Գնում եմ Եռաբլուր... Նստում եմ տաքսի մեքենայի կաշվե սրահում ու ձեռքիս վարդերը դնում կողքիս....

Հայաստանը զարգացման ճիշտ ուղով է գնում. այդպես է կարծում վերջին սոցիոլոգիական հարցումների տվյալներով հարցված մեր հայրենակիցների շուրջ 26 տոկոսը։

Ցավում եմ, որ «մունաթ» եկող պարոն Շարմազանովն ասում է, որ եթե ընդդիմադիր քաղաքացին քննադադում է նիկոլին և «նախկիներին», ապա նա նիկոլականից վատն է։

Հայաստանի իշխանությունը աշխատում է Բաքվից ու Անկարայից իջած հրահանգներով: Դրանով է պայմանավորված , որ Նիկոլ Փաշինյանն ու իր «քայլող ուսապարկերը» հրաժարվել են Արցախից, Արարատ սուրբ լեռից, խաչքարերից, ՀՀ սահմանադրությունից, փորձում են կասկածի տակ դնել 1915թվականի ցեղասանության զոհերի թիվը։ Հիմա էլ հրաժարվեցին «Հայոց պատմություն» առարկայից, այն դարձրին «Հայաստանի պատմություն»։ 1045թվականից, Բագրատունիների թագավորության անկումից հետո մինչև 1918թվականը ( չհաշված Հայաստանի տարածքում չգտնվող Կիլիկայի թագավшրությունը), պետականություն չենք ունեցել, ուրեմն այդ դարերի պատմությունը աշակերտներին չե՞ն սովորեցնելու։

«Հայաստանի պատմությունը» պետության գոյության զարգացման պատմությունն է, իսկ «Հայոց պատմությունը»՝ չգոյության»։ Սա ասում է «ատլետիկ» կազմվածքով թթվասերի որակի վերահսկման գլխավոր մասնագետը, ով համատեղությամբ ղեկավարում է նաև երկիրը։

...Ընկեր Փանջունի կրտսեր զավակն է տրապիզոնցի ընտանիքի մը: Մայրը տղաբերքի հետևանքով մեռած է, առանց կարենալ սնուցանելու իր երախան:

Գեղեցիկ ու անկրկնելի է ներկայացրել ՂԱՐԱԲԱՂԸ Աղասի Այվազյանը: Կարճ տարածքում` մեծ ընդհանրացումներ ու պատկերավոր հզոր գեղարվեստական մտածողություն: ՈՒժ ու կորով սիրելի արցախցիներիս:

Նախկին ոստիկանապետ Գասպարյան Վովան նախկին ոստիկանապետ Վալերի Օսիպյանին «մեր կապավորն է» անվանում: Լավ չհասկացա, թե ասելով «մեր» ու՞մ նկատի ունի Գասպարյան Վովան:

Հայ-ադրբեջանական խաղաղության պայմանագրի ստորագրման հանձնառությանը ՀՀ-ում որևէ բան չպետք է խանգարի, քանի որ 2018-ի սցենարը էդ կոնտեքստում էր իրացվել («մեկ քայլ հետ, երկու քայլ առաջ» շախմատային պարտիա), հետևաբար, պետք է ներսից շարժումը մոնիտորինգել ու հետո կառավարել, ապա հասցնել ազեցության այն շեմին, որ չխանգարի խաղաղության պայմանագրի կնքմանը:

Հեռախոսով քո համար շրջում ես Ֆեյսբուքում, մեկ էլ ճապոնական գունավոր շրիշակներ գովազդող մի սիրուն աղջիկ ես տեսնում։ Մի պահ կանգ ես առնում, որ մի քիչ ուշադիր նայես... շրիշակները։ Բայց հեռախոսի էկրանին ինչ-որ խոշոր փոշու կտոր ա նստել ու թարսի պես՝ ամենսհետաքրքիր տեղը՝ շրիշակների ամենափափուկ մասում։ Փշում ես, որ թռնի, չի թռնում։ Մատով զգույշ մաքրում ես։ Իսկ փափուկ մասը հենց դրան էլ սպասում էր։ Համարում ա, որ դու իրան սեղմել ես, ու բացում ա ճապոնական շրիշակների էջը՝ արդեն առանց սիրուն աղջկա։