Գլխավոր դատախազի միջնորդության քննարկման երկու օրերին Վարդան Օսկանյանը հիմնականում շատ միայնակ էր: Առաջին օրը նրա կողքին մի քանի ժամ հավատարիմ քայլեց Գուրգեն Արսենյանը, սակայն հետո նա միայնակ գնում էր իր սենյակ, միայնակ նստում այնտեղ, ունկնդրում իր մասին իր պատգամավոր ընկերների ելույթներն ու միայնակ վերադառնում դահլիճ: Բոյկոտ հայտարարելուց հետո ԲՀԿ-ն այնպե՜ս «պո՛ւկ» էր փախել խորհրդարանից, որ որևէ մեկին գտնել հնարավոր չէր. ֆրակցիայի ղեկավարի բացակայությունն ասես ուրույն ազդանշան էր եղել ԲՀԿ-իստների համար` հեռու ման գալ Օսկանյանից:
Օրվա ավարտին` վեցն անց մի քանի րոպե, Օսկանյանը «պապկան» թևի տակ, միայնակ դուրս եկավ իր սենյակից, կողպեց դուռն ու երկար միջանցքով միայնակ գնաց. քիչ հետո հետևից վազելով նրան հասավ իր օգնական, համակրելի-մատղաշ աղջնակը, ու միասին անհետացան միջանցքի ծայրում:
Այսպես այս խորհրդարանում էլի է եղել. մի քանի տարի առաջ հոկտեմբերի 27-ին` ԱԺ բակում կառուցված զոհերի հիշատակի արարողությանը մասնակցելու եկած Գրետ մայրիկն ու հարսը` Արմենի կինը, նույնքան միայնակ հեռանում էին ԱԺ-ից` աշնան ծառուղով. պատգամավորներն ինքնամոռաց «գցվել» էին դահլիճ` նիստի. նրանց ոչ մեկը չէր ուղեկցում, նրանք լուռ-միայնակ հեռանում էին ԱԺ-ից:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ