«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

«ՊԸՏ»-Ի ԳՈՐԾԸՆԹԱՑԸ

«ՊԸՏ»-Ի ԳՈՐԾԸՆԹԱՑԸ
15.02.2011 | 00:00

Հայաստանյան քաղաքական ներկապնակում շատ քիչ են իրական խաղացողները: Եվ այն էլ՝ գրագետ խաղացողները: Երկու, մաքսիմում՝ երեք հոգի: Ամենատևական խաղացողը նրանց մեջ, սխալված չենք լինի, եթե ասենք՝ Սերժ Սարգսյանն է: Ոչ թե որ շախմատիստ է: Այլ որ շախմատիստի փակ խաղացող տեսակն է: Ճիշտ է, վերջին շրջանում պաշտոնի բերմամբ նա խաղում է բավականին հրապարակային, սակայն գիտենք, բնությունից ժառանգվածը հոգու հետ է դուրս գալիս: Նրա լուռ տեսակը շատ լավ գիտե՝ երբ գրոհել, երբ նահանջել, երբ ռիսկային-կայծակնային արագություն «բացել», երբ դանդաղ շտապել:
Սա է պատճառը, որ ոչ ոք չգիտի, թե որ պահին նա ինչ «խոդ» կանի։ Այդ անկանխատեսելիությունն է, որ ոչ միայն հետաքրքիր է դարձնում խաղը, այլև պերմանենտ հաղթանակ ապահովում նրա համար: Այլոց պրիմիտիվ, միաբջիջ խաղի կողքին:
Խաղը վերջնահաշվում հաղթանակ է ապահովում նաև այն պարզ պատճառով, որ հայ տեսակի մեջ քիչ պատահող դեպքերից է. Սերժ Սարգսյանը կարողանում է համբերել (ինչից բացարձակապես զուրկ է Քոչարյանը. այդ անհամբերությունն է պատճառը, որ փաստից դեպ գիտակցություն, սրտից գլուխ ընկած հատվածը նա ոչ մի կերպ չի կարողանում հաղթահարել, ասում է՝ «եթե մեռած չլիներ, մի երկու խոսք կասեի». դա է պատճառը, որ դեռ չգնացած, նա երազում էր վերադառնալու մասին և, ի տարբերություն Սերժ Սարգսյանի, ով տասը տարի համբերատար սպասեց-օժանդակեց, որ Քոչարյանը բարով-խերով գնա երիտթոշակի, Քոչարյանն անվերջ պահանջներ է ներկայացնում, խառնում խաղաթղթերն ու մթնոլորտը՝ փորձելով այն դարձնել ի պատկեր յուրում, հետն էլ, Մաքիավելի «կարդալու» պատճառով, չի տիրապետում հայ ժողովրդի ամենաճշգրիտ ասացվածքին՝ «Վռազողի մերը տղա չի բերում», արդյունքում էլ միայն ֆիասկոներ է գրանցում): Ինչևէ:
Հիմա բոլորն սպասում են՝ ինչ պահեստային արսենալ է «խաղացնելու» Սերժ Սարգսյանը, որը հնարավորություն կտա, ինչպես Տիգրան Սարգսյանին ՀՀԿ-ացման ժամանակ, նոն-ստոպ տարբերակով, մեկ քայլով շախը մատ դարձնել (իսկ որ այդպես է լինելու, կարծում ենք, քչերն են կասկածում. ո՛չ այն պատճառով, որ հիմա նախագահական գրիչը ոչ թե Քոչարյանի, այլ իր ձեռքում է, այլ որ բոլոր ժամանակներում «լման» խաղից է Սերժ Ազատիչը հաճույք ստացել):
Այսպիսով, ասում են՝ առաջիկայում ներքաղաքական զարգացումների պակաս չի լինելու: Չի բացառվում, որ նույնիսկ այսօր արդեն (երեկ երեկոյան ժամը յոթին արդեն իսկ «հետաքրքիր» հանդիպում է եղել նախագահականում, շատ «հետաքրքիր» մարդիկ են գնացել բանակցելու Սերժ Սարգսյանի հետ) այդ խմբագրումները կսկսվեն:
Լինելու են նաև խիստ արմատական քայլեր: Սերժ Սարգսյանի կողմից: Կադրային էլ: Նույնքան հետաքրքիր ու լուրջ: Ըստ ամենայնի՝ այդ մի քանի քայլերի միջոցով Սերժ Սարգսյանը քարտ-բլանշ կվերցնի ու այլևս ուշադրությունը կսևեռի սեփական թիմի նախընտրական պատրաստությունների վրա:
Քայլերը, իրոք, հետաքրքիր են լինելու: Նա խնդիրը գլխից է բռնելու, ասացինք, ինչպես նախկինում է կարողացել մեկ-երկու քայլով՝ «պը՜տ», ամեն ինչ տեղը դնել, այս անգամ ևս «պըտ»-ի կոնֆիգուրացիան չի փոխվելու: Պարզապես «պըտ»-ի պրոցեսը լինելու է առանց ծեքծեքումների, թատրոնի ու բալետի:
«Անշովու»:
Համակ ուշադրությամբ հետևեք գործընթացներին:
«Պրոշե»:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1159

Մեկնաբանություններ