Ինչո՞ւ հաթաթայով

Կրկին ակտիվացած Օսկանյանի ֆոնին անչափ հետաքրքիր էր վերջինիս փաստաբանի հայտարարությունը, որը, մի տեսակ, աննկատ մնաց: Տիգրան Աթանեսյանը, ոչ մեկ, ոչ երկու, «սպառնացել» է, թե Հանթսմանը կխոսի և այնպես կխոսի, որ մեզանում ամպրոպ, կարկուտ, ձյուն, տեղ-տեղ մերկասառույց կլինի, և «շատ հետաքրքիր հետևանքներ կունենա որոշ մարդկանց համար»:
Լավ, ընդունենք, որ Օսկանյանի «գործը» քաղաքական ատաղձ ունի, և եթե շատ անկեղծ, ապա, ասենք, որոշակի մտահոգություն գուցե և եղել է, որ դրսից «բաբաթ» ֆինանսավորվող «Սիվիլիթասը» հնարավոր է և «արաբական գարունի» գեներացիա իրականացներ (մի հլը նայեք` Ռուսաստանում ՈՒդալցովին ինչ են անում, էլ չենք ասում` USAID-ի մասին) Հայաստանում, որը գտնվում է «ո՛չ պատերազմ, ո՛չ խաղաղություն» ստարտային վիճակում` տարածաշրջանային` Սիրիա-Իրան պայթյունի ուղիղ էպիկենտրոնում:
Այսպիսով, «ընդունելով», որ հայաստանյան իշխանությունները քաղաքական խնդիրներ են լուծում, հարց. ի՞նչ խնդիր է լուծում հայոց իրավաբան-փաստաբանը, երբ հաթաթա է տալիս, որ գիտեք` հրես Հանթսմանը կխոսի, ու դուք կիմանաք:
Կներեք, ո՞վ է Հանթսմանը: Այլ երկրի քաղաքացի՞: Իրավունք ունի՞ նա այնպես խոսելու մեզանում, որ մենք, էլ առավել «որոշները», վախից մեռնենք (հետո էլ ասում են` օտարապաշտությունը մեզանում գենետիկ ատաղձ ունի։ Ո՜չ, մեր ենթագիտակցական ողջ դաշտն է խցանված դրանով, այնպես որ փաստաբանը կարող է նման մոդիֆիկացիաներ ունենալ):
Շարունակենք:
Հանթսմանն Օսկանյանին և նրա «տիրոջը» սիրուն աչքերի համա՞ր է այդքան փող տվել, դրանից առաջ էլ իր մորմոնական կազմակերպությունը բերել Հայաստան, լիքը բարեգործություններ իրականացրել: Թե՞ իր սեփական շահերն ուներ և փորձում էր իր «տիրապետությունը» տարածել մեզանում, ըստ նույն արևմտյան «պրոյեկտների»` Հայաստանը աշխարհի համար դարձնելով այնպիսի վայր, որտեղ կարելի է շատ հարցերի շուրջ պայմանավորվել աշխարհի հզորների հետ` հաշվի առնելով Հայաստանի դիրքային և էներգետիկ (հոգևոր առումով) առավելությունները:
Եվ հետո, ինչո՞ւ հաթաթայով, երբ հարգարժան փաստաբանը կարող էր միանգամից «ագլասիտ» անել «վես սպիսոկ», այն է` հրապարակել Հանթսմանի ջախջախիչ հայտարարությունը միանգամից, մանավանդ որ այն արդեն ուղարկվել էր «Սիվիլիթասին»:
Թե՞, ինչպես ԲՀԿ-ամերձ փորձագիտական շրջանակները, Օսկանյանի «կրակը» վառ են պահում, փորձում են Ծառուկյանի` նախագահականում տված խոստումը ձգել-ձգձգել մինչև ԱՄՆ ընտրությունների ավարտ, երբ կիմացվի` մորմոն-հանրապետական Ռոմնի՞ն է ընտրվում, թե՞ դեմոկրատ Օբաման, ու թե այնպես ստացվի` Ռոմնին ընտրվի, Օսկանյանին թագադրեն որպես թեկնածու, Ծառուկյանին ճնշեն` ոնց պետք է, Հանթսմանն էլ կապույտ եզրաշերտով ափսեն վերցրած գա, ինչ պետք է «բերի» ու ասի այն, ինչի հաթաթան տվեց ու «վախեցրեց» հայոց աշխարհին միստր փաստաբանը` Օսկանյանից:
Իսկ հիմա մենք «փաստենք բանը».
ա) ամերիկյան ընտրություններում հաղթելու է Օբաման (պատրաստ եմ գրազ գալու ցանկացած մեկի հետ` ցանկացած գնով։ Ի դեպ, այս առնչությամբ գրազը ես «կրել» եմ նաև Օբամայի առաջին ընտրության ժամանակ), թե ինչու կհաղթի` մեկ այլ նյութի թեմա է:
բ) Համապատասխան «տեղից» չեն թողնի Ծառուկյանը երկար մանևրի, և կարծում ենք, մինչև ամերիկյան ընտրություններ, Ծառուկյանը կասի` ում է սիրում, ումով է սիրում, ինչու է այդքան ու այդպես սիրում:
Որպես «նախագահ ջան»:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ