«Ի­րա­տե­սի» հյու­րը գրող, ա­զա­տա­մար­տիկ ՀՈՎԻԿ ՎԱՐԴՈՒ­ՄՅԱՆՆ է:

Երևան քա­ղա­քի 6 դպ­րո­ցի տնօ­րեն­նե­րի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նը նկա­տո­ղու­թյուն է հայ­տա­րա­րել: Պատ­ճառն այն է, որ ա­վար­տա­կան դա­սա­րան­նե­րի ա­շա­կերտ­նե­րը դպ­րո­ցում հրա­ժեշ­տի ցե­րե­կույթ են կազ­մա­կեր­պել:

Մա­մու­լի ու ֆեյս­բու­քյան է­ջե­րից ա­ռայժմ չի իջ­նում «Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րոն» ՊՈԱԿ-ի տնօ­րե­նի ժա­մա­նա­կա­վոր պաշ­տո­նա­կա­տար Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նի ա­նու­նը։ Ի­հար­կե՝ ոչ իր կամ­քով։ Կե­րա­զեր։ Պար­զա­պես հնար չկա, քա­նի որ նրա ե­րեք տա­րի­նե­րի հե­տա­գիծն է խո­րունկ։

2016թ․-ին «Մշակույթների երկխոսություն» կազմակերպության նախաձեռնությամբ շվեյցարական Բազել քաղաքի «Քրիստոֆ Մերիան» հիմնադրամի (Atelier Mondial), գերմանական Ֆրայբուրգի Քաղաքապետարանի միջև մեկնարկեց «Արվեստագետների փոխանակման միջազգային Նոր ծրագիրը»։

Հայաստանի պետական սիմֆոնիկ նվագախումբը և Հայաստանում Իտալիայի դեսպանատունը հանդես են եկել հետաքրքիր նախաձեռնությամբ։ Հայ և իտալացի երաժիշտները, հաղթահարելով սահմանափակումներն ու կիլոմետրերի հեռավորությունը, համախմբվելով հայ-իտալական բարեկամության գաղափարի շուրջ, հղում են իրենց երաժշտական ուղերձը։

Արամ Խաչատրյանի տուն-թանգարանն իր հանրահռչակման գործառույթն իրականացնելիս օգտվում է նորագույն տեղեկատվական տեխնոլոգիաների հնարավորություններից, որոնք այսօր առավել արդիական են և մեծ պահանջարկ ունեն:

«Մեր կի­նո­կենտ­րո­նը հիմ­նադր­վել է 2006թ-ին», -Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նը նկա­տի ու­նե­նա­լով՝ այս­պես է սկ­սում իր ֆեյս­բու­քյան բազ­մա­թիվ հրա­պա­րա­կում­նե­րից մե­կը կի­նո­ռե­ժի­սոր, կի­նոպ­րո­դյու­սեր Հով­հան­նես Գալս­տյանն ու նույն ա­նա­չառ օ­բյեկ­տի­վու­թյամբ շա­րու­նա­կում. «2017-ին տնօ­րե­նին ա­զա­տել են ու ան­ժամ­կետ ժա­մա­նա­կա­վոր պաշ­տո­նա­կա­տար են նշա­նա­կել կի­նո­յի կա­ռա­վար­ման հետ նույ­նիսկ հե­ռա­վոր կապ չու­նե­ցող մե­կին, ով եր­կու բան է կա­րո­ղա­նում ա­նել՝ կեղծ մատ­նու­թյամբ գոր­ծեր սար­քել իր տխ­մար կա­ռա­վար­ման հետ ան­հա­մա­ձայ­նու­թյուն հայտ­նած մարդ­կանց դեմ ու պե­տա­կան եր­կու կո­պե­կով առ­նել մյուս­նե­րի լռու­թյու­նը»։

Սոս Սարգ­սյա­նի ան­վան «հա­մազ­գա­յին» պե­տա­կան թատ­րո­նը ներ­կա­յա­նում է ման­կա­կան նոր նա­խագ­ծով։ Փոք­րիկ հան­դի­սա­տե­սը հնա­րա­վո­րու­թյուն կու­նե­նա դի­տե­լու, նաև մաս­նակ­ցե­լու Յու­րիս Զվիր­գզ­դին­շի «Փոք­րիկ մեղ­վի մեծ ճա­նա­պար­հոր­դու­թյու­նը» հե­քիա­թի բե­մա­կա­նաց­մա­նը։

Արձա­կա­գիր Ա­ՐԱՄ Ա­ՎԵ­ՏԻ­ՍԻ հետ զրու­ցել ենք Covid 19-ի պար­տադ­րած կա­նոն­նե­րի, գրո­ղա­կան կան­խա­տե­սում­նե­րի, ա­րա­մա­վե­տի­ս­յա­նա­կան բա­նաձևում­նե­րի, ինչ­պես նաև նրա նոր՝ դեռևս ան­տիպ գր­քի մա­սին։

Այս վեր­ջին ամս­վա ըն­թաց­քում ա­վե­լի հա­ճախ եմ հի­շում ժո­ղովր­դա­կան ա­սաց­ված­քը` չկա չա­րիք ա­ռանց բա­րի­քի, ո­րի սկզբ­նաղ­բյուրն ինձ հա­մար, ինչ­պես և իմ ի­մա­ցած գրե­թե բո­լոր ա­ռած-ա­սաց­վածք­նե­րի դեպ­քում, լու­սա­հո­գի մայրս է: Շատ մտա­ծե­ցի՝ ին­չու՞ կամ ինչ­պե՞ս է ստեղծ­վել այս ա­սաց­ված­քը: