կանգնեն:
ՈՒրիշ ինչ կերպ բացատրել այն հանգամանքը, որ առաջինը կրծքանշանը փակցվեց ՀՀԿ-ի «մե՜ծ» կրծքին, հետո` փետրվարին, այն կփակցվի նաև ՕԵԿ-ի ու «Ժառանգության» կրծքերին:
Ճիշտ է, մեր ԵԺԿ-ն` ի դեմս «Յուրոփի», մի քիչ անհանգիստ է «Ժառանգության» ապագայով. ուզում է հասկանալ. կկարողանա՞ սույն սափրաբեղ ու շատ նիհարած կուսակցությունը 2012-ին դառնալ պառլամենտական («Ազատ դեմոկրատների» ջանը սաղ լինի, իրար օգնելով-բանով, Յովանովիչով-Հեֆերնով, մի բան կանեն), այնուհանդերձ, «Ժառանգության» կրծքում ԵԺԿ-ի համար նույնպես տեղ կա:
Իսկ ՕԵԿ-ի հարցում ամենահետաքրքիր պասաժն է` մանավանդ տիկին Էշթոնի Հայաստան, համապատասխանաբար էլ Արթուր Բաղդասարյանի` դեպ Ռուսաստան այցերից հետո:
Այո, այդով ՕԵԿ-ը հայտնվում է («թեն փոինթս գոու թու ՕԵ՜Կ») առաջանցիկ կուսակցությունների ցանկում` նույնքան հետաքրքիր հեռանկարներով և պեյզաժներով:
Իսկ ԲՀԿ-ի կրծքին` ոչ մի կրծքանշան: (Ասում են` երբ ԵԺԿ համապատասխան հանձնաժողովի անդամները Հայաստանում են եղել, ԲՀԿ-ն նրանց դոշին ահագին «անկեղծացել» է` ՀՀԿ-ի մասով):
Եվ ուրեմն` ԲՀԿ-ին, բացի ՀԱԿ-ից, ոչ ոք կրծքանշան «չտվեց»:
Ընդ որում, պնդում կա, որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի` ԲՀԿ-ին ուղղված քաղաքական ամուսնության առաջարկը, որը վերջինիս միտինգային ելույթում սահունորեն դարձավ «քաղաքական վերլուծություն», առավել քան Ռուսաստանի կողմից պարտադրված «ամուսնական» առաջարկ է «եղել», ինչն էլ, փաստորեն, շատ լուրջ և պատճառաբանված ապահարզանի տարավ ՀԱԿ-ը` վերջինիս արևմտյան հատվածին ստիպելով ճակատային հակադարձումների գնալ ընդդեմ Տեր-Պետրոսյանի: Հիմնադիրն իր «սարատնիկների» հետ չի երկնչում հեռացած և այսպես շարունակվելու դեպքում` հեռանալուն պատրաստվող ՀԱԿ-ական ուժերին անարգանքի սյունին գամելուց` այլոց ձեռամբ, ինչին ի պատասխան Արարատ Զուրաբյանի հարցազրույցն ուղղակի «անթերի» ստացվեց: Ինչևէ:

ԻՍԿ ԴՈՒՔ ԱՍՈՒՄ ԷԻՔ` ՉԻ ԿԱՐՈՂ ՊԱՏԱՀԵԼ
Ընդ որում, եթե զուգահեռաբար դիտարկենք ներ և արտքաղաքական զարգացումները, ապա կնկատենք շատ հետաքրքիր մի օրինաչափություն ևս: Նախ, որքան մենք ենք տեղեկացված, ՀՀԿ երբեմնի «ըմբոստ» թևը շատ է ցանկանում, որ կոալիցիան պահպանվի, երկարարև լինի, արևշող լինի: Էլ ավելին` միասին գնա առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններին (չենք ասում, որ կոալիցիոն որոշ ուժերի մասով այդ որոշումը բացառապես Ռուսաստանն է կայացնելու), այնուհանդերձ, ուզում ենք հարցնել. ՀՀԿ-ի ինչի՞ն է պետք միասին գնալը. մանավանդ որ երկու մյուս կուսակցությունները` ԲՀԿ-ն և ՕԵԿ-ը, արդեն իսկ հայտարարել են միայնակ գնալու մասին:
Մանավանդ որ թե՛ Ռուսաստանում, թե՛ Յուրոփում, թե՛ Հայաստանում տեղի ունեցող զարգացումները բացառապես ՀՀԿ-ի օգտին են, և դա չֆիքսել չեն կարող ոչ միայն ՀՀԿ-ի լավն ուզողները, այլև չուզողները: Այդ թվում և` մարմրող պատրույգ ՀԱԿ-ը:
ա) ՆերՀՀԿ-ական և ոչ միայն, վերջին կադրային տեղաշարժերն իշխող թիմը մոնոլիտ դարձրին (կարծում ենք` դեռ շատ քայլեր առջևում են, ինչն էլ կամբողջացվի ՀՀԿ համամասնական ցուցակում, որով «կկոնստատացվի» երկրորդ սերնդի կադրային քաղաքականության ողջ էֆեկտը):
Ընդ որում, ի՞նչ է եղել, որ: Ռուսաստանի մասով. էստեղից կարող են մեր հյուսիսային «մատին» (մորը) ասել. շա՞տ ես վատանում քո ֆավորիտ ԲՀԿ-ի համար. «не надо, Федя». նրան կոալիցիայում չասացինք` «բայ», սակայն մենք մեր ՀՀԿ հարազատ ու թանկագին կուսակցությունում ունե՞նք իրավունք վերադասավորումներ իրականացնելու:
«Ա շտոժ»:
Եվրասիական միությանն ու նրան Հայաստանի անդամակցությանը (հա, ասում են` մի «հատ էլ» է Պուտինը գալու Հայաստան, իբր գազի, իսկ իրականում հենց Եվրասիայի «գործով») անդրադառնալու ենք հաջորդ նյութում:
բ) Հիմա, կոպիտ ասած` արտաՀՀԿ-ական զարգացումները ևս ՀՀԿ-ի օգտին են: ԵԺԿ կրծքանշանի մասին` ասինք: Սերժ Սարգսյանի` ԵԺԿ գագաթնաժողովի մասնակցության մասին` ոչ: Դե դա այն տեղն է, որտեղ Սերժ Սարգսյանը կարող է ոչ միայն տեսնել «Իշտոյանին, կոսմոնավտին, Մերկելին, Սարկոզիին..», այլև սա այն «համաշխարհային սովնարկոմ»-կուսակցությունն է, որին հետխորհրդային երկրներից մասնակցում են ընդամենն ՈՒկրաինան (ունի երեք կուսակցություն), Վրաստանը (երկու կուսակցություն):
Եվ որպեսզի «գիշերը թեժ լինի», իմա` մեր ասածը հասնի հատուկ չհասկացողներին (էս իշխանությունների վրա «կեղտ ու ինտրիգ» բռնողներին, մանավանդ` գեովեկտորային), տեղեկացնենք և հիշեցնենք, որ «Единая Россия»-ն նույնպես դիմել է ԵԺԿ-ին` անդամակցության մոմենտով:
գ) Այ, հիմա էլ պիտի ՀՀԿ «մույս» արտքաղաքական «բոնուսին» անդրադառնանք: Ռուսաստանում տեղի ունեցած ընտրություններին (սրան ևս ընդարձակ անդրադարձ ենք ունենալու առաջիկայում). բոլորը միաբերան պնդում են, որ «անալոգիան» էլ բեթար կլինի Հայաստանի պարագայում:
Ա՛յ, հիմա «ներվայինները դուրս են գալիս դահլիճից», ու ես հայտարարում եմ` էդպե՛ս չէ:
Ավելին` նույնիսկ հակառակը:
Որովհետև էսքան մեր հիվանդ գլուխն ու սիրտը ցավեցրինք` հասկացնելու, որ Հայաստանում բոլորովին հակառակ իրավիճակ է (Ռուսաստանում ո՞վ է արաբական չկայացած գարուն անում Պուտին Վլադիմիրի գլխին. նկատեցի՞ք` ընտրություններից մի ժամ անց ինչ հոգեբանական վիճակում էր Պուտին Վլադիմիրովիչը. նա շատ լավ հասկացել էր, թե ինչու իրեն թողեցին դնել իր թեկնածությունը` նախագահական ընտրություններում):
Իսկ սա դեռ սկիզբն է, և դեռ հարցական է, թե ինչ պասաժով նա կհասնի նախագահական ընտրություններին… կհասնի՜, կընտրվի՜ անպայման:
Բայց դա կլինի «այլ» Պուտին:
Դա կլինի այնպիսի Պուտին, որը մեզ շատ ձեռ կտա:
Կարծում ենք` ՀՀԿ-ին էլ:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Մեկնաբանություններ