Նախորդ անգամ գրել էի, որ Նիկոլը հուշում է իրեն հեռացնելու եղանակը։
Հաջորդ օրերին նա շարունակեց թեման և հիմա էլ հուշում է իրեն հեռացնելու ռեսուրսը։ Սա աննորմալ վիճակ է, երբ իշխանության ղեկավարը նաև հակաիշխանական մոդերատորի դերակատարումն է ստանձնում, բայց մեր ողջ կյանքն է հիմա աննորմալ։
Կետ առ կետ արձանագրենք, թե ում է այսօր մերժում Նիկոլը.
- Հայ առաքելական եկեղեցի
- Զոհերի ծնողներ
- Էլիտաներ
- Ազգային արժեքներ կրող հանրություն
- Հանրային լուրջ գործիչներ
- Քաղաքական ընդդիմություն
- Հեղինակավոր զինվորականներ, հրամանատարներ
- Բուհական համայնք
- Արտադրող, արտահանող գործարարներ
- Անկախ գյուղացիական տնտեսություններ
- Հարյուր հազարավորներին, որոնք տարբեր պատճառներով դեռևս չեն հանրայնացնում իրենց ընդվզումը, սակայն արդեն գտնվում են «Նիկոլի հակառակ կողմում»։
Եվ իհարկե, կա մյուս կողմը, ում այլևս չի´ մերժում Նիկոլը.
- Հայտնի կասկադյան միջադեպից հետո Ալենին «պարոն Սիմոնյան»-ով դիմող ընդդիմադիրներին
- ԱԺ-ում քաղաքացիական կեցվածք դրսևորած կին պատգամավորներին քաշքշելուց հետո նույն դահլիճում «կառուցողական ու հանդուժողական» գծի կողմնակիցներին
- Երկրի համար այս կրիտիկական պահին սեփական շահի համար իշխանության հետ գործարքի գնացողներին, և այլն։
Սակայն այս երկու խմբերի միջև այսօր առավել կարևորը, իհարկե, առաջինն է, և իմ ասածի առանցքը դա է։ Եթե բոլոր նրանք, ում Նիկոլը մերժում է, կարողանան կազմել միասնական ճիշտ օրակարգ, շատ արագ կկարողանան կոնսոլիդացնել հանրության 90 տոկոսին, և միակ մերժվածը կլինի Նիկոլը։ Եվ հենց սրա վրա է պետք կենտրոնանալ ու համախմբումը տանել հենց դրական օրակարգով։
Վահե Հովհաննիսյան