ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրություններում Դոնալդ Թրամփի հաղթանակը չի փոխի վերաբերմունքը ուկրաինական ճգնաժամի նկատմամբ՝ հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։ «Վաշինգտոնի սկզբունքային վերաբերմունքը ուկրաինական և նույնիսկ եվրոպական հարցերի նկատմամբ չի փոխվի այն առումով, որ Վաշինգտոնը միշտ կձգտի իր վերահսկողության տակ պահել այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում ՆԱՏՕ-ամերձ և բուն ՆԱՏՕ-ի տարածքում»,- ընդգծել է նա։               
 

ՈՒ­սու­ցիչ­նե­րի մի մասն այդ­պես էլ չի հրա­ժար­վում վե­րա­դա­սին շո­ղո­քոր­թե­լու քստմ­նե­լի երևույ­թից

ՈՒ­սու­ցիչ­նե­րի մի մասն այդ­պես էլ չի հրա­ժար­վում վե­րա­դա­սին շո­ղո­քոր­թե­լու քստմ­նե­լի երևույ­թից
24.04.2020 | 00:45
Գե­ղար­քու­նի­քի մար­զի դպ­րոց­նե­րից մե­կում է աշ­խա­տում ու­սու­ցի­չը, որ հա­նուն Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի պատ­րաստ է մոր­թե­լու բո­լոր-բո­լո­րին: Ա­շոտ Հո­խի­կյա­նը, որ պա­տաս­խա­նա­տու է մեր ե­րե­խա­նե­րի կր­թու­թյան ու դաս­տիա­րա­կու­թյան հա­մար, այն կուռ հա­մոզ­մանն է, որ պետք է սրա­խող­խող ա­նել բո­լոր նրանց, ով­քեր կհա­մար­ձակ­վեն քն­նա­դա­տել Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին: Այդ մա­սին նա Facebook-ի իր է­ջում է գրել: Այն, որ ու­սու­ցիչ­ներն այս կամ այն կերպ միշտ էլ ներգ­րավ­ված են ե­ղել քա­ղա­քա­կան գոր­ծըն­թաց­նե­րում, կուռ­քեր են ու­նե­ցել ու եր­կր­պա­գել վե­րա­դա­սին, նո­րու­թյուն չէ: Բայց որ դա­սա­րան մտ­նող «ման­կա­վար­ժը» հա­նուն իր կուռ­քի պատ­րաստ է մար­դաս­պա­նու­թյուն ա­նե­լու, դա ի­րոք նոն­սենս է: Խոս­քը, ի­հար­կե, ոչ բո­լոր ու­սու­ցիչ­նե­րի մա­սին է: Պար­կեշտ, ա­ռա­քի­նի, աշ­խա­տան­քի ար­ժեքն ի­մա­ցող, ի­րա­պես ար­ժա­նա­պա­տիվ ու հայ­րե­նա­սեր ու­սու­ցիչ­նե­րի պա­կաս երբևէ չենք ու­նե­ցել ու չենք ու­նե­նա, պար­զա­պես պետք է բա­ցա­հայ­տել կա­վիճն ու գրի­չը թրին ստո­րա­դա­սող, հո­գին սա­տա­նա­յին ծա­խե­լու պատ­րաստ բո­լոր «վար­ժա­պետ­նե­րին» ու րո­պե ա­ռաջ դպ­րո­ցից դուրս շպր­տել նրանց: Ա­միս­ներ ա­ռաջ, երբ ու­սում­նա­սի­րում էի, թե ով­քեր ինչ մեկ­նա­բա­նու­թյուն են թող­նում վար­չա­պե­տի՝ ըն­կե­րոջ ծնուն­դին ուղ­ղա­թի­ռով գնա­լու լու­րի տակ, ցավ ի սիրտ հայտ­նա­բե­րե­ցի, որ ոչ միայն մաս­նա­գի­տա­կան, այլև անձ­նա­կան ո­րակ­նե­րիս մա­սին տե­սա­կետ էր հայտ­նել նաև այն ու­սու­ցի­չը, ում ոտ­նա­հար­ված ի­րա­վունք­նե­րի հա­մար ի­րե­նից ա­ռա­վել էի պայ­քա­րում: Խոսքն Ավ­շա­րի դպ­րո­ցի ու­սու­ցիչ­նե­րից մե­կի մա­սին է, որ ա­նեծք ու լու­տանք էր թա­փել «իր վար­չա­պե­տին բան ա­սած» լրագ­րո­ղի հաս­ցեին: Այն լրագ­րո­ղի, որ շա­բաթ­ներ շա­րու­նակ բարձ­րա­ձայ­նել ու գրել էր ու­սուց­չա­կան մի ամ­բողջ կո­լեկ­տի­վի խնդ­րի մա­սին: Այդ ա­մե­նի հա­մար չեմ զղ­ջում, մաս­նա­գի­տա­կան իմ պարտքն եմ կա­տա­րել, ցա­վում եմ սա­կայն, որ այ­սօր մոր­թե­լու ցան­կու­թյուն ու­նե­ցող և ավ­շար­ցի տիկ­նոջ նման անս­կզ­բուն­քա­յին մար­դիկ են դպ­րոց մտ­նում: Ցա­վում եմ նաև, որ բո­լոր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին հա­վա­տար­մու­թյան եր­դում տա­լով՝ ու­սու­ցի­չնե­րի մի մասն այդ­պես էլ չի հրա­ժար­վում վե­րա­դա­սին շո­ղո­քոր­թե­լու քստմ­նե­լի երևույ­թից:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 7379

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ