Հայրս ու ես
09.05.2024 | 14:29
Այսօր հորս հաղթանակի օրն է:
Գյուղական դպրոցի ֆիզիկայի ուսուցիչ էր, երբ սկսվեց Մեծ պատերազմը:
Հաղթանակի օրը դիմավորեց Պրահայում:
Գնացել էր շարքային, վերադարձել ավագ լեյտենանտի ուսադիրներով: Ո՛չ մի անգամ պատերազմական պատմություններ չպատմեց:
Երբե՛ք շքանշաններ ու մեդալներ չփակցրեց կոստյումին ու չմասնակցեց ինչ-ինչ միջոցառումների:
Վերադարձից հետո, երկու քույրերիցս բացի, ունեցավ եղբորս և ինձ: Երեկոյան դպրոցի դիրեկտոր էր, հաղորդակցվող, ժպտերես, մարդկանց սիրող ու հարգող, և դա փոխադարձ էր:
Հորս հետ իմ առաջին լուսանկարը:
ԶԱՎԵՆ ՄԱԿԱՐԻ ԴԱԴԱՅԱՆ` մարդկային ցեղի իմ ամենասիրելի մարդ, շնորհավոր Հաղթանակիդ 75-ամյակը:
Խաչատուր ԴԱԴԱՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
- Հոգևորականության դերակատարումը՝ ենթատեքստով
- Ազգապահություն
- Կեցցե հայ-թրքական բարեկամությունը
- Շահան Նաթալիի նամակը Միսաք Թորլաքյանի մահվան կապակցությամբ (Բոստոն, նոյեմբերի 13, 1968 թ.)
- Առասպել
- 10 տոկոս
- Թեպետ համոզված եմ, այդ թուրքը հայոց այբուբենը չգիտի, բայց սա հայերեն գիտցողների համար է
- Գաբրիել Սունդուկյանի զայրույթը
- Աներևակայելի կանայք
- Հայկական նավերը Կասպից ծովում
- Նիկոլ. բայց ոչ Սա, մեկ ուրիշը․․․ (հոկտեմբերի 5-ին ընդառաջ)
- Այսօր նրա ծննդյան օրն է՝ 150-ամյակը, և ես կատարեցի ուխտս (2019 թ. սեպտեմբերի 26-ին գրած հուշերից)
- Բարերարյալը՝ Արմենակ Մուրադյան (հատված ինքնակենսագրությունից)
- Բարերարյալը՝ Տիգրան Նալբանդյան
- Արմեաշկա (Յ․ Տէր-Գրիգորեանի՝ Վանօյի, հուշերից)
- Թիֆլիսի կուսանաց անապատը
- Երախտիք
- «Զի ուր գանձն ձեր է, անդ եւ սիրտք ձեր եղիցին»
- «Նա չէր մոռանում մեր ազգային հիմնարկները»
- «Հայ վաճառականնե՛ր, ձեր փառքի տունը, ուր անմահ կը մնաք, ձեր տառապեալ հայրենիքն է»
Մեկնաբանություններ