Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը պատահական չէր այս օրերին մեկնել Թուրքիա, պատահական չէին Ալիևն ու Էրդողանը միասին թևանցուկ գնացել «Բայրաքթար» ԱԹՍ-ների գործարան։

Հանրային նյարդերը ծայրաստիճան լարված են, ատելությունն ու գազը կուտակվում են այլևս ամենօրյա ռեժիմով: Եթե վերջին երկու տարիներին հանրային ցասումը ստերով, մեղսագրումներով, ահռելի մանիպուլյացիաներով ու հետքայլերով կարողանում էին կառավարելի պահել և բաց թողնել գազը, ապա հիմա միամտվել են և իրենց թվում է, որ կոտրել են դիմադրողականության ջիղը, իսկ գազն էլ կուտակվում է և ավտոմատ դուրս գալիս, չկա այլևս այն վերահսկելու ու կառավարելու կարիք:

Բանակի արդիականացման մասին շատ տեսակետներ եմ լսել, բայց, իմ խորին համոզմամբ, դրանցից որևէ մեկը կենսունակ չէ, քանի որ չի արտացոլում այն հիմնական խնդիրները, որոնց բախվել ենք։

Իմ մոլորակը մեռած մոլորակ է: Այստեղ միշտ մութ է: Իմ մոլորակի օդում կախված է արյան հոտը: Իմ մոլորակի գետերը ցամաքել են, չնայած որ ամեն օր անձրև է գալիս:

Մե՛ր բանակը, մե՛ր Արցախը, մե՛ր Հայրենիքը պահելուն հասանելիք գումարներով ճո՛խ վարձատրվող, ստվարակազմ անձնական անվտանգության համակարգ է պահում, մեզ պատժելու-ճզմելու կազմ ու պատրաստ, գերմոդեռնիզացված «պարեկա-ոստիկանական» ճո՛խ վարձատրվող ստվարակազմ համակարգ է պահում, իր «փրկչական» անհեթեթ ու անբարո ծրագրերը կյանքի կոչելու անվերապահորեն պատրաստ, ճո՛խ վարձատրվող ստվարակազմ «պետական կառավարման համակարգ» է պահում, մի «թուլաբաժին» էլ հատկացնում ու մեզ համար,ո՜վ հրաշք՝ասֆալտ է անում...և մուննաթ է գալիս մեզ վրա, որ ԼԱՎ Է ԱՆՈւՄ: Եթե որևէ մեկի դուրն էլ չի գալիս նման գնով փռված ԱՍՖԱԼՏԸ, ապա թող պատրաստվի նրա վրա փռվելուն ու պատերին ծեփվելուն: Ի՞նչ բանակ, ի՞նչ Արցախ, ի՞նչ Հայրենիք՝ կարևորը ԱՍՖԱԼՏՆ է և «հեղափոխական իշխանության» բարեկեցիկ ապրելակերպը :

Այսօր թուրքական լրատվամիջոցները ակտիվ տարածում էին Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի մասնակցությամբ ինչ-որ փառատոնի տեսանյութ: Բուն իմաստը իհարկե Էրդողանին ողջ-առողջ հանրություն վերադարձնելու քարոզն էր: Իսկ ի՞նչ գործ ուներ Իլհամ Ալիևն Էրդողանի ավտոմեքենայի ղեկին:

Այստեղ համագործակցում են Տիկտոկն ու Քննչական կոմիտեն, իսկ Երևան-Կապան հավանական չվերթի, հնարավոր ավիատոմսն արժենալու է 80 000 ՀՀ դրամ:

Հայրը պատմում էր, և սենյակի մտերիմ լռության մեջ նրա պատմությունը հեքիաթի նման կախարդիչ էր դառել՝ թեև պատմում էր մեծ հայրենասերի մասին:

Նիկոլն ամեն ինչ արեց՝ ստիպելով փոշմանել նախկին իշխանություններին նրանց իշխանության ժամանակ մշտապես քննադատելու, երբեմն «քլնգելու» համար։

Հրապարակ դուրս եկած ու ճանապարհ փակած շատ տղերքի անունները մեկ տարի անց կա՛մ գրվեցին սև ժապավենների վրա, կա՛մ զոհվածների ցուցակներում, կա՛մ այդպես էլ անհայտ մնացին։