Ադրբեջանական մամուլը չի դադարում հոդվածներ գրել Հայաստանի ներքաղաքական զարգացումների մասին՝ ստանձնելով Փաշինյանի հենարանի ու տեղեկատվական աջակցի ֆունկցիան։

20 տարուց ավելի է ռուսալեզու բազմամիլիոնանոց լրատվամիջոցում Հայ Եկեղեցու նորություններն եմ լուսաբանում։

Դե, բնականաբար, մեկ ժամը, հետո 20 րոպեն անցան, բաց Փաշինյանը հրաժարական չտվեց: Կարծում եմ՝ երկրում միամիտ մարդ չկար, որ հավատար Փաշինյանի բարոյականությանը:

Բանական մարդը, առավել ևս հոգևոր սպասավորը, ինչպես չի կարող կուռք լինել, այնպես էլ չի կարող իր տեսակետի համար թիրախավորվել անպարկեշտ որակումներով։

Վերջին 6 տարում մեր ունեցած պարտությունների սկիզբը դրվեց 2018-ի մայիսի 9-ին, երբ Ստեփանակերտում պաշտոնապես հայտարարվեց Արցախի հարցով բանակցությունների տապալման մեկնարկի մասին: Հետո եղան պատերազմը, պարտությունը, զոհերը, կորուստները...

Ես 100 պատճառ գիտեմ, որ Նիկոլ Փաշինյանը պետք է իշխանությունից հեռանա, սակայն ոչ մի պատճառ չգիտեմ, թե ինչու նա պետք է մնա, շարունակի խաղաղության սին հույսով, սահմանազատման անվան տակ տարածքներ հանձնել Ադրբեջանին...

Իմացեք, միայն մայիսի 9-ով ամեն բան չի կարգավորվի, վաղվա օրը դեռ հաղթանակի օրը չի, Նիկոլն իր չարիքն ու մեթաստազներն էնքան խորն է տարածել մեր ժողովրդի մեջ, որ մի օրով հարցը չի լուծվի...

Սիրելի՛ ընթերցողներ, շատերդ լսել եք սկսված «Սրբազան երթի» և համաժողովրդական դիմադրության մասին, որն առաջնորդում է Բագրատ արքեպիսկոպոսը։

Նիկոլ Փաշինյանը գյումրիից սկսելով իր քայլը, 2018 թ. ապրիլի 13-ին հասավ Երևան, Ազատոթյան Հրապարակ: Հաջորդ օրը, ամսի 14-ին Ազատոթյան Հրապարակում ինձ մոտեցավ «Кавказский узел»-ի լրագրող Տիգրան Պետրոսյանը, միացրեց ձայնագրիչը և խնդրեց կարծիք հայտնեմ Փաշինյանի նախաձեռնության մասին: Ես խնդրեցի նրան անջատել ձայնագրիչը, որովհետև չէի ցանկանում իմ հրապարակային խոսքով որևէ կերպ խանգարել իրականացնելու ժողովրդի «Մերժիր Սերժին» երազանքը:

5-րդ դարում, հայկական տառերի գյուտից հետո, սկսեցին հունարենից թարգմանություններ կատարել և խնդրի առաջ հայտնվեցին, թե ինչպես արտահայտել վերացական հասկացությունները...