Գազայի հատվածում և Լիբանանում հրադադարի մասին Իսրայելի համաձայնությունը կարող է ազդել հոկտեմբերի 26-ի հարձակումից հետո հրեական պետությանը հակահարված տալու Իրանի որոշման վրա՝ հայտարարել է ԻԻՀ նախագահ Մասուդ Փեզեշքիանը։ «Նրանք լավ գիտեն, որ եթե որևէ սխալ թույլ տան Իրանի Իսլամական Հանրապետության դեմ, կստանան ջախջախիչ պատասխան»,- ասել է նա:

Նորություններ » Ես, օրինակ, 500 հազարով կաշխատեի մեծագույն սիրով

Ես, օրինակ, 500 հազարով կաշխատեի մեծագույն սիրով

14.04.2020 | 00:16

Հրապարակներում անարդար կյանքից դժգոհողները, որ հին իշխանությունների երեսին էին շպրտում, թե ոչինչ չանելու դիմաց միլիոնավոր աշխատավարձեր են ստանում, պետական ապարատում իրենց ծանոթներին աշխատանքի տեղավորում, իշխանության գալուց հետո կախարդական փայտիկի օգնությամբ մի զորավոր «ցմփ» են արել (այդ մասին նրանց երևի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն է հուշել) ու մոռացել թե՛ հրապակային խոստումները, թե՛ ժողովրդի սիրտը շահելու համար արտաբերած «խրոխտ» ելույթները: Հրապարակներում նրանք այլևս չեն քայլում, փողոցներ փակողներին օրինազանց են որակում, իրենց քննադատողներին էլ հակահեղափոխական կամ սև անվանում: Պատգամավորների ու կառավարական կաբինետի ներկայացուցիչների քայլքն այժմ միայն թավշե գորգերի վրա է՝ տաքուկ կաբինետից դեպի օրենսդիրի կամ գործադիրի նիստերի դահլիճ: Չինովնիկի պահելաձևին ու մտածողությանը բնորոշ սեթևեթանքը նորերը յուրացրել են լավագույնս՝ հպարտ կեցվածք, գերզբաղված լինելու ու ժամանակ չունենալու իմիտացիա, յուրայիններին հարմար տեղերում աշխատանքի տեղավորելու ունակություն ու հարմարավետ պայմաններ:

Ազգային Ժողովի փոխնախագահ Լենա Նազարյանը, որ խիստ քմահաճ է լրատվամիջոցների հետ շփման հարցում, ավելին՝ իրենից հարցազրույց վերցնելիս հորդորում է բացառապես պրոֆեսիոնալ տեսախցիկ օգտագործել, պարզ ու հասկանալի բառապաշարով բանաձևել է աշխատավարձերի ու պարգևավճարների մասին իշխանության սկզբունքը: «Իրենց հո չի՞ անհանգստացնում նախարարության X բաժնի կրտսեր մասնագետի հավելավճարը։ ՈՒզում են նախարար, փոխնախարար, պատգամավորները նվիրյալներ լինեն, մոռանան ընտանիք, վարկ, խնդիրներ ու ամիսներով, տարիներով չարքաշ աշխատեն։ Ոչ մեկ չի անի դա ու չպիտի անի»,- ազնվորեն խոստովանել է տիկին փոխխոսնակն ու հավելել՝ 500 հազար դրամ աշխատավարձը քիչ է նախարարին վարձատրելու համար:

Իհարկե մեկ միլիոնն էլ քիչ է գիշեր-ցերեկ աշխատող նախարարին վարձատրելու համար, բայց իշխող թիմի ներկայացուցիչը թող անուններ հնչեցնի՝ ո՞ր մի նախարարն է գերլարված ռեժիմով աշխատում ու զրկված է ընտանիքի բերկրանքը վայելելու հաճույքից: Ո՞ր մի նախարարն է աշխատում՝ գլուխը թղթերի, դիմումների ու նախագծերի մեջ կորցրած, որ այդքան վստահ հայտարարում է Նազարյանը: Այս օրերին ընտանիքի հետ անցկացնելու հաճույքից զրկված են կորոնավիրուսի դեմ պայքարող բուժաշխատողն ու արև-անձրևին քաղաքացիների անցուդարձը հսկող ոստիկանը: Իսկ այդ մարդիկ կես միլիոնի չափով վարձատրվելու՞ են անքուն գիշերների ու հոգնատանջ աչքերի դիմաց: Նախքան իշխանափոխությունը հրապարակներում ու փողոցներում, բակերում ու ավտոտնակների տանիքներից իշխանության եկածները, ձայնալարերը պատռելով, ասում էին, թե գալիս են ծառայելու ժողովրդին: Մեր նպատակն ազնիվ է, ասում էին, Հայաստանում սոցիալական արդարություն պետք է լինի, «խնամի-ծանոթ-բարեկամ» սկզբունքը կվերանա երկրից, ճոխ շրջագայություններ ու անիմաստ ֆոնդեր չեն լինի երկրում և այլն, և այլն: Բայց հիմա, տիկին Նազարյան, երբ նայում եք Ձեր շուրջը, սոցիալական հավասարություն նկատու՞մ եք: Նորածին երեխային գիրկն առնելու կարոտ մնացած սահմանապահ զինծառայողը, որի կյանքն ամեն րոպե մազից է կախված, ըստ արժանվույն գնահատվու՞մ է ձեր կողմից, կյանքը վտանգելու արժեքը ստանու՞մ է պետությունից: Իհարկե չի ստանում:

Վարչապետի տիկնոջ՝ Աննա Հակոբյանի գլխավորած ֆոնդերում առկա գումարների ճակատագիրը ձեզ երբևէ հուզե՞լ է, տիկին Նազարյան: Գոնե տեղյա՞կ եք, որ այն կազմակերպության ղեկավարը, որտեղ Դուք մի քանի տարի աշխատել եք, այժմ հայտարարում է, որ Հակոբյանի ղեկավարած ֆոնդերում կոռուպցիոն ռիսկեր կան: Բա այդ մասի՞ն ինչու չեք բարձրաձայնում: Իսկ Ձեր ամուսինն ի՞նչ պաշտոնի է… Ախ, ճիշտ է, նա այդ պաշտոնին է ոչ թե որովհետև Ձեր ամուսինն է կամ Դուք՝ նրա կինը, այլ որովհետև արժանի է տնօրինելու պետության գույքը: Արժանիի ձեր՝ իշխանության, չափումն էլ գիտենք՝ քայլելն ու Փաշինյանի ասածներին խանդավառորեն ծափ տալն է: Օրեր առաջ մեր խմբագրություն 70-ամյա մի տղամարդ էր զանգահարել: Գրեթե արտասվում էր, քանի որ տան վարձակալը 45 հազար դրամը վճարել չկարողանալու պատճառով պատրաստվում էր պապիկին հանելու տնից: ՈՒ նման բազում և բազմազան օրինակներ։ Իսկ դուք ասում եք՝ սոցիալական հավասարություն: Ինչու՞ որևէ մի նախարարության կատարած աշխատանքի խիստ հեղափոխական արդյունքը չենք նկատում: 1000 դրամով թոշակ ու աշխատավարձ բարձրացնե՞լն է հեղափոխական, թե՞ Ազգային ժողովի դիմացի պողոտայում գորգեր լվանալու համար պատգամավորի մերձավորին մի փեշ փող տրամադրելը: Ասում եք՝ 500 հազար դրամը քիչ է նախարարին վարձատրելու համար, բայց ես, օրինակ, այդ գումարով կաշխատեի մեծագույն սիրով: Ի՞նչ է եղել որ՝ հարմարավետ աշխատասենյակը կտան, աշխատակիցների վրա մունաթ գալ կկարողանամ, ծառայողական ավտոմեքենան ոչ միայն ինձ, այլ նաև ընտանիքիս (երբեմն նույնիսկ իմ հարևան անգրագետ Պողոսին) կծառայի ու երեք ամիսը մեկ էլ գործուղման անվան ներքո աշխարհ տեսնելու ու պետբյուջեի փողերը մսխելու կգնամ: Հա, մեկ էլ ձեր օրինակին հետևելով՝ հենց ոտքս «կաբինետից» ներս դնեմ, կորոշեմ մաքրել նախկինների ստվերն, ու ինձ համար նոր՝ բեհեզից կահույք կպատվիրեմ: Պատգամավորներից մեկն ինձ բացատրում էր՝ պաշտոնյաներին բարձր պետք է վարձատրենք, որ նրանք հանկարծ մասնավոր սեկտոր չգնան: Ասածի տրամաբանությունը՝ հետևյալն էր. քանի որ մասնավորն ավելի լավ է վարձատրում, ապա այնպես չլինի հանկարծ, որ մեր գերպրոֆեսիոնալ կադրերը հեռանան պետական ապարատից: Անչափ հետաքրքիր է, թե այդ ո՞ր նախարարն ու, առհասարակ, ո՞ր պաշտոնյան է գերպրոֆեսիոնալ: Իշխանություններն այդ ինչպե՞ս են հայտնաբերել, պեղել նրան ու մի կերպ-մի կերպ համոզել, որ համաձայնի պաշտոնավարել: Իշխանափոխությունից հետո գրեթե բոլորը պաշտոնի են անցել զուտ միայն այն պատճառով, որովհետև քայլել են, կա՞ն հակառակ նախադեպերը, ներկայացրեք, խնդրեմ: Միայն թե չասեք՝ «նրանք եվրոպաներում են սովորել»: Եվրոպաներում սովորելն էլ գիտենք, ինչ-որ բուհում ընդամենը մի քանի ամիս դասընթացների մասնակցելը դեռ սովորել չէ, իսկ կառավարական այսօրվա կաբինետի ներկայացուցիչներից գեթ մեկն անփոխարինելի ու գերպրոֆեսիոնալ չէ: Քաղաքական կամք կունենա՞ք իրապես արհեստավարժ ու սրտացավ, զօրուգիշեր աշխատող ու տքնող մարդկանց նշանակելու, ուրեմն ես առաջինը կողջունեմ, որ նրանք ըստ արժանվույն վարձատրվեն: Բայց եթե շարունակելու եք ՀՀՇ-ի հայտնի՝ «Պոլի փետ լինի, միայն թե ՀՀՇ-ական լինի» մեթոդին հավատարիմ մնալ, ապա արձանագրենք՝ ՀՀ հպարտ ու արժանապատիվ քաղաքացին մենակ է, մենակ է, մենակ է: Ի դեպ, տիկին Նազարյան, «Ամուլսարի» շահագործման կարմիր ժապավենը կարո՞ղ է պատահի Դուք կտրեք:

Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 14020