Որ Բրյուսելում կամ ցանկացած այլ վայրում կլինեին ու դեռ կլինեն ավելի կոնկրետ պայմանավորվածություններ, անիմաստ է կասկածելը: Նույնքան անիմաստ է ամեն ինչ ավարտված համարելը կամ որևէ պաշտոնյայից «Արցախը չի լինելու Ադրբեջանում» հավաստիացումներ պահանջելը:
Ցանկացած քաղաքական բնույթի պայմանավորվածություն, այդ թվում՝ ստորագրված միջազգային պայմանագիր, եթե անգամ պայմանականորեն այն լինի անասելի շահավետ, ազգանվեր, խելամիտ և այլն, իրավական արժեք կարող է ձեռք բերել միայն առնվազն Սահմանադրական դատարանի որոշմամբ Սահմանադրությանը համապատասխանող ճանաչվելու դեպքում, Ազգային ժողովի կողմից վավերացվելու պարագայում (Սահմանադրության 116-րդ հոդվածի 1-ին մասի 2-րդ կետ), իսկ դատելով տարածքի փոփոխության կտրվածքով բրյուսելյան պայմանավորվածության բովանդակությունից՝ անհրաժեշտ է լինելու նաև հանրաքվե (205-րդ հոդվածի 1-ին մաս): Արդյունքների մասով կանխատեսումներ չանեմ:
Շատ ավելի հրատապ է, կարևոր է, որպեսզի կանխվի այս պարտադիր սահմանադրական ընթացակարգերի շրջանցմամբ որևէ պայմանավորվածություն կյանքի կոչելը:
Գևորգ Դանիելյան