«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

Սեփական աթոռն անսասան պահելու և Մեծ Թուրանի ծրագրի իրենց մասն ավարտին հասցնելու միտումով…

Սեփական աթոռն անսասան պահելու և Մեծ Թուրանի ծրագրի իրենց մասն ավարտին հասցնելու միտումով…
13.01.2024 | 12:40

Հայաստանում մշտապես ո՛չ միանշանակ են վերաբերվել բարձրաստիճան զինվորականության, մասնավորապես, գեներալիտետի ներկայացուցիչների մասնակցությանը քաղաքական գործընթացներին: Արմատավորված կարծրատիպերից է այն տեսակետը, թե զինվորականները պետք է միայն հրաման կատարող լինեն և ոչ թե խորանան այդ հրամանների բովանդակության, նպատակների, ինչպես նաև՝ իրական շարժառիթների մեջ: Այս կեղծ և շատ դեպքերում օրվա քաղաքական իշխանության կողմից տարածվող տեսակետը նպատակ ունի բանակի և այլ ուժային կառույցների ներկայացուցիչներին զրկել պետության մեջ տեղի ունեցող գործընթացների վերաբերյալ քաղաքացիական սեփական դիրքորոշում ունենալու և արտահայտելու, պատասխանատվություն կրելու իրավունքից:
Մինչդեռ համաշխարհային քաղաքակրթությունը տվել է հակառակն ապացուցող բազմաթիվ օրինակներ, այդ թվում, նաև մեր տարածաշրջանը ներկայացնող մի շարք երկրներում: Բազմաթիվ օրինակներ կան, երբ զինվորականությունն ստանձնել է պետականությունը պահպանելու և վերականգնելու կամ սահմանադրական և անվտանգային նորմերից շեղում թույլ չտալու պատասխանատվությունը:
Այս առումով, իհարկե, ամենացայտուն օրինակը Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Ֆրանսիայում գեներալ Շառլ Դը Գոլի քաղաքացիական և քաղաքական հստակ կեցվածքն էր:
Վերջինս չհամակերպվելով ֆաշիստական Գերմանիային ուղղակի սատարող Ֆիլիպ Պետենի կառավարության կոլաբորացիոնիստական ռեժիմի վարած պարտվողական քաղաքականության հետ, ստեղծեց «Ազատ Ֆրասիա» հայրենասիրական շարժումը: Զուգահեռները մեր օրերի Հայաստանի հետ թերևս ակնհայտ են, ինչպես որ նույնքան ակնհայտ է, թե «զինվորականությունը չպետք է զբաղվի երկրի ճակատագրին վերաբերող հարցերով և միայն պետք է հրաման կատարի» տեսակետը, որ տարածում է այս թուրքակենտրոն իշխանությունը՝ սեփական աթոռն անսասան պահելու և Մեծ Թուրանի ծրագրի իրենց մասն ավարտին հասցնելու նպատակով։

Գևորգ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ
«Հայ ազգային ճակատ» կազմակերպության նախագահ,

«Համահայկական ճակատ» շարժման համահիմնադիր



irates.am
Պարզվում է` հայոց գերագույն գլխավոր ստախոսն ու աճպարարը 20-րդ դարում ունեցել է իր նախատիպը՝ Ֆրանսիայի տխրահռչակ վարչապետ ԱՆՐԻ ՖԻԼԻՊ ՊԵՏԵՆ (ապրիլի 24, 1856-հուլիսի 23,1951):

Հանուն ճշմարտության ասենք, որ, ի տարբերություն Նիկոլի, ռազմական և պետական գործիչ, մարշալ Պետենին չեն «պատվել» դասալիք, անկիրթ, գռեհիկ կամ` պիղծ մականուններով: Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին Պետենը ոչ թե Նիկոլի նման թաքնվել է թիկունքում, հետո էլ ճակատում մարտնչող զինվորներին ու կամավորներին զրպարտել չգործած մեղքերի և դասալքության մեջ, այլ իսկապես եղել է ֆրանսիական զորքերի գլխավոր հրամանատարը:
Մանրամասները`
http://www.irates.am/hy''/1605212226

Դիտվել է՝ 3580

Մեկնաբանություններ